حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: «مشکل اصلی صنعت طیور در عدم هماهنگی ورود
مواد اولیه است که با تناوب وارد می شود و به یکباره بحران ایجاد میکند.» این را
استاد پیشکسوت تغذیه دام و طیور دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران به حکیم مهر میگوید: «مشکل بعدی در حوزه واردات ریزمغذیهای
موثر بر روی کار و همچنین ویتامینهاست که مثلا یکباره با کشورهای مختلف مثل چین یک
قرارداد میبندند و ما نمیدانیم که کیفیت این موادی که قرار است وارد شود، چگونه
است؟»
«دکتر
محسن فرخوی» تصریح میکند: «مسئولینی که کنترل صنعت طیور را به دست گرفتند، آگاهی
کامل ندارند و نمیتوانند با افراد تاثیرگذار که توانایی ایجاد تحول دارند، هماهنگ
شوند. این مشکل اساسی صنعت طیور است.»
حکیم مهر: آقای دکتر، وضعیت
صنعت طیور در ایران را چطور ارزیابی میکنید؟
اگر بخواهیم مقایسهای
انجام دهیم، صنعت طیور نسبت به سالهای قبل رشد زیادی کرده و در حوزه کنترل بیماریها،
مسائل بهداشتی و... توفیقات زیادی حاصل شده است و ضرایب تبدیل ما وضعیت خیلی خوبی
دارد. اما مشکل اصلی در عدم هماهنگی ورود مواد اولیه است که با تناوب وارد می شود
و به یکباره بحران ایجاد میکند. مشکل بعدی در حوزه واردات ریزمغذیهای موثر بر روی
کار و همچنین ویتامینهاست که مثلا یکباره با
کشورهای مختلف مثل چین یک قرارداد میبندند و ما نمیدانیم که کیفیت این موادی که
قرار است وارد شود، چگونه است؟ زمانی هم که آزمایش میدهیم، یک جواب گنگ میدهند و
میبینیم که اینها نتوانستند استانداردهای بازار اروپا را کسب کنند اما ما چشمبسته آن را خریدیم.
اینها بحرانهایی است که
دائما ما را نگران کرده و تاثیر خود را هم میگذارد. مثلا روی متیونین یک آزمایش
دادیم و متوجه شدیم که میزان پروتئین متیونین تقریبا ۳۰ برابر کمتر از استاندارد است. این بدان معناست
که قطعا یک نقصی در کار است، کما اینکه این ماده یکی از مواد بسیار موثر در کار
است.
به طور کلی ایجاد ابهام در
ورود مواد، ناهماهنگی بسیاری ایجاد و تاثیرات بدی گذاشته است. عدم کنترل بازار یکی
دیگر از چالشهاست. امروز مرغ ارزان میشود و عرضه بالا میرود و چند وقت دیگر یک
اتفاق دیگر میافتد. نتیجه آن این است که خیلی از مرغداران جوجهریزی نکردهاند. این
مسائل تاثیرات منفی خود را میگذارد.
صنعت طیور یک صنعت فوقالعاده
پویا بوده و همچنان میتواند باشد و یکی از صنایعی است که بعد از نفت، سرمایهگذاری
بزرگی میتواند روی آن انجام شود اما این شکل سیاستگذاری و برخورد کردن، مانع این
کار شده است. از نظر من مسئولینی که کنترل صنعت طیور را به دست گرفتند، آگاهی کامل
ندارند و نمیتوانند با افراد تاثیرگذار که توانایی ایجاد تحول دارند، هماهنگ
شوند. این مشکل اساسی صنعت طیور است.
حکیم مهر: چه راهکاری را
برای برونرفت از این شرایط پیشنهاد میدهید؟
راهکار این است که بخش
خصوصی را در تصمیمات به شدت فعال کنند. یعنی تصمیمگیران دولتی دائما با بخش خصوصی
در تعامل قرار گیرند و به نظرات آنها ارزش بگذارند. اساتید دانشگاه را که کنندهی این کار هستند، دعوت و از آنها نظرخواهی کنند
و بتوانند راهکارهای خوب و قابل اجرا ارائه دهند.
متاسفانه سهمیههایی که
قبلا با ارز دولتی بود، به یکباره آزاد کردند. سرمایهگذار در حالی باید یک تریلی
سویا را به قیمت ۶۰۰ میلیون تومان
تهیه کند که چند ماه پیش آن را به یک دهم این قیمت میخریده است. به نظر من تمام
راهکارها باید با کنندهها هماهنگ شود. یا مثلا یک زمانی یک مرتبه ازادسازی شد و
در آن دوره تحول فوقالعادهای هم ایجاد شد. خود مرغداران به دنبال این کار بودند
و تمایل داشتند از تصمیمات دولتی خارج شوند و خودشان واردات را دست بگیرند. در آن
دوره این اتفاق افتاد اما مجددا در بحرانهای ارزی و تحریمها، سیاستهای دولتی
حاکم میشود و اجازه نمیدهند که این صنعت رشد اساسی کند. کشور هزینههای فوقالعادهای
را در مسیر این اشتباهات صرف میکند.
حکیم مهر:
آقای دکتر، شما یک شخصیت دانشگاهی هستید. بخش طیور به لحاظ آموزشی چه کمبودهایی
دارد؟
به نظر من در ۱۵ سال اخیر
برنامههای آموزشی خوبی پیاده شده و سمینارهای مناسبی برگزار شده است. همچنین
انتشارات نسبتا خوبی صورت گرفته اما همه اینها در صورتی به نتیجه مثبت منتج میشود
که تصمیمگیران دولتی به بخش خصوصی و به دانشگاه نزدیک شوند. در این صورت است که میتوانند
یک برنامه آموزشی دقیق و کارآمد ارائه و تحول ایجاد کنند. الان بیشتر مشکل ما در
آموزشهای بخش کارگری و سرکارگری است. اگر بتوانند اینها را در مسیر آموزش بیاورند
تا تصمیمات خودسرانه نگیرند و بدانند که این بخش چهارچوب خاصی دارد، موفقیتهای
بهتری به دست خواهند آورد. سایر کشورها این مسائل را تجربه کردند و ما میتوانیم این
برنامهها را مرور کنیم و از آنها الگو بگیریم.
حکیم مهر:
ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.