مقابله با سگ‌گردانی قطعاً سلامت جامعه انسانی را نیز تهدید می‌کند/ حتی یک اتاق یا یک میز برای دامپزشکی حیوانات کوچک در سازمان دامپزشکی وجود ندارد

 

حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: آغاز دوباره طرح برخورد با سگ‌گردانی در تهران از سوی پلیس پایتخت، بهانه‌ای شد تا به سراغ عضو شورای نظام دامپزشکی استان تهران و دبیر جامعه دامپزشکی حیوانات کوچک برویم و مخاطرات بهداشتی اجرای این طرح را بررسی کنیم.

 «دکتر ماهان بیطرف» در گفت‌وگو با حکیم مهر معتقد است که این تصمیمات از نظر کارشناسی تخصصی و بهداشتی دامپزشکی می‌تواند عوارض جبران‌ناپذیری برای حیوانات بی‌گناه داشته باشد و همچنین قطعا سلامت جامعه انسانی هم تهدید می‌شود.

وی تصریح می‌کند: «متاسفانه در سازمان دامپزشکی کشور همیشه جای دام‌های کوچک خالی بوده است. دامپزشکی حیوانات خانگی در دانشگاه تدریس می‌شود؛ تخصص بیماری‌های داخلی حیوانات کوچک نیز وجود دارد؛ شیوه‌نامه برای آن تدوین و پروانه اشتغال در این حوزه برای دامپزشکان صادر می‌شود اما حتی یک اتاق و یا یک میز برای آن در سازمان دامپزشکی کشور وجود ندارد.»

حکیم مهر: آقای دکتر، این روزها شاهد بخشنامه جدید نیروی انتظامی در خصوص مقابله با پدیده سگ‌گردانی هستیم و رسانه‌های اصولگرا نیز به شکل گسترده این مساله را پوشش خبری می‌دهند. ارزیابی شما از این نوع تصمیمات چیست؟

این اولین بار نیست که چنین اقداماتی تحت عنوان مقابله با سگ‌گردانی و… رخ داده است، کمااینکه معروف‌ترین و گسترده‌ترین آن هم در اردیبهشت ماه سال ۹۲ رخ داده بود. متاسفانه این تصمیمات از نظر کارشناسی، تخصصی و بهداشتی دامپزشکی می‌تواند عوارض جبران‌ناپذیری برای حیوانات بی‌گناه و مخلوقات بی‌پناه آفریدگار هستی داشته باشد و همچنین قطعا سلامت جامعه انسانی هم تهدید می‌شود.

حکیم مهر: چه مخاطراتی؟

چنین اقداماتی در وهله اول به علت عدم شرایط بهداشتی مناسب مراکز نگهداری حیوانات شهرداری که فاقد پروانه بهداشتی از سازمان نظام دامپزشکی و دامپزشک مسئول فنی بهداشتی هستند و متخلف به شمار می‌روند، جان حیوانات را تهدید می‌کند. از منظر دیگر حیوانات به علت دوری از محل اصلی زندگی و تغییر سبک نگهداری دچار مشکلات عاطفی، استرسی و… می‌شوند. همچنین دیگر صاحبان حیوانات خانگی که آنرا همچون عضوی از زندگی خود می‌دانند، جهت جلوگیری از تکرار مشکل، از بیرون بردن حیوان خود و ارجاع به مراکز درمانی خودداری می‌کنند که این مساله می‌تواند باعث ایجاد مشکل برای سگ و صاحب و همچنین جامعه شود.

حکیم مهر: موضع نظام دامپزشکی استان تهران در این خصوص چیست؟

یکی از وظایف اصلی دامپزشکان همانطور که در سوگند دامپزشکی قید شده و در شیوه‌نامه ابلاغی سازمان دامپزشکی تاکید و سازمان بهداشت جهانی دام هم آن را تایید کرده است، «تلاش در جهت حفظ رفاه حیوانات» است. قطعا نظام دامپزشکی استان تهران و دامپزشکان هر نوع اقدامی که به هر نوعی رفاه حیوانات را خدشه‌دار کند، تایید نمی‌کنند. فرض بر اینکه انسان‌ها تخلف می‌کنند و مجرم هستند، گناه حیوان بی‌پناه چیست؟

چنین برخوردهای سلیقه‌ای و غیر تخصصی در موضوع ساماندهی حیوانات شهری و بدون سرپرست هم بارها رخ داده است که اخبار و تصاویر آن روح جامعه را آزرده کرده است و قطعا فرهنگ ایرانی هیچ وقت حیوان‌آزاری را نمی‌پذیرد.

حکیم مهر: چه اقداماتی در این خصوص صورت گرفته است؟

تشکل‌های محیط زیستی و حامیان حیوانات پیگیر تصویب قانون حمایت از حیوانات هستند، اما در کل می‌توان گفت که ریشه بسیاری از مشکلات فعلی درباره این موضوع، عدم وجود قانون کامل و واضح در این‌باره است تا مانع برخوردهای سلیقه‌ای و گاه به گاه شود.

گذشته از این مساله، شورای نظام دامپزشکی استان تهران نیز جهت دستیابی به رفاه حیوانات طرح شناسنامه بهداشتی متحدالشکل حیوانات خانگی را در دست اجرا دارد که ان‌شاءالله همزمان با روز ملی دامپزشکی در مهرماه رونمایی می‌شود.

حکیم مهر: کسانی که حیوانات خانگی دارند، چه بکنند که از نظر بهداشتی دچار مشکل نشوند؟

توصیه بنده این است که صاحبان حیوانات خانگی هنگام انتقال حیوان به مراکز درمانی حتما از باکس و قلاده استفاده کنند تا از هرگونه اتفاق احتمالی جلوگیری شود؛ ضمن اینکه حتما در صورت مشاهده هرگونه علائم بیماری با دامپزشک خود مشورت کنند.

حکیم مهر: به‌عنوان حرف آخر...

متاسفانه در سازمان دامپزشکی کشور همیشه جای دام‌های کوچک خالی بوده است. دامپزشکی حیوانات خانگی در دانشگاه تدریس می‌شود؛ تخصص بیماری های داخلی حیوانات کوچک نیز وجود دارد؛ شیوه‌نامه برای آن تدوین و پروانه اشتغال در این حوزه برای دامپزشکان صادر می‌شود، اما حتی یک اتاق و یا یک میز برای آن در سازمان دامپزشکی کشور وجود ندارد.

بنده این موضوع را از سه رئیس سازمان دامپزشکی پیگیری کردم اما نتیجه‌بخش نبود. به‌نظر می‌رسد در اینجا بخش حاکمیتی دامپزشکی به عنوان متولی بهداشت حیوانات و امور مرتبط با بیماری‌های مشترک انسان و حیوان باید ورود کند و خواستار تدوین قوانین منطقی و فنی لازم و حفظ بهداشت و رفاه حیوانات شود.