لیشمانیوز پوستی یکی از بیماری های شایع پاییز و زمستان بوده و مناطق شمالی تهران، مشهد، نیشابور، شیراز، کازرون، کرمان و بم کانون های اصلی آن هستند.
ایرج موبدی متخصص انگل شناسی و استاد دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: این بیماری برحسب شکل بالینی آن بوسیله یکی از گونه های منطقه ای لیشمانیوز ایجاد و توسط نوعی پشه منتقل شده و باعث بیماری پوستی و یا پوستی مخاطی می شود.
این متخصص انگل شناسی تأکید کرد: مرز کاملاً مشخصی بین لیشمانیوز خشک و مرطوب وجود ندارد به طوریکه پژوهشگرانی که در این منطقه تحقیق می کنند هنوز نتوانسته اند نوع آن را در بعضی از مناطق کشور به طور دقیق مشخص کنند.
موبدی تأکید کرد: شمال تهران، مشهد، نیشابور، شیراز، کازرون، کرمان و بم کانون های مهم نوع شهری لیشمانیوز پوستی هستند درحالیکه قم، ساوه، کاشان، سبزوار و بعضی از نقاط شهر اصفهان کانون های پراکنده این بیماری هستند.
وی با اشاره به اینکه استان اصفهان مناطق ترکمن نشین، سرخس، اسفراین، جاجرم، شاهرود، یزد و برخی از مناطق استان خوزستان از مهمترین کانون های مهم نوع روستایی لیشمانیوز پوستی هستند، بیان داشت: در کانون های شهری، کودکان و بزرگسالان به یک نسبت مبتلا می شوند درحالیکه در کانون های روستایی، بیماری بیشتر در کودکان زیر پنج سال بروز می کند.
استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران در ادامه یادآور شد: حساسیت به این بیماری پوستی عمومیت دارد و ابتلا به برخی از گونه های آن ممکن است باعث مصونیت دائمی شود.
موبدی تصریح کرد: انسان، پستانداران کوچک، جوندگان وحشی، حیوانات گوشتخوار وحشی و اهلی، منابع و مخازن لیشمانیوز هستند و انتقال این بیماری به سادگی صورت می گیرد ولی معمولاً از انسان به انسان منتقل نمی شود.
وی 3 راه اصلی پیشگیری و کنترل این بیماری پوستی را مبارزه با ناقل بیماری، واکسیناسیون و استفاده از پشه بند در موقع خواب و نصب تور سیمی به در و پنجره در مناطق آلوده دانست و گفت: مبتلایان به لیشمانیوز پوستی نیازی به ایزولاسیون خاص ندارند ولی ممکن است در موارد شدیدتر بیماری، مداخله جراحی برای درمان این بیماران مورد نیاز باشد و بیماران فوق تحت مراقبت های ویژه قرار گیرند.
