از تعرفه‌های خنده‌دار و ظالمانه واکسیناسیون دامپزشکی تا حمایت‌های تبعیض‌آمیز بخش دولتی از دامدار

حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: یکی از گلایه‌های فعالان حوزه مایه‌کوبی و واکسیناسیون دام این است که بیشترین حمایت سیستم اداری دامپزشکی از دامدار است و در موارد خاص و اتفاقاتی که بین دامدار و واکسیناتور برخوردهایی پیش می‌آید، حتی اگر دامدار مقصر باشد، باز هم طرف دامدار را می‌گیرند.

یکی از این منتقدان در گفت‌وگو با حکیم مهر می‌گوید: «من سال‌هاست که در حوزه واکسیناسیون دام فعالیت می‌کنم و بارها به چشم دیدم که در بحث نوع ارتباطات اجتماعی، واکسیناسیون یا درگیری‌هایی که به وجود آمده، طرف ناحق را گرفتند و حتی یک‌بار ندیدم که طرف حق را بگیرند. همیشه یک بهانه به اسم حمایت از دامدار و تولیدکننده پیدا و حق ما را ضایع کردند.»

وی می‌افزاید: «اگر یک مراجعه‌کننده به یک مامور و سرباز جلوی درب کلانتری نگاه چپ بیندازد، از او نمی‌گذرند و این شخص اگر یک بی‌احترامی کند و حرف نابه جا بزند، با کل کلانتری طرف است. خود من بارها شده که فحش ناموسی شنیده‌ام اما باز هم طرف دامدار را گرفته‌اند، آن هم نه به این دلیل که من مقصر بودم یا مثلا کوتاهی کرده باشم، بلکه فقط به خاطر اینکه وظایف خود را درست انجام داده‌ام؛ متاسفانه این مسائل جای تاسف دارد.

تعرفه‌ها خنده‌دار و ظالمانه بود

مساله تعرفه واکسیناسیون، گلایه دیگر مراکز مایه‌کوبی است. این مالک مرکز مایه‌کوبی با تاکید بر اینکه تعرفه‌هایی که برای واکسیناسیون ابلاغ شد، غیرواقعی، خنده‌دار و ظالمانه بود، تصریح می‌کند: «من به مسئول صنف اعتراض کردم که با این تعرفه‌های اعلامی، یک کار مجرمانه انجام دادید. مگر می‌شود تعرفه واکسیناسیون به ازای هر راس گوسفند ۷۰۰ تومان باشد؟ در ادامه خودشان دیدند که وضعیت بحرانی شده و گفتند که اضافه و پس و پیش می‌کنیم و حق نظارت قبل و بعد و... در نظر می‌گیریم. در نهایت چیزی اعلام کردند که باز هم واقعی نیست، اگرچه ما کار خود را با همان تعرفه انجام می‌دهیم، اما قطعا هنوز واقعی نشده است.»

وی ضمن اظهار رضایت از نحوه فعالیت شرکت‌های پخش، اظهار می‌کند: «رقابت شکل‌گرفته میان شرکت‌های پخش باعث شده که دسترسی ما به واکسن تسهیل شده و مشکلی در زمینه دریافت واکسن نداشته باشیم.»

کاری که مراکز وابسته انجام می‌دهند، از سرباز کردن مسئولیت است

این مالک مرکز مایه‌کوبی سازوکار فعالیت مراکز مایه‌کوبی به شکل مستقل و وابسته را جزو پیچیدگی‌های این حرفه عنوان و خاطرنشان می‌کند:‌ «ساماندهی واکسیناسیون در منطقه نیازمند انرژی، وقت و حوصله زیادی است و تمام انرژی و زمان ما را می‌گیرد. من نمی‌دانم همکارانی که می‌خواهند چند شغل را با هم داشته و واکسیناسییون در یک طرف و درمان را در طرف دیگر انجام دهند، چطور می‌خواهند این حجم کار را جمع کنند؟ برنامه واکسیناسیونی که دامدار و گوسفنددار دارد، در طول سال مثلا هشت نوبت یا پنج نوبت برای این جمعیت دامی است. جمع کردن این تعداد چقدر وقت و حوصله می‌خواهد؟ کاری که آنها انجام می‌دهند، از سر باز کردن مسئولیت است. نمی‌خواهند مسئولیت خود را درست و کامل انجام دهند و صرفا به دنبال سودجویی، منافع و... هستند.»

وی با انتقاد از اینکه واکسن‌فروشی تبدیل به کار اصلی مراکز مایه‌کوبی وابسته شده است، اظهار می‌کند: «این همکاران فاقد تمرکز کاری هستند، چون به همه کارهای خود نمی‌رسند. شغل اصلی آنها درمان است و درمان آنها را درگیر مسائلی می‌کند که توانایی نظارت بر واکسیناسیون و ثبت و سوابق آنها را نخواهند داشت. در نهایت آنها هم مجبورند واکسن را به دامدار بدهند تا رفع مسئولیت شود.»