در باب بیست و یکمین کنگره دامپزشکی ایران
دکتر پدرام فرهادیان
رزیدنت جراحی دامپزشکی و مدرس دانشگاه
بالاخره انتظارها به پایان رسید و بیست و یکمین کنگره دامپزشکی کشور با همت جامعه دامپزشکان و حمایت‌های سازمان دامپزشکی و نظام دامپزشکی کشور در روزهای ۱۱ تا ۱۳ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ در محل هتل المپیک تهران برگزار شد که جا دارد ابتدا به ساکن، صمیمانه از زحمات تک‌تک عزیزانی که در برگزاری این کنگره نقش داشتند تشکر و قدردانی کنم.
اما در ادامه سعی خواهم کرد از دید فردی که افتخار حضور در این کنگره‌ی جذاب را داشته، چند خطی را قلم‌فرسایی کنم تا شاید علاوه بر تقویت نقاط قوت در آینده، دوستان مسئول در جهت رفع نقاط ضعف -البته از دید بنده- سعی و اهتمام کنند، باشد که دامپزشکی و دامپزشکان در جایگاه اصلی خود دیده شوند و درخشان باشند.
۱- زمان برگزاری کنگره به دلیل برنامه‌ریزی در جهت تقدیر و تشکر از اساتید برجسته این علم به گونه‌ای انتخاب شده بود که مصادف با روز معلم باشد که این خود گویای اهمیت موضوع برای برگزارکنندگان کنگره بود. حرکت خلاقانه و نوستالژی خودنوشت دکتر گودرز ادیب‌راد هم خوش‌سلیقگی و خوش‌ذوقی دیگری بود که به دل می‌نشست.
۲- حضور اساتید برجسته و نام‌های ماندگار عرصه‌ی دامپزشکی همچون جنابان دکتر تاجبخش، کیوانفر، نادعلیان، قمصری، نوروزیان، ادیب‌هاشمی، مرجانی و… گویای تلاش گروه اجرایی -علی‌الخصوص جامعه دامپزشکان- در جهت وزین‌تر و جدی‌تر شدن عرصه علمی کنگره بود تا علاوه بر این امر، دامپزشکان جوان‌تر یا دانشجویان حاضر هم در هوای پیشکسوتان و عالمان دانش خود نفسی بکشند مفرح و انرژی‌بخش.
۳- مکان برگزاری کنگره هم درخور و شایسته انتخاب شده بود؛ هتلی با امکانات مناسب و چیدمانی زیبا در فضایی مکفی و دل‌انگیز. البته لازم به ذکر است که باید از شرکت‌های اسپانسری هم تشکر کرد که کاملا با برنامه و جدی با دکورهای جذاب و پرسنلی موجه و مناسب رنگ و بویی درخور علم دامپزشکی به کنگره داده بودند.
۴- نحوه برنامه‌ریزی برای پانل‌ها نیز خلاقانه و متفکرانه بود و تقریبا از تمام بخش‌های علمی این دانش بی‌کران مهم‌ترین شاخه‌ها به عنوان پانل علمی انتخاب شده بود تا شرکت‌کنندگان نهایت بهره علمی را ببرند. البته بدیهی است که بنده فراخور تخصص و حوزه فعالیتم فقط پانل جراحی را به طور کامل شرکت کردم ولی با حضور کم و بیش در پانل‌های دیگر یا پرس‌و‌جو از همکاران گرامی در نحوه‌ی برگزاری سایر پانل‌ها نیز قرار گرفتم.
۵- با نگاهی به اسامی رؤسای پانل و اعضای پانل‌ها بدیهی بود که دوستان سعی داشته‌اند بهترین‌های هر حوزه را از نظر علمی و جایگاه شغلی انتخاب کنند تا پانل‌ها به بهترین شیوه و بالاترین کیفیت مدیریت و ارائه شوند. البته بدیهی است که در هر حوزه‌ی این دانش آنقدر عالم وجود دارد که هر نوع انتخابی می‌توانست و می‌تواند سبب شبهه و اعتراض شود ولی به نظر من دوستان در این قسمت هم نمره قبولی گرفتند.
۶- درباره محل نصب پوستر‌های مقالات انتخاب شده به نظرم باید کمی دقت بیشتری انجام می‌شد. به عقیده‌ی بنده فضایی بسیار دور و بدون راهنمایی برای دیده شدن پوسترها در نظر گرفته شده بود که البته ممکن است به دلیل فضای محل بوده باشد، ولی در کل معتقدم این بخش از کنگره ضعیف و دور از دسترس بود.
۷- نحوه و چگونگی اختصاص امتیاز بازآموزی هم به نظرم می‌توانست مدبرانه‌تر و شایسته‌تر باشد. حضور و غیاب و نوشتن اسم و… چندان به مذاق خوش نمی‌آمد و سطح کنگره را تا کلاس متوسطه دوم تنزل داده بود.
۸- اما در مورد پانل جراحی که خود کامل و دقیق حضور داشتم، رئیس پانل که جناب آقای دکتر ادیب‌هاشمی بودند و بهترین انتخاب، در مدیریت و تقسیم‌بندی زمانی که در اختیار پانل بود به بهترین شیوه عمل کردند. اما پانل را میتوان در دو شاخه‌ی اصلی بررسی کرد:
۱- انتخاب موضوعات سخنرانی
۲- نحوه ارائه سخنرانان
در باب اول به نظرم سعی کرده بودند موضوعاتی کاربردی و جدید را انتخاب کنند تا علاوه بر جذابیت برای مخاطبان سبب ارتقای دانش آنان نیز گردد که نتیجه‌ی هر دو این اهداف هم در گرو شماره ۲ یعنی نحوه ارائه سخنرانان بود.
در باب دوم، سخنرانان گرامی اغلب در دام زمان گرفتار شدند و چون بین مطلب و زمان ارائه‌شان هماهنگی لازم وجود نداشت، متاسفانه علی‌رغم دانش فراوان هرکدام از بزرگواران، ارائه آنچنان که درخور نام و مطلب علمی‌شان باشد، نبود و گاها سر کلاف از دستشان خارج می‌گردید و از آنجایی‌که بنده افتخار شاگردی حداقل دو عزیز از اساتید پانل را داشته و به شأن علمی و دانش‌شان واقفم، انتظار بسیاری در سطح کنگره علمی داشتم. حتی گاه‌گاهی سطح ارائه تا یک ارائه برای دانشجویان تنزل یافت. البته ظاهرا این امر در بسیاری از پانل‌ها رخ داده و ارائه‌ها به جای ارائه مقاله‌ای دانش‌بخش به کلاسی آموزشی تنزل یافته است.
در هر صورت لازم می‌دانم این نکته را عرض کنم که این نظر بنده جسارت به ساحت دانش عزیزان و اساتید بزرگوارم نبوده و نیست بلکه فقط نشان از علاقه من به عنوان دانشجویی کوچک در این حوزه در جهت بهبود هرچه بیشتر موضوعات برای آموختن بیشتر می‌باشد. البته پرواضح است من معتقدم با حضور اساتید عزیزم در پانل جراحی من نمره ۱۸ را هم اندک می‌بینم و باید نمره‌ی این اسامی و اساتید ۲۰ باشد و بس.
۸- اهمیت به استارت‌آپ‌ها و علوم نوین دامپزشکی به نظرم نقطه عطفی بسیار عالی برای بیست و یکمین کنگره بود و امیدوارم این عرصه و این علوم محکم و مستمر ادامه یابد و این تازه باب راه باشد.
خلاصه کلام:
دست‌مریزاد به جامعه دامپزشکان و سازمان‌های دامپزشکی و نظام دامپزشکی و تک‌تک شرکت‌های حامی و اساتید و اعضای پانل و… که گل کاشتند و سبب حال خوب و لذت وافی برای ما شدند؛ باشد که این راه استوار و مسیرتان پابرجا بماند.
این تشکیلات بسیار بهتر از مغازه نظام دامپزشکی است. ممنون بابت طرح موضوع و نگاه مثبت
در پاسخ باید بگم پانل موازی جراحی پر بود البته امتیاز بازآموزی برای گرفتن پروانه بسیار در شلوغ تر شدن کنگره موثر بود اطلاع رسانی کنگره بسیار بد بود و انعکاس خبری قبل و بعد از گنگره در رسانه ها ضعیف بود من نمیدانم چرا قدیمی ها و پیشکسوتان صنف دامپزشکی کراوات نمی زنند و کفشهایشان براق و واکس زده نیست ؟؟ از چه چیزی هراس دارند ؟؟ اگر چه برنامه های کنگره خیلی خوب بود اماپذیرایی کنگره در حد صفر بود . خدا پدر شرکت ها رابیامرزه که بهرحال آشناهاشان را پذیرایی میکردند.پوستر ها هم که همیشه مظلوم واقع میشن . حتی برگزار کنندها هم نیامدند. اسم نویسنده هاشون هم که توی کتاب کنگره نیامده بود | پذیرایی زیر صفررررررررررر افتضاح و بدون برنامه و دیگر هیچ | پذیرایی برا از ما ها بهترون بود ... | منم تایید میکنم به چشم دیدم اوضاع رو و فهمیدم قوانین در تهران نوشته میشه و در سایر استان ها اجرا میشه در یه جمع بیش از سیصد نفری هنوز نمیتونم بپذیرم یه خانم دکتر چی رو میخاست ثابت کنه انگلیسی سوالشو بپرسه 
| فکر بد نکنید.حتما فارسی را یادش رفته . | واقعا تاسف داره بعضی چیزا | کمبودها این جور مواقع هویدا میشه در پانل چالش های صنفی متاسفانه جای ریاست جامعه و یا اعضای هیات رییسه خالی بود
