پیشقراولان و طلایه‌داران عرصه دامپزشکی ایران
نام این ۱۱ نفر را هرگز فراموش نکنیم
علیرضا کیهان‌پور
گاهی به گذشته‌ها نگریستن موجب عبرت‌آموزی و نگاه به زمان حال و بالطبع به آینده خواهد بود.
روزنامه اطلاعات در سرمقاله ۵ دی سال ۱۳۴۲ درباره زندگی کشاورزان جنوب ایران چنین نوشته بود: «هنگامی که ما به جنوب ایران مسافرت می‌کردیم، روستایی را دیدیم که تقریبا تمام همه آنان نابینا بودند. در روستای دیگر ساکنان از گرسنگی و برهنگی رنج می‌بردند. در یک جزیره‌ای در این منطقه که ده هزار نفر زندگی می‌کردند، حمام، آبریزگاه، پزشک و ماما اصلاً وجود نداشت. مردم آن از آب باران که در آب‌انبارها ذخیره شده بود برای رفع نیازمندی‌هایشان بهره می‌بردند؛ آب‌انباری که حیوانات هم از آن می‌نوشیدند. در فصل برداشت خرما، غذای ساکنان آمیخته‌ای از خرما و آرد هسته خرما بود و این ساکنان معنی دارو را نمی‌دانستند.»
در سال ۱۳۳۴ دولت وقت در ۵۰ روستا که ۲ هزار خانواده را شامل می‌شد، در منطقه شیراز پژوهش‌هایی را انجام داد و معلوم شد که روستائیان این منطقه از کمک‌های پزشکی کاملا محرومند و درآمد سالیانه این روستاها فقط ۱۶۰۰ ریال است.
با چنین وضعیتی اگر نگاهی به شکوه بی‌بازگشت تاسیس دانشکده دامپزشکی در سال ۱۳۱۲ و برای نخستین بار زیر نظر وزارت جنگ و اداره کل فلاحت آن زمان داشته باشیم، خالی از لطف نیست.
باغ سردار محتشم یا باغ دلگشا متعلق به ارتش - محل دانشگاه جنگ سابق - به این مهم اختصاص یافت و علی‌رغم مشکلات فراوان و خانه‌به‌دوشی دانشکده دامپزشکی از فراسوی بیمارستان و مرکز مایه‌کوبی ارتش به اداره کل فلاحت و در نهایت دانشگاه تهران از خاکستر این ققنوس ۱۱ پیشقراول و جرقه آتشین جاودان طی سال تحصیلی ۱۳۱۶- ۱۳۱۷ به عنوان نخستین دکترهای دانش‌آموخته دامپزشکی این دانشکده با تدریس اساتید و کارشناسان خارجی از جمله دکتر دلپی رئیس وقت موسسه رازی، دکتر وکتن (Vecten) سرپرست موسسه دامپروری و لو لویه (Le Louet) به جامعه ایران معرفی شدند. در این ایام ریاست دانشکده به عهده «سرهنگ فتحی» رئیس اداره دامپزشکی ارتش و نظامت آن را نیز به «ستوان‌یکم راد» پزشک واگذار کردند و برنامه درسی آموزشی دانشکده اقتباسی از دانشکده دامپزشکی آلفور بود.
در سال ۱۳۱۶ نخستین دانشجویان دانش‌آموخته رشته دامپزشکی به دریافت درجه دکتری نائل گشتند که این ۱۱ نفر تاریخ‌ساز و پیشقراولان ایرانی عرصه دامپزشکی کشور عبارت هستند از:
- دکتر محمد میهمانی
- دکتر جلال نجومی
- دکتر محمد نقی امامی
- دکتر حبیب‌اله حبیبیان
- دکتر مهدی شریعت
- دکتر محمود عزمی
- دکتر حسین فرهادیان
- دکتر احمد سعیدپور
- دکتر حسین تاجرنیا
- دکتر حسین جلیلی
- و دکتر دامپزشک محمدعلی کیهان‌پور
عکس‌های این ۱۱نفر دامپزشک در اکوپرشین موجود و محفوظ است و پیشنهاد می‌شود پوستر و یا تمبر یادبود این عزیزان برای نخستین بار و قبل از ۱۴ مهرماه ۱۴۰۰ یعنی روز ملی دامپزشکی رونمایی شود تا نام و یادشان بیشتر از گذشته‌های دور و در دوران معاصر یادآوری و جاودان بماند زیرا این عزیزان، با حضور پزشکان و سایر رده‌ها و حرفه‌های آزمایشگاهی، طلایه‌داران خط مقدم سلامتی و بهداشت کشور ایران در سالیان دور بوده‌اند.
اسم دکترولی الله سهراب بانی صنعت طیور از قلم افتاده است. دکتر سهراب همچنین واکسنهای طیور را در رازی پی ریزی کردند با تشکر و آرزوی مغفرت برای همه آن عزیزان؛
با تشکر از حکیم مهر
سال ۳۴ ایران پسا جنگ جهانی دوم بوده و باید به دنیا نگاه کرد که تازه ایران سرتر ۹۰ درصد کشورهای دنیا بوده. خود بهتر مستحضرید که اروپا درب و داغون بود و از فرانسه تا بلژیک تا لهستان تا رومانی و ایتالیا و غیره از گرسنگی می مردند، در هند و چین میلیونها نفر از کرسنگی و قحطی مردند. آلمان و ژاپن با خاک یکسان شده بودند. در همین چین ۳۰ میلیون نفر در سال ۱۹۵۹ از گرسنگی مردند. در این شرایط ایران خیلی بهتر از بسیاری کشورها در اروپا، آسیا و افریقا و حتی امریکا بود. در قاره امریکا تنها شاید خود کشور امریکا بود که وضع درست و درمانی داشت. پس ایران خیلی بهتر از بقیه دنیا بوده چون مردم برای رفاه و بهداشت تلاش می کردند نه برای زنده ماندن مثل اروپا و اسیا. نکته دوم اینه که این نوشته فقط بخشی از حقیقت را جهت تخریب بیان می کند و هدفش این است که القا کند باید همه چیز نظامی باشد. هرچند که من می دانم کامنت من را منتشر نمی کنید ولی جهت اطلاع گفتم که بدانید و حقایق را نصفه بازگو نکنید. روز خوش حکیم مهر‌جان یه خانم دکتری هم بودند،،،،؛ :آفاق الملوک... فکر کنم این نوشته ربطی به دامپزشکی نداره و فقط می خواهد القا کنه که اگر همه جیز در کشور نظامی باشه بهتره و بخواهد از چندتا آدم مرده هم بدگویی کنه و چه‌چه و به‌به راه بندازه که ببینید چقدر وضع ما خوبه در مقایسه با آن زمان. این درحالیه که باید دنیا را هم دید در آن موقع چه شکلی بوده و نردم بعد از جنگ جهانی از گرسنگی و قحطی می مردند پس وضع ایران خیلی بهتر از خیلی نقاط دنیا بوده | عزیزم چه استنباطی کردی ؟ در اینکه مطلقا چنین نیست هیچ شک نکن. بخش مهمی از تاریخ دامپزشکی را خیل مستند و کوتاه بیان کرده همین. 
ضمن تشکر. اصلاح شد.