استان دانشکده دامپزشکی ندارد و به همین دلیل با مشکل کمبود مسئول فنی مواجهیم/ متاسفانه در استان ما نیز مانند سایر استان‌ها قراردادهای صوری وجود دارد

حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: استان کهگیلویه و بویراحمد فاقد دانشکده دامپزشکی است و به همین دلیل به تعداد کافی مسئول فنی ندارد. این را رئیس نظام دامپزشکی این استان به حکیم مهر می‌گوید: «در واقع فارغ‌التحصیلان زیادی نداریم و به همین دلیل برای طرح‌های خود با کمبود مسئول فنی مواجهیم. با این وجود هنوز بحث کارفرما و مسئول فنی در ماده ۱۹ حل نشده است. مشکل دیگر با توجه به اینکه دانشکده دامپزشکی در استان نیست، دسترسی به اساتید مجرب هم برای ما مشکل است.»

«دکتر حسن ابدالی» تصریح می‌کند: «قبلا بر اساس دستورالعمل‌هایی که وجود داشت، یک تناسب بین صدور پروانه‌های داروخانه و کلینیسین‌ها داشتیم، مثلا به ازای هر چهار یا پنج کلینیک، یک داروخانه بود اما الان در قانونی که لازم‌الاجراست، این قضیه به خوبی دیده نشده است و عمده مراکز بخش خصوصی ما به جای اینکه کلینیک یا مراکز درمانی باشند، داروخانه‌ها هستند که این خود یک معضل است.»

حکیم مهر: آقای دکتر، ورودی چه سالی و کدام دانشکده هستید؟

بنده ورودی سال ۸۱ دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز در مقطع دکترای عمومی و سال ۹۱ دکترای تخصصی بهداشت مواد غذایی دانشگاه دولتی شهرکرد هستم.

حکیم مهر: از نظر شما مهمترین مشکلات بخش خصوصی دامپزشکی استان کهگیلویه و بویراحمد چیست؟

ما مشکلات عدیده‌ای داریم و معمولا در استان‌هایی که مقداری عشایری هستند، حجم این مشکلات بیشتر است، کمااینکه برای تطابق دستورالعمل‌ها در این استان‌ها، یک مقدار کار سخت‌تر است. ما به عنوان نظام دامپزشکی، مجری سیاست‌های سازمان دامپزشکی کشور هستیم و بعضی از مشکلات ما ناشی از تطابق دستورالعمل‌ها با شرایط موجود است. البته ما سعی می‌کنیم که تا جایی که ممکن است، بر اساس اختیاراتی که قانون به ما داده، با مردم تعامل کنیم. بالاخره سال جهش تولید است و ما هم باید نهایت تلاش خود را با حفظ شعار تولید پایدار، جهت استقرار این شعار مقام معظم رهبری به کار گیریم.

یکی دیگر از مشکلات ما در بحث نیروی انسانی است؛ عمده فعالیت نظام دامپزشکی در بحث ماده ۲ و ماده ۵ است. ماده ۲ که مربوط به صدور پروانه‌های کلینیسین‌ها، داروخانه ها، مراکز مایه کوبی، پلی کلینیک‌ها، بیمارستان ها، حوزه درمانی و داروخانه هاست. ماده ۵ هم که مربوط به اماکن است و بیشتر وظایفی که به بخش خصوصی و به صورت اخص نظام دامپزشکی واگذار شده، در این حوزه است. با توجه به افزایش حجم کار در این زمینه، یکی از مشکلات حال حاضر ما کمبود نیروی انسانی است؛ یعنی با این حجم از کارها و با توجه به نیروهای مستقر و استخدام شده نظام دامپزشکی در استان، کار برای ما مشکل است.

مشکل دیگر ما بحث مکان فعالیت است؛ متاسفانه نظام دامپزشکی فاقد ساختمان است و ما به صورت اجاره‌ای در اینجا مستقر هستیم. البته سعی ما این است که از دوستان و همکاران سازمانی کمک بگیریم و قطعا نیازمند توجه عزیزان مسئول استانی و کشوری در این زمینه هستیم.

از مشکلات دیگر ما بحث آموزش است و یکی از اولویت‌های بنده، پیگیری آموزش منسجم است. همانطور که می‌دانید دامپزشکی یک رشته بسیار وسیع، مهم و تاثیرگذار در شاخه‌های مختلف است و لذا نیاز است که فارغ‌التحصیلان مختلف در بعضی رشته‌هایی که قصد فعالیت در آن دارند، بازآموزی شوند. اگرچه در همه حوزه‌ها درس خواندند و شاید تجربه و آموزش کافی را گرفته باشند، اما نیاز به بازآموزی و به روزرسانی دارند و یکی از برنامه‌های ما و البته مشکلات ما همین بحث آموزش است.

از دیگر مشکلات می‌توان به بحث کمبود مسئول فنی اشاره کرد؛ ما به تعداد کافی مسئول فنی نداریم. در واقع فارغ‌التحصیلان زیادی نداریم و به همین دلیل برای طرح‌های خود با کمبود مسئول فنی مواجهیم. مثلا در طرح‌های اماکن شامل پرورش یا تکثیر ماهی یا طرح‌های مرغداری و دامداری با کمبود مسئول فنی مواجه هستیم و این یکی از معضلات است. از طرفی نیاز به آموزش هم داریم.

مشکل دیگر با توجه به اینکه دانشکده دامپزشکی در استان نیست، دسترسی به اساتید مجرب هم یک مقدار برای ما مشکل است. با همه این شرایط ما یک شرکت آموزشی قوی در سطح کشور داریم که فعلا به صورت مجازی و در بعضی مواقع به صورت حضوری از اساتید دعوت و کلاس‌های حضوری برگزار می‌کند، اما با مشکل دسترسی به اساتید روبرو هستیم.

حکیم مهر: ارزیابی شما از نحوه اجرای ماده ۱۹ در استان چگونه است؟ آیا می‌توان راهکاری اندیشید که قراردادهای صوری برای همیشه از بین برود؟

هدف از اجرای ماده ۱۹ قطع رابطه مالی بین کارفرما و مسئول فنی است، اما متاسفانه در استان ما و کل کشور به دلیل قوانین یا هر چیز دیگری به خوبی اجرا نشده و یکی از مشکلات ما همین است. متاسفانه قراردادهای صوری در استان ما نیز مثل سایر استان‌ها وجود دارد. البته اگرچه اداره کل ماده ۱۹ را اجرا می‌کند اما قراردادهای صوری ارتباطی با اداره کل ندارد، چون اداره کل بر اساس قوانین قرارداد را می‌بندد اما بعضا خود عزیزان مسئول فنی با کارفرماها وارد این بحث می‌شوند. دلیل آن هم این است که کارفرمایان آنها را تحت فشار قرار می‌دهند و بالاخره ممکن است قرارداد صوری هم ببندند. با توجه به اینکه قرار است نظام سبز سلامت دوباره احیا شود، امیدواریم که با راه‌اندازی آن بتوانیم قدم‌های مثبتی در این زمینه برداریم.

حکیم مهر: ارزیابی شما از وضعیت فعالیت داروخانه‌ها و کلینیک‌های دامپزشکی در استان چیست؟ آیا نسبت آنها در استان متناسب است یا نه؟

همانطور که می‌دانید، قبلا بر اساس دستورالعمل‌هایی که وجود داشت، یک تناسب بین صدور پروانه‌های داروخانه و کلینیسین‌ها داشتیم. مثلا به ازای هر چهار یا پنج کلینیک، یک داروخانه بود اما الان در قانونی که لازم‌الاجراست، این قضیه به خوبی دیده نشده است و عمده مراکز بخش خصوصی ما به جای اینکه کلینیک یا مراکز درمانی باشند، داروخانه‌ها هستند که این خود یک معضل است. هر چند که دوستان و همکاران ما دامپزشک هستند و می‌توانند در همه زمینه‌ها اعم از دارو، واکسن و کلینیک اظهارنظر کنند اما متاسفانه این تناسب وجود ندارد و این معضل باعث می‌شود که نتوانیم بحث نسخه‌پیچی و نسخه‌نویسی را به درستی اجرا کنیم. وقتی تعداد کلینیک با تعداد داروخانه تناسب نداشته باشد، قطعا شما یک کلینیک دارید و هشت داروخانه. چطور می‌توانید آن قانون را اجرا کنید؟ لذا زمینه اجرای آن فراهم نیست.

حکیم مهر: رابطه شما با بخش دولتی دامپزشکی در استان چگونه است؟

با توجه به اینکه همه رؤسای قبلی نظام استان انسان‌های مجرب، متعهد و از لحاظ فنی قوی بودند، خیلی خوب توانستند بستر همکاری و هماهنگی بین نظام و سازمان را فراهم کنند. بنده نیز که این مسئولیت به من واگذار شده، سعی می‌کنم که آن مسیر هماهنگی بین اداره کل و نظام را تقویت کنم. الان جزو استان‌هایی هستیم که هیچ مشکلی بین ما وجود ندارد و کارها را با هماهنگی کامل انجام می‌دهیم.

حکیم مهر: یکی از مشکلاتی که بعضی از استان‌ها با آن روبرو هستند، اجبار کلینیک‌های دامپزشکی برای انتقال به حاشیه شهر است. آیا این مشکل در استان کهگیلویه و بویراحمد نیز وجود دارد؟

ما نیز در ابتدا این مشکل را به خصوص در مورد کلینیک‌های دام کوچک داشتیم. اولا دستورالعمل‌هایی وجود دارد که طبق آن کلینیک‌های دام بزرگ باید خارج از محدوده شهری باشند. لذا دستورالعمل‌های این‌چنینی وجود دارند، اما ما نامه‌نگاری‌هایی را با محیط زیست انجام دادیم؛ بالاخره آنها هم قوانینی دارند که باید با آن مطابقت داشته باشد. زمانی که قوانین و دستورالعمل‌های ما در سطح ستاد و کشور با هم نوشته می‌شود، آنها هم جزو کارگروه هستند و باید هماهنگی بیشتری وجود داشته باشد که این مشکلات و معضلات از همان سطح کشور حل شود. در استان ما ابتدا یک معضل این‌چنینی بود اما بعد با هماهنگی، همکاری و نامه‌نگاری‌هایی که صورت گرفت، مشکل برطرف شد و خوشبختانه الان دیگر در این زمینه مشکلی نداریم.

حکیم مهر: چقدر با معضل درمان غیرمجاز روبرو هستید؟

متاسفانه یکی از مشکلاتی که در استان ما و شاید خیلی از استان‌های دیگر وجود دارد، بحث درمانگران غیرمجاز است و حتما نیاز است که در سطح کشور و سطح سازمان‌ها، چه نظام و چه سازمان دامپزشکی کشور، یک راهکاری به حال این قضیه اندیشیده شود. درمانگران غیرمجاز، تفاوتی نمی‌کند که دامپزشک باشند یا سایر رده‌ها، وقتی مجوز نداشته باشند، غیرمجاز هستند. متاسفانه ما با این معضل روبرو هستیم، بعضی مواقع شکایت می‌کنند و این قضیه را به ما ارجاع می‌دهند. ما هم آن را پیگیری و از طریق مراجع ذی‌صلاح با آنها برخورد می‌کنیم.

حکیم مهر: اشاره کردید که با کمبود مسئول فنی مواجه هستید. آیا با این وجود باز هم مشکل ماده 19 وجود دارد؟

از آنجا که دانشکده دامپزشکی نداریم، یکی از مشکلات ما کمبود مسئول فنی است. البته در بعضی جاها هست اما گاهی باید مدتی معطل بمانیم تا یک مسئول فنی پیدا کنیم که بتواند کارهای آنها را انجام دهد. با این تفاسیر مشکل ماده ۱۹ کماکان سر جای خود باقی است. یعنی حتی با وجود کمبود مسئول فنی، هنوز بحث کارفرما و مسئول فنی حل نشده است.

حکیم مهر: به عنوان سؤال آخر؛ مهمترین اولویت‌ها و برنامه‌های شما چیست؟

یکی از اولویت‌های بنده که قصد پیگیری آن را دارم، منسجم کردن بحث آموزش است. همانطور که می‌دانید، در مواد قانونی بحثی تحت عنوان «صلاحیت حرفه‌ای» داریم که باید توسط نظام دامپزشکی انجام شود. ماده ۱۹ را که فعلا اداره کل انجام می‌دهد اما در بحث ماده ۱۲ آیین نامه نظارت بهداشتی در بند ۱۲ در مورد بحث صلاحیت حرفه‌ای و آموزش آمده که نظام دامپزشکی باید صلاحیت حرفه‌ای را برای مسئولین فنی اجرا کند. ما سعی می‌کنیم در این قسمت آموزش را تقویت کرده و یک پک آموزشی خوب اجرا کنیم که عزیزان بتوانند استفاده کرده و بهره‌برداران استفاده بهتری از لحاظ کیفی از علم همکاران ببرند.

همچنین همان‌طور که عرض کردم، ما یکی از استان‌هایی هستیم که در بحث مکان مشکل داریم. محل استقرار ما اجاره‌ای هست و یکی از اولویت‌های من این است که با تعاملی در این زمینه داریم و پیگیری‌هایی که انجام می‌دهیم، تلاش کنیم تا در بحث مسائل رفاهی همکاران کارهایی صورت بگیرد تا دوستان عضو نظام دامپزشکی بتوانند از آن استفاده کنند و بهره ببرند.

حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.