انتشار جداول حقوق مسئولین فنی از سوی سازمان نظام دامپزشکی و کانون‌های انجمن‌های صنفی کافی نیست و باید برای اجرا حمایت شود

حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: «ارقامی که درخصوص حداقل حقوق و مزایای مسئولین فنی بهداشتی و دارویی دامپزشکی در سال ۱۴۰۱ اعلام شده، مناسب است، اما از نظر بنده اجرای آن نیازمند حمایت است و فقط انتشار جدول از سوی نظام و کانون‌های انجمن‌های صنفی کافی نیست»؛ این را عضو هیات رئيسه مجمع کانون سراسری انجمن‌های صنفی مسئولین فنی دامپزشکی و رئیس انجمن صنفی مسئولین فنی استان اصفهان به حکیم مهر می‌گوید.

«دکتر فرهاد حکیمانه» در گفت‌وگو با حکیم مهر، تصریح می‌کند: «اجرای این طرح حمایت تمام قد می‌خواهد و نباید منجربه قراردادهایی غیرواقعی شود که روی کاغذ یک چیز و در نهان چیز دیگری باشد. نکته مهم بعدی لزوم یکپارچه‌سازی است. به نظر من در تمام کشور یکپارچگی وجود ندارد و خیلی شهرستان‌ها و استان‌ها به طرق دیگری عمل می‌کنند و عملکرد برخی براساس جداول و راهکار نیست.»

وی می‌افزاید: «متاسفانه در سال گذشته شاهد بودیم که ماده ۱۸ و ماده ۱۹ به درستی انجام نشد. حمایت‌هایی در ابتدای سال از سوی نظام صورت گرفت اما در اواسط کار رها شد و خیلی از قراردادها به سرانجامی که باید نرسید. این ۲ طرح باید در ۲ استان به صورت پایلوت اجرا و در انتها با دیدن نتایج در مورد آن تصمیم‌گیری شود.»

حکیم مهر: آقای دکتر، ارزیابی شما از میزان ارقام تعیین شده به‌عنوان حقوق مسئولین فنی بهداشتی و دارویی از سوی کانون سراسری انجمن‌های صنفی مسئولین فنی دامپزشکی و دستیاران چیست؟

ابتدا باید به این نکته اشاره کنم که بچه‌های دامپزشک و همکاران عزیز من در بخش مسئولین فنی، زحمت زیادی می‌کشند و تصویب این ارقام، اگرچه قابل توجه اما به هیچ‌وجه جبران زحمات این دوستان نیست. کمااینکه همکاران بنده دستی در سفره‌های مردم دارند و هرآنچه مردم ما از مواد خام دامی استفاده می‌کنند، حاصل زحمات مسئولین فنی دامپزشک است. در کنار آن انتشار اخبار این حوزه نیز کار ارزشمندی است که جا دارد از شما و همکارانتان تشکر ‌کنم. پایگاه خبری حکیم مهر رسانه‌ای است که حرف دل بچه‌های ما را انتقال می‌دهد و باعث می‌شود که این عزیزان دیده شوند.

ارقامی که درخصوص حداقل حقوق و مزایای مسئولین فنی بهداشتی و دارویی دامپزشکی در سال ۱۴۰۱ اعلام شده، مناسب است، اما از نظر بنده اجرای آن نیازمند حمایت است و فقط انتشار جدول ازسوی نظام و کانون‌های انجمن‌های صنفی کافی نیست. خود من عضو کانون هستم و به هیات مدیره کانون هم عرض کردم که اجرای این طرح حمایت تمام قد می‌خواهد و نباید منجر به قراردادهایی غیرواقعی شود که روی کاغذ یک چیز و در نهان چیز دیگری باشد. نکته مهم بعدی لزوم یکپارچه‌سازی است. به نظر من در تمام کشور یکپارچگی وجود ندارد و خیلی شهرستان‌ها و استان‌ها به طرق دیگری عمل می‌کنند و عملکرد برخی براساس جداول و راهکار نیست.

از طرفی متاسفانه در سال گذشته شاهد بودیم که ماده ۱۸ و ماده ۱۹ به درستی انجام نشد. حمایت‌هایی در ابتدای سال از سوی نظام صورت گرفت اما در اواسط کار رها شد و خیلی از قراردادها به سرانجامی که باید نرسید. لذا اجرای این طرح نیازمند یک حمایت کامل هم از سوی سازمان دامپزشکی و هم نظام دامپزشکی است. آنها باید کمک کنند که این اعداد به سرانجام برسد.

حکیم مهر: مسلما اینکه این ارقام خصوصا مانند امسال از یک رشد قابل توجه برخوردار باشد، به نفع مسئولین فنی و باعث خوشحالی ماست، اما بحث سر این است که آیا واقعا در عمل اجرایی خواهند شد یا خیر؟ یعنی آیا ضمانت اجرایی برای آن وجود دارد؟

بنده چندین سال در انجمن صنفی مسئولین فنی اصفهان و همچنین در نظام دامپزشکی سابقه‌ فعالیت دارم و عضو شورای نظام نیز هستم. در استان پهناور اصفهان با حدود ۷۰۰ مسئول فنی به این تجربه رسیدم که همه استان‌ها را نمی‌توان به یک شکل دید و ظرفیت‌ها با هم متفاوت است. ما استانی مثل بوشهر را داریم که از نظر تعداد مسئول فنی و موقعیت کاری با تهران و اصفهان قابل مقایسه نیست و آب و هوایی دارد که هر فردی نمی‌تواند در آنجا کار کند و مشقت‌های خاص خود را دارد. شاید در استان بوشهر بتوانند این اعداد را به طور کامل اجرایی کنند اما در جایی مثل تهران و اصفهان که تنوع کار و تعداد مسئول فنی زیاد است، شرایط متفاوت است. ما در اصفهان فروشگاه‌های مختلف، هایپراستارها، مراکز بسته‌بندی، عرضه و... داریم و کارشناسان و کاردان‌های عزیز ما در همه این مراکز مستقر هستند که این گستردگی کار را می‌رساند. به نظر من باید در استان‌های مختلف، روش‌های متفاوتی را اجرا کرد و کل ایران را نمی‌توانیم با یک خط برانیم و جلو ببریم.

حکیم مهر: راهکاری که به ذهن شما می‌رسد، چیست؟

از یک طرف باید طرح ماده ۱۸ و ماده ۱۹ و به خصوص ماده ۱۹ را که قرار است حساب کارفرما را از مسئول فنی جدا کند و پرداخت را به صورت جداگانه انجام دهد، در ۲ استان به صورت پایلوت اجرا و در انتها با دیدن نتایج در مورد آن تصمیم‌گیری شود.

نکته دیگر طرح رتبه‌بندی مسئولین فنی است که از خیلی سال پیش مغفول مانده و کسی به آن توجه نمی‌کند. اجرای این طرح می‌تواند به جداول حقوقی و سابقه و تجارب فرد کمک کند. همچنین مدت‌هاست که صحبت از رتبه‌بندی کارگاه‌ها می‌شود اما هیچ‌گونه عملیاتی برای آن انجام نشده است. ما اگر یک رتبه‌بندی خوب داشته باشیم، می‌توانیم از آن به عنوان یک خط‌کش استفاده و این خط‌کش را میزان قرار دهیم و بگوییم فلانی با فلان سابقه در فلان جا می‌تواند این مقدار حقوق بگیرد. اجرای این طرح نیز کمک زیادی می‌کند. اینکه یک جدول را برای کل کشور با ظرفیت‌ها، نگرش‌ها و سابقه‌های مختلف ملاک قرار دهیم، منطقی نیست و من فکر می‌کنم علت اجرایی نشدن آن هم همین است.

طبق این جداول حقوق فردی که الان سر کار می‌آید، با فردی که ۲۵ سال سابقه دارد، یکی است و این درست نیست. همه همکاران روی چشم ما قرار دارند اما بالاخره سابقه و تجربه‌ای که آن فرد کسب کرده و عمرش را در این کار گذاشته، باید تفاوت داشته باشد. درست است که الان یک مقدار حق سنوات را در نظر گرفتند اما باز هم در عمل کارساز نیست.

بنابراین اگر بخواهم راهکارهای پیشنهادی خود را برای اجرایی شدن این جداول که هر سال منتشر می‌شود و هر سال به مشکل می‌خورد، خلاصه کنم، اول لزوم حمایت سازمان دامپزشکی و نظام دامپزشکی است. اگرچه این عزیزان زحمات خود را کشیدند و قدردان آنها هستیم اما تلاش‌ها کافی نیست و باید اقدامات بیشتری صورت گیرد. می‌بایست طرح رتبه‌بندی را انجام دهیم و استان‌ها را براساس تعداد مسئولین فنی و نیازهایی که آن استان دارد از هم تفکیک کنیم. بهترین کار این است که هر استان را به نظام یا به انجمنی که دارند، بسپاریم و بگوییم خودتان یک سیستم هستید و برآورد کنید که استان شما به چه شکل است.

حکیم مهر: به نظر شما خود دامپزشکان چقدر مقصر هستند؟ کمااینکه گاهی در قراردادها تن به توافق‌های پشت پرده می‌دهند و آن را تبدیل به یک روال عادی می‌کنند.

بنده به شخصه در دفتر انجمن روی یک کاغذ بزرگ نوشتم که «دوستان از قراردادهای صوری اجتناب کنند» و آن را روی دیوار اتاق چسباندم.

حکیم مهر: اما متاسفانه این اتفاق نمی‌افتد...

بله و این خیلی بد است. من از همکاران خودم خواهش می‌کنم که به احترام همه مسئولین فنی، این اعداد و ارقام را رعایت کنند، چون واقعا حق آنها و خانواده آنهاست. آنها نباید تن به قراردادهایی بدهند که زیر ارقام اصلی است، چون علاوه‌بر اینکه خودشان ضرر می‌کنند و قیمت غیرواقعی می‌گیرند، باعث می‌شوند که این روال به سایر کارفرماها و سایر قراردادها نیز تعمیم داده شود و این صحیح نیست.

حکیم مهر: اکنون با وجود تیم جدید مدیریتی سازمان دامپزشکی و سابقه صنفی دکتر آقامیری، چقدر خوش‌بین هستید که در سال جدید این تعاملات منجربه حل مشکلات صنفی شود؟

دکتر آقامیری از بزرگان نظام دامپزشکی هستند و خودشان از بنیانگذاران خیلی طرح‌ها در نظام و سازمان دامپزشکی بودند. من آینده را روشن می‌بینم و دلم می‌خواهد آقای دکتر آقامیری به عنوان بزرگتر صنف ما، یک اقدام عاجل در خصوص ماده ۱۸ و ماده ۱۹ انجام دهند. به خصوص که بخش عظیمی از رسالت‌های سازمان دامپزشکی کشور به بهداشت مواد غذایی و کنترل کیفی مواد غذایی در کشور مربوط است و این امر بسیار مهمی است. امیدوارم دکتر آقامیری با سابقه‌ای که از قبل از ایشان می‌شناسیم و پرونده خوبی که در نظام از ایشان سراغ داریم، بتوانند در سال ۱۴۰۱ یک تغییرات بنیادین ایجاد کنند و ماده ۱۸ و ۱۹ را رو به جلو حرکت دهند. کمااینکه در حال حاضر این ۲ ماده در حال درجا زدن هستند و اگر دقت کرده باشید، هر سال هم می‌خواهند کاری برای آنها انجام دهند اما متاسفانه به خانه اول برمی‌گردیم. بنده برای ایشان آرزوی موفقیت دارم و به عنوان یک فرد از این رشته، خواهش می‌کنم که در سال ۱۴۰۱ یک نگاه عمیق‌تر به ماده ۱۸ و ماده ۱۹ بیندازند که اجرایی شود و فقط نگاه تئوری نباشد.

حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.