حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: «گاهی
عدم انگیزه دانشجویان به دلیل تصور آنان از ناپایداری شغلی در حرفه دامپزشکی است.»
این را رئيس دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران به حکیم مهر میگوید: «اگر سیاستگذاریها
بتواند پایداری شغلی مناسبی را نوید دهد، بهترین انگیزه برای دانشجویان در دوره تحصیل
خواهد بود. باید به این نکته توجه داشت که دانشآموخته کمکیفیت، مسئولیتها را به
عهده میگیرد و این مساله میتواند مخاطرات بهداشتی ایجاد کند.»
«دکتر سید
مهدی قمصری» تصریح میکند: «اعضای هیات علمی مشکل خاصی ندارند مگر بحث مسائل حقوقی
و رفاهی و تبعیضی که بین اعضای هیات علمی دانشگاههای وزارت بهداشت با وزارت علوم وجود
دارد، علیالخصوص با قرابتی که رشته دامپزشکی با رشته پزشکی دارد.»
وی میافزاید: «ما منتظر هستیم که تلاشها و رایزنیهایی که
ریاست محترم دانشگاه تهران و وزیر محترم علوم با سازمان برنامه و بودجه دارند، در خصوص
بحث همسان سازی حقوقها به نتیجه برسد.»
حکیم مهر: آقای دکتر، نظر شما درخصوص ورود دانشگاه به عرصه
حل مشکلات دامپزشکی کشور چیست؟
مراکز آموزشی تولید کننده نیاز علمی کشور در حوزههای مختلف
از جمله دامپزشکی، در ردههای گوناگون از سطح کاردانی تا دورههای تخصصی فعالیت میکنند
و ۲۶ رشته
تخصصی بعد از دکترای عمومی از علوم پایه تا علوم بالینی در حوزه دامپزشکی تدریس میشود.
ما امیدوار هستیم که با روزآمد کردن آموزش دانشگاه مطابق با نیازهایی که صنعت وجامعه
با آن مواجه هستند، برنامهریزیهای جدیدی ایجاد شود و در این میان شاید شکلگیری ارتباط
منسجم بین سازمانهای متولی نیاز باشد که خوشبختانه در این دوره وجود دارد و البته
قبلا هم بوده است.
انعکاس نیازها میتواند به برنامهریزی بهتر و تربیت کیفیتر
دانشآموختگان منجر شود. شاید نقصی که در دانشگاههای ما وجود دارد از این نظر باشد
که در گذشته، گروه دامپزشکی وزارت علوم نوعی هماهنگ کننده برنامههای آموزشی بین دانشگاههای
مختلف بود که امروز دچار تشتت شده است و لذا استانداردسازی آموزش نیازمند یک مرکزیت
قوی است.
دانشگاه مرکزی است که میتواند این هماهنگی را ایجاد کند و
امیدواریم با درایت مدیران فعلی دامپزشکی و آمادگیای که در دانشگاه تهران وجود دارد
و ما در خدمت آنها هستیم، بتوانیم با هماهنگی بیشتر و بهتر به نفع نیازها حرکت کنیم.
نکتهای که وجود دارد این است که امروز دامپزشکی بهعنوان یکی از رشتههای مورد توجه
جوانان مطرح است، کمااینکه دکترای حرفهای جذابیتهایی دارد که بخشی از جامعه به سمت
آن میروند. لذا ما امیدواریم که دانشجویان ورودی با شناخت کافی و کامل و انگیزه لازم
بتوانند دوران تحصیل را سپری کنند.
گاهی عدم انگیزه دانشجویان به دلیل تصور آنان از ناپایداری
شغلی در حرفه دامپزشکی است. لذا اگر سیاستگذاریها بتواند پایداری شغلی مناسبی را
نوید دهد، بهترین انگیزه برای دانشجویان در دوره تحصیل خواهد بود. باید به این نکته
توجه داشت که دانشآموخته کمکیفیت، مسئولیتها را به عهده میگیرد و این مساله میتواند
مخاطرات بهداشتی ایجاد کند. در نهایت ما در دانشگاه تهران آمادگی کامل داریم که در
خدمت باشیم و امیدوارم که در سازمانهای متولی مراکز فکری وجود داشته باشد که نیازها
را روشن و به دانشگاهها منعکس کنند.
حکیم مهر: چطور میتوان جهت گیری پایاننامهها را به این
سمت سوق داد؟
اگر اطلاعات درست از بدنه که عمدتا سازمان دامپزشکی و نظام
دامپزشکی هست، به دانشکدههای دامپزشکی منعکس شود، میتوان پایاننامهها را به آن
سمت سوق داد، بهویژه اگر مورد حمایت مالی هم قرار گیرند. یعنی اگر نیازی در صنعت وجود
داشته باشد و اسپانسری هم پیدا شود، حتما میتوان پایاننامههای باکیفیتی را که نتایج
آن مورد ثمر باشد، راهنمایی و هدایت کرد و علیالقاعده باید اینگونه باشد.
حکیم مهر: از نظر شما مهمترین مشکلات اعضای هیات علمی دانشکده
دامپزشکی چیست؟
اعضای هیات علمی، مشکلات خاصی ندارند مگر بحث مسائل حقوقی و
رفاهی و تبعیضی که بین اعضای هیات علمی دانشگاههای وزارت بهداشت با وزارت علوم وجود
دارد، علیالخصوص با قرابتی که رشته دامپزشکی با رشته پزشکی دارد. اگرچه دولت و مجلس
تلاشهایی کردند که در این حوزه اصلاحاتی انجام شود، اما هنوز به نقطه مطلوب نرسیده
است. رفع این معضل میتواند کمک کند تا همکاران ما با علاقهمندی بیشتر و انگیزه بیشتری
وظایف خود را انجام دهند.
حکیم مهر: بهعنوان حرف آخر...
ما منتظر هستیم که تلاشها و رایزنیهایی که ریاست محترم دانشگاه
تهران و وزیر محترم علوم با سازمان برنامه و بودجه دارند، در خصوص بحث همسانسازی حقوقها
به نتیجه برسد و امیدوار هستیم که این اتفاق رخ دهد.
حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.
بنده اگر از شما ایرانی تر نباشم کمتر نیستم اولا
همینطور توفیق تحصیل در مقطعphd دانشگاه تهران را هم اکنون دارم خدا را شکر ثانیا
اما سوال اینه:
کارگری روزی ۳۰۰ تومن و خونه متری ۵۰میلیون تومن به اضافه مخارج رایج زندگی و... بنده را یاد علم ریاضیات می اندازه اونجا که دو حالت پیش می اومد :
۱. باید ۳۰۰ تومن را تقسیم بر این همه مخارج کنی که به هر کدام تقریبا صفر میرسه
۲. یا مخارج را بذاری تو صورت ۳۰۰ را تو مخرج کسر حالا دنبال روزهایی باشی که به خونه دار شدن میرسی جواب این تقسیم بی نهایت است
یه سوال دیگه هم هست:
از نظر فیزیولوژیک چند روز در ماه بدن کشش کار ساختمانی دارد و برای چند سال؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟