حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: چندی
پیش و در یکی از سلسله گزارشهای حکیم مهر از وضعیت دانشکدههای دامپزشکی سراسر
کشور، دانشجویان دانشکده دامپزشکی دانشگاه زابل نسبت به برخی کمبودها در این
دانشکده، انتقاداتی را مطرح کرده بودند. به گفته آنان ساختمان پلیکلینیک دانشکده
قدیمی و با معضلات زیادی روبروست. همچنین تعداد زیاد ورودیها در سالهای ۹۹ و ۱۴۰۰، عدم کیفیت پروژکتورهای کلاسها
و کمبود اعضای هیات علمی از دیگر مشکلات مطرح شده از سوی دانشجویان بود. (اینجا)
رئيس دانشکده دامپزشکی دانشگاه زابل در گفتوگو با حکیم مهر
با یادآوری اینکه مدتی است که آمار مراجعه به کلینیک زیاد شده است، میگوید: «با این
حال بنده نواقصی را که دانشجویان به آن اشاره کردند، میپذیرم. خوشبختانه با همراهی
نمایندگان محترم مجلس و ریاست محترم دانشگاه، پروژه کلینیک تخصصی دانشکده دامپزشکی
در دستور کار است که انشاءالله
ساخت آن از ترم جاری شروع میشود.»
«دکتر محمد رهنما» با تاکید بر اینکه در حال حاضر تعداد ورودیهای
دانشکده اصلاح شده است و ما برای دانشجویان تدابیر خاصی داریم، تصریح میکند:
«علاوه بر فراخوان جذب هیات علمی در سال جاری، از تجربه همکاران بسیار خوب دیگر
هم استفاده میکنیم. آنچه امروز اتفاق افتاده اینکه تعاریف کلاسیک در حال تغییر
است. زمانی کارهای پژوهشی قائم به فرد بود و به این شکل بود که مثلا من به تنهایی یک
پروژه برمیداشتم. به تدریج صحبت کار تیمی پیش آمد و الان هستههای پژوهشی شکل میگیرد.»
حکیم مهر: آقای دکتر، به گفته دانشجویان اولین مشکل دانشکده
دامپزشکی دانشگاه زابل عدم وجود ساختمان مناسب برای پلیکلینیک تخصصی دانشکده است.
از نظر آنها ساختمان کنونی پلیکلینیک از لحاظ مکانی، خارج از دانشگاه، در مجاورت
شبکه دامپزشکی زابل و در کنار سایر کلینیکهای شخصی واقع شده است و برخی مشکلات
ساختمانی دارد. آنها میگویند که ساختمان پلیکلینیک به حدی قدیمی است که در آن
موش هم دیده میشود و از لحاظ سرمایش و گرمایش مشکل دارد. مثلا اتاق جراحی از لحاظ
شرایط آب و هوایی مناسب نیست. نظر شما چیست؟
ما دغدغهها را درک میکنیم. به هر حال خودمان معلم هستیم و
همه دانشجویان هم مثل فرزندان ما هستند و از نظر معنوی جایگاه دارند. دغدغهی حکیم
مهر هم قابل درک است که در راستای بهتر شدن آموزش قدم برمیدارد و ما ممنون شما
هستیم.
در بحث ساختمان پلیکلینیک مهمترین دغدغه ما این است که آیا
دانشجویان ما کیسهای متنوع میبینند و با انواع بیماریها و روشهای درمان آشنا میشوند
یا خیر؟ شکر خدا در حال حاضر مدتی است که آمار مراجعه به کلینیک زیاد شده، با این
حال بنده نواقصی را که دانشجویان به آن اشاره کردند، میپذیرم. خوشبختانه با همراهی
نمایندگان محترم مجلس و ریاست محترم دانشگاه و با زحمتی که خود ایشان کشیدند،
پروژه کلینیک تخصصی دانشکده دامپزشکی در دستور کار است که انشاءالله
ساخت آن از ترم جاری شروع میشود.
خود ما نیز یکسری تدابیر برای آموزش دانشجویان داریم،
ازجمله بحث کلینیک سیار، بازدید از واحدهای دامپروری دانشکده کشاورزی و پژوهشکده
دامهای خاص را داریم که شامل باغوحش،
مزرعه پرورش شترمرغ و بلدرچین است. در بحث کلینیک تصور میکنم که مهمترین دغدغه دانشجویان
ما دیدن کیسهای متفاوت است تا تجربه پیدا کنند و بتوانند با کارآموزیهایی که در
آن میگذرانند، به شهر و استان خود بروند و آن را تکمیل کنند. مثل خود من که در
دوره عمومی دکترای دامپزشکی برای کارآموزی به مرکز سوارکاری ایران واقع در خیابان
پیروزی و همچنین به باغ وحش ارم آمدم.
حکیم مهر: برخی دانشجویان ضمن انتقاد از تعداد ورودیها در
سالهای ۹۹
و ۱۴۰۰، میگویند: «هنوز این سؤال
وجود دارد که چرا دانشگاه زابل به یکباره ۱۰۰ نفر ورودی گرفت و حالا چطور میخواهد
این تعداد را آموزش دهد؟». نظر شما چیست؟
آن زمان که این تعداد ورودی گرفته شد، ما نبودیم، اما الان
ورودیها اصلاح شده است. مضاف بر اینکه ما برای آن دانشجویان هم تدابیر خاصی داریم که
به امید خدا همینطور که تا الان مشکلی پیش نیامده از این به بعد هم در بحث آموزش
آنها مشکلی پیش نیاید. در واقع در حال حاضر ورودی دانشجویان اصلاح شده است.
حکیم مهر: چه برنامهای دارید؟
مهمترین برنامه ما این است که کیفیت آموزش حفظ شود. ما از همین
ترم جاری برنامه بازدید مستمر از واحدهای دامپروری دانشکده کشاورزی، پژوهشکده
کشاورزی و پژوهشکده دامهای خاص را اجرا میکنیم. از طرفی همکاری خیلی نزدیکی با
اداره کل دامپزشکی داریم تا دانشجویان ما بتوانند در حد امکان کیس ببیند و فعال
باشند و آن بهرهوری کامل را در ورودی تخصصی خود داشته باشند.
حکیم مهر: انتقاد دیگر این است که پروژکتورهای کلاسها کیفیت
مناسبی ندارند و به یک باره تار نشان میدهند و استادی که قصد نشان دادن کیس را
دارد، به مشکل میخورد. پاسخ شما چیست؟
خود شما میدانید که به هر حال این یک مساله اجتنابناپذیر
است. دستگاه در حال کار کردن است و دچار مشکل میشود. مهم این است که اصلاح شود و
پیگیریها در این خصوص صورت گرفته است.
حکیم مهر: کمبود عضو هیات علمی یکی دیگر از مشکلات آموزشی
دانشکده معرفی شده است. پاسخ شما چیست؟
سال جاری در طرح فراخوان چهار سهمیه اول و دو سهمیه دوم داریم،
اما بحثی که هست استفاده از تجارب همکاران دیگر است که از دانشکدههای دیگر میآیند.
آن سالی که ما دانشگاه شیراز درس میخواندیم، استاد پروازی داشتیم که از تهران تشریف
میآوردند و دروس ما را ارائه میدادند. این مساله حتی در دانشگاه شیراز هم قابل
رخداد است. ما علاوهبر فراخوان جذب هیات علمی در سال جاری، از تجربه همکاران بسیار
خوب دیگر هم استفاده میکنیم. آنچه امروز اتفاق افتاده اینکه تعاریف کلاسیک در حال
تغییر است. زمانی کارهای پژوهشی قائم به فرد بود و به این شکل بود که مثلا من به
تنهایی یک پروژه برمیداشتم. به تدریج صحبت کار تیمی پیش آمد و الان هستههای
پژوهشی شکل میگیرد. این هستهها به گونهای است که شاید من، شما و دیگری تخصصهای
بسیار متفاوتی داشته باشیم اما در قالب یک پروژه تحقیقاتی در کنار هم کار میکنیم
که بتوانیم با نتایج آن به سمت شرکتهای دانشبنیان، مباحث تجاریسازی و مواردی از
این دست برویم، اما به هر حال برای آن هم برنامهای پیش میآید. همکاری بازنشسته میشود،
همکاری به دلیل مشکلاتی که بعضا برای او پیش میآید، درخواست انتقالی میدهد اما
همه اینها برنامهریزی شده است.
حکیم
مهر: از نظر دانشجویان مسالهای که در سیلابس جدید وجود دارد این است که خیلی از
درسها پیشنیاز دروس دیگری هستند و اگر دانشجو یک درس مهم را بیفتد، عملا یک سال
عقب میماند. چه راهکاری هست؟
این نیز یک مساله اجتنابناپذیر است. از زمان بسیار قدیم هم
که ما دانشجو بودیم، ورودی ما ۵۴
نفر بود. آن زمان یک واحد آناتومی دو واحدی و دو واحد آناتومی ۵ واحدی داشتیم که اگر کسی
آناتومی پایه را میافتاد، ترم بعد نمیتوانست بافتشناسی یک، فیزیولوژی یک، بیوشیمی
یک و آناتومی یک را بگیرد. آن زمان آناتومی پنج واحد و فیزیولوژی سه واحد بود و آن
موقع هم دانشجو یک سال عقب میآفتاد. به هرحال همه باید تلاش کنند، درس بخوانند،
وقت بگذارند و مطالعه کنند. مگر میشود شما به کلاس سوم ابتدایی بروید، در حالی که
کلاس دوم را پاس نکردهاید. معمولا این مساله هم کشوری است.
سیلابس جدید چیزی است که از طرف گروه دامپزشکی وزارت علوم به
دانشکدههای دامپزشکی اعلام شده و ما هم ملزم به رعایت آن هستیم. هرچند تلاش خود
را میکنیم اما اگر زمانی مشکل حادی پیش بیاید، نمیتوانیم سیلابس را تغییر دهیم.
اگر توانستیم مجددا درس را ارائه میدهیم و از این طریق به دانشجویان کمک میکنیم.
مهمترین مطلب همین است که دانشجویان باید تلاش کنند و زمانی که درس میخوانند،
واقعا برای آن وقت بگذارند. به هر حال ما از بودجهای که دولت در اختیارمان قرار میدهد،
استفاده میکنیم، دانشجویان ما وقت میگذارند و دوری از خانواده را تحمل میکنند،
لذا باید یک مقدار بیشتر برای دروس خود و مسائل آن وقت بگذارند.
به هر حال دامدارانی که مراجعه میکنند، سرمایه خود را میآورند.
درست است که خیلی از دامداران ما در مقیاس صنعتی کار میکنند اما خیلی از آنها نیز
دامدارانی هستند که بنیه آنها ضعیف است و از مناطق محروم هستند. یعنی از منظر
اخلاقی هم که بنگریم، این دانشجویان وقتی وارد رشتههای دکترای عمومی دامپزشکی میشوند،
باید مقداری روی این مسائل وقت بگذارند و واحدهای خود را پاس کنند، مطالعه کنند و
در آینده بتوانند گرهای از مشکلات مردم باز کنند و جوابگوی نیازهای تخصصی رشته
خودشان هم باشند. من اگر واحد بافت یک را بیفتم، قاعدتا نمیتوانم بافت دو را
بردارم، اگر آسیبشناسی عمومی را بیفتم، نمیتوانم اختصاصی را بردارم اما این
اجتنابناپذیر است. اگر این نظم نباشد، ما چگونه میخواهیم کیفیت فارغالتحصیل را
زمانی که میخواهد وارد بازار کار شود، تضمین کنیم؟
حکیم مهر: به گفته دانشجویان، در حوزه پایاننامه
مسئولین دانشکده میگویند ما فلان میلیون تومان به استاد گرنت دادیم و باید با
آنها صحبت کنید. از آن طرف میبینیم که پیگیری این مساله یک هفتخوان رستم است و این
وسط نمیدانیم به چه کسی حق دهیم. یک طرف به ما میگویند که بروید از استاد بگیرید
و طرف مقابل میگویند که چیزی به ما ندادهاند. پاسخ شما چیست؟
این یک واقعیت است. در خیلی از پایاننامهها قیمت مواد مصرفی
مورد استفاده وابسته به قیمت دلار است. قیمت محیط کشت و... در قدیم چقدر بوده و
حالا چقدر است؟ هر رشته به فراخور خود درگیر این موضوع است. بودجهای که دستگاههای
اجرایی میتوانند برای پایاننامه
در نظر بگیرند، یک بودجه خیلی محدود است و معمولا اساتید تلاش میکنند که مابهالتفاوت
آن را بسته به نظر شخصی خود از گرنت و از جاهای مختلف تامین کنند. یک بخشی هم خود
دانشجو و خانواهها متقبل میشوند. این وضعیت نه در زابل بلکه در تمام کشور همین
است. برای همین من خودم شخصا تلاش میکنم در پایاننامههایی که میدهم، قبل از هر
چیز اولویتم روی مسائلی باشد که نقطه ابهامی در آن نباشد و این هم یک مساله فردی
است.
حکیم مهر: بهعنوان حرف آخر...
انشاءالله
همه باید دست به دست هم بدهیم که کیفیت تحصیلی بالا برود. با همدلی دانشجویان،
کارکنان، اساتید دانشکده و مدیریت دانشگاه نهایت تلاش برنامهریزی در این زمینه
صورت میگیرد. خوشبختانه شاهد موفقيت بسیاری از دانشآموختگان در عرصههای اجرایی
و علمی هستیم. مجددا از همراهی شما تشکر میکنم.
حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.