گفت‌وگو با «دکتر یاسر کیانفر»؛ از دانشگاه رازی کرمانشاه تا رتبه ۲ آزمون تخصص بیماری‌های طیور دانشگاه تهران/ بازار کار دامپزشکی، بازاری رقابتی است

حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: «دکتر یاسر کیانفر» رزیدنت ممتاز دوره تخصص بهداشت و بیماری‌های طیور دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران معتقد است که بازار کار رشته طیور ابتدا بستگی به مسائلی دارد که در همه رشته‌ها ثابت است و در مرحله بعد به خود شخص که تا چه حد توانمندی رقابت در بازار کار را داشته باشد.

وی در گفت‌وگو با حکیم مهر تصریح می کند: «مشکلی که البته نه فقط در حوزه بیماری‌های پرندگان، بلکه در تمام رشته‌ها و همچنین دوره عمومی وجود دارد، یک بازار کار رقابتی است که متاسفانه باعث شده گاهی همکاران از یکدیگر بدگویی کنند و اتفاقاتی از این دست بیفتد.»

حکیم مهر: آقای دکتر، چه شد که به حوزه دامپزشکی ورود کردید؟ آیا علاقه‌مند بودید یا دست تقدیر شما را به این سمت کشاند؟

واقعیت این است که من از ابتدا آشنایی زیادی با این رشته نداشتم، اما یادم هست زمانی که جواب کنکور آمد، در مورد آن تحقیق کردم و دیدم واقعا به آن صورت هم نیست که تیرم به سنگ خورده باشد، چون رشته خوبی است و می‌توانم به کمک آن به اهداف خودم برسم. این شد که به تدریج به این رشته علاقه‌مند شدم و در ادامه علاقه‌مندی من خیلی زیاد شد. معمولا در ترم‌های اول و دوم نظر خیلی از دانشجویان نسبت به رشته خود عوض می‌شود اما من واقعا علاقه‌مندتر شدم.

حکیم مهر: ورودی چه سالی و کدام دانشگاه هستید؟

بنده ورودی سال ۹۵ دانشکده دامپزشکی دانشگاه رازی هستم.

حکیم مهر: خانواده با اینکه رشته دامپزشکی را انتخاب کنید، مخالفتی نداشتند؟

ما در روستا زندگی می‌کنیم و به خاطر همین شرایط مکانی، اتفاقا خانواده خیلی هم استقبال کردند. چون با تحصیل در این رشته، جدا از کار حرفه‌ای که خودم می‌توانستم انجام دهم، می‌توانستم امورات خانه را هم تا جایی پیش ببرم. به خاطر همین من را خیلی تشویق کردند.

حکیم مهر: برای آزمون تخصص به طور میانگین چقدر درس می‌خواندید؟

متاسفانه ما با مشکل اساسی پاندمی کرونا مواجه شدیم و تقریبا ترم هشتم من مصادف با این جریان شد و لذا خانه‌نشین شدم. از طرفی کلاس‌ها حضوری نبود و من ارتباط آن‌چنانی با اساتید نداشتم و نمی‌توانستم اطلاعات زیادی در زمینه دروس تخصصی مثلا بیماری‌های طیور صنعتی و... داشته باشم. از ترم دهم به تدریج از جزوه‌های دانشگاه تهران شروع کردم تا کمی درخصوص بیماری‌ها مسلط شوم، اما به طور جدی از مهرماه شروع به خواندن کردم و سال اول تا روز کنکور تقریبا روزی 6 ساعت درس می‌خواندم.

حکیم مهر: بیشتر چه منابعی را می خواندید؟

برای شروع از جزوه بیماری‌های پرندگان دانشگاه تهران استفاده کردم و آن را از دانشجویان گرفتم. بعد دیدم که جزوه تا حدی جوابگوی سوالات است. بعد به سراغ کتاب جامع بیماری‌های طیور صنعتی دکتر پیغمبری رفتم و همچنین از کتاب دکتر حسن‌زاده استفاده کردم که در مورد بیماری‌های متابولیک است. از این طریق توانستم هم جزوه را کامل‌تر کنم و هم اینکه خودم موارد بیشتری از آنها بخوانم. در یک‌سری موارد هم که لازم بود از ویرایش چهاردهم کتاب  Disease of Poultry استفاده می‌کردم.

حکیم مهر: چه رتبه‌ای را آوردید؟

من دو سال کنکور دادم. سال اول رتبه سه آوردم که متاسفانه در دانشگاه تهران قبول نشدم، چون واقعا به دنبال قبولی در دانشگاه تهران بودم. سال دوم هم رتبه دو آوردم.

حکیم مهر: آیا شما سهمیه داشتید؟

خیر، من هیچ سهمیه‌ای نداشتم و آزاد بودم.

حکیم مهر: فرآیند مصاحبه به چه شکل بود؟ آیا استرس نداشتید؟

سال اول که به اتاق مصاحبه رفتم، استرس داشتم چون طبیعتا نمی‌دانستم که چه چیزی در انتظارم است و قرار است که چه سوالاتی از من بپرسند؟ دقیقا زمانی بود که به تازگی پروپوزال خود را تصویب کرده بودم و انتظار داشتم که سوالات زیادی از پایان‌نامه بپرسند. یادم است روزی که به اتاق مصاحبه رفتم، پنج نفر از اساتید نشسته بودند.

حکیم مهر: چه سوالاتی از شما پرسیدند؟

ابتدا من برای شروع، خودم را معرفی کردم. سپس از موضوع پایان‌نامه سوال کردند و گفتند که در چه مراحلی هستید؟ من هم کمی راجع به برخی کارهای عملی که انجام داده بودم، توضیح دادم. بیشتر در مورد کلیات پایان‌نامه از من سوال کردند و خیلی وارد بیماری‌ها نشدیم. در پایان هم یک سوال از بخش بیماری‌ها پرسیدند. البته در سال اول من هیچ رزومه‌ای شامل مقاله، پوستر، کارگاه و مدرک زبان نداشتم. اما در سال دوم مدرک زبان، یک مقاله از پایان‌نامه، دو پوستر با چند کارگاه داشتم و کارم خیلی راحت‌تر شده بود.

در مصاحبه سال دوم، دکتر بزرگمهری‌فرد در مورد داشتن مقاله سوال کردند که من پاسخ مثبت دادم. بعد از آن پرسیدند که مقاله در چه ژورنالی چاپ شده و مربوط به کدام کشور است و چند سوال هم در مورد بیماری‌ها پرسیدند. این کل مصاحبه تخصص من بود.

حکیم مهر: به غیر از دکتر بزرگمهری‌فرد، کدام اساتید دیگر در اتاق مصاحبه حضور داشتند؟

سال اول دکتر پیغمبری، دکتر رزم‌یار، دکتر کریمی، دکتر حسن‌زاده و دکتر مدنی بودند. در سال دوم مادر دکتر کریمی فوت شده بودند و دکتر برین به جای ایشان تشریف آوردند.

حکیم مهر: آقای دکتر، یک تفکر غالبی وجود دارد مبنی بر اینکه دانشکده در دوره تخصص، فقط دانشجویان دوره عمومی خود را پذیرش می‌کنند. البته شما خلاف این را ثابت کردید. نظر خودتان چه بود؟

آنچه که من شنیده بودم این بود که اگر خودم را نشان دهم، می‌توانم به دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران راه پیدا کنم، چون از ابتدا هم به دانشگاه تهران علاقه داشتم. کمااینکه حتی سال گذشته می‌توانستم به دانشگاه شیراز یا سایر دانشگاه‌ها بروم، اما چون دانشگاه تهران از هر لحاظ قطب ایران است و خیلی دلم می‌خواست که اینجا قبول شوم، یک بار دیگر امتحان دادم و می‌دانستم که تلاش خیلی زیادی باید بکنم. سال اول این اشتباه را کردم و گول رتبه را خوردم و گفتم شاید بتوانم با رتبه قبول شوم، اما متوجه شدم که باید بیشتر تلاش تا CV قابل قبولی جمع کنم. آن را به اساتید ارائه و ثابت کنم که شایستگی این را دارم که در این رشته ادامه دهم. چون رزومه خوبی داشتم، فکر می‌کردم که امسال خیلی بهتر پیش بروم و جا دارد که امسال قبول شوم.

حکیم مهر: برای آینده چه برنامه‌هایی دارید؟ آیا در بخش آکادمیک می‌مانید یا به بخش خصوصی ورود می‌کنید؟

من برای آینده تصمیماتی دارم و بیشتر احتمال دارد که به سمت بخش خصوصی بروم، اما فعلا نمی‌دانم که چه چیزی در انتظارم است چون ابتدای راه هستم، اما احتمال اینکه به بخش خصوصی بروم خیلی بیشتر از این است که در حوزه آکادمیک بمانم.

حکیم مهر: پیش‌بینی شما از آینده و بازار کار تخصص پرندگان در ایران چیست؟

به نظر من این رشته بازار کار خیلی خوبی دارد، کمااینکه همه دوستان فارغ‌التحصیل من با بازار کار واقعا خوبی مواجه شده‌اند. البته بازار کار بستگی به مسائلی دارد که در همه رشته‌ها ثابت است. به خود شخص که تا چه حد توانمندی رقابت در بازار کار را داشته باشد. در کل بازار کار طیور رقابتی است.

حکیم مهر: برای افرادی که قصد شرکت در آزمون تخصص دارند، چه توصیه‌هایی دارید؟

به نظر من اولین و مهمترین قسمت انگیزه است. خود من وقتی درس می‌خواندم، از آنجا که پایه ما کمی ضعیف‌تر بود، گاهی ناامید می‌شدم، چون برخی مباحث را اصلا ندیده بودم. برای داوطلب ابتدا انگیزه و بعد قطعیت در مورد تخصص طیور مهم است. اینکه پشیمان نشوند و وسط راه نگویند که چرا ما این رشته را انتخاب کردیم و ممکن است سخت باشد و بعدا نتوانیم بازار کار داشته باشیم. این مساله خیلی به شخص ضربه می‌زند. حس من نسبت به این رشته تا ترم هشتم فقط در حد کنجکاوی بود اما وقتی با یکی از دوستان رزیدنت دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران حرف زدم، علاقه من خیلی بیشتر و تقریبا قطعی شد. با اینکه در سال اول قبول نشدم اما برای سال دوم خواندم. لذا به نظر من انگیزه اولین مرحله است و بعد اینکه بتوانند جزوات تهران را گیر بیاورند، چون واقعا با اختلاف کامل‌ترین جزوه‌ها هستند و از روی رفرنس بخوانند. اگر این مسیر را بروند، قطعا می‌توانند به رتبه‌های یک تا سه برسند و رزیدنت دانشگاه تهران شوند.

حکیم مهر: از نظر شما مهمترین مشکلی که در رشته طیور وجود دارد، چیست؟

مشکلی که البته نه فقط در حوزه بیماری‌های پرندگان، بلکه در تمام رشته‌ها و همچنین دوره عمومی وجود دارد، یک بازار کار رقابتی است که متاسفانه باعث شده گاهی همکاران از یکدیگر بدگویی کنند و اتفاقاتی از این دست بیفتد.

حکیم مهر: به عنوان حرف آخر...

کسی که می‌خواهد به دوره تخصص بیاید، از همان ابتدا باید تکلیف خود را با خود مشخص کند. چون پشیمانی بدترین اثر را می‌گذارد. اینکه چرا من این رشته را خواندم و عمرم را تلف کردم و به سربازی نرفتم و...؛ اما اگر با قطعیت بیایند، می‌توانند خیلی هم موفق باشند. من الان در جایی که هستم، مطمئنم که تعداد کیس خیلی زیاد است و این از لحاظ یادگیری خیلی مهم است. چون با بخش عملی کاملا آشنا می‌شوید و در بخش تئوری هم در خیلی از دانشگاه‌ها بستگی به خود شخص دارد. اگر بخواند، راه می‌افتد و اگر هم نخواند روند حرکت آهسته‌ای خواهد داشت.

حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.