فریاد خاموش: چالش‌های دامپزشکان جوان در اجرای ماده ۱۹ و راهکارهای ایستادگی
نویسنده: امضا محفوظ
در زیر آسمان نیلگون، جایی که دشت‌های پهناور با مزارع سرسبز و دام‌های چرنده آمیخته می‌شوند، دامپزشکان جوان با قلبی مملو از عشق به حیوانات و تعهد به سلامت جامعه، قدم به عرصه خطیر مسئولیت فنی می‌گذارند. اما در پس این چهره آرام و متعهد، فریادی خاموش نهفته است، فریادی که از چالش‌های عمیق و ریشه‌دار اجرای ماده ۱۹ آیین‌نامه نظارت بهداشتی دامپزشکی حکایت می‌کند.
ماده ۱۹، این سپر محافظ سلامت جامعه، که حضور مسئولین فنی بهداشتی در مراکز تولیدی را الزامی می‌کند، در عمل به کابوسی برای بسیاری از دامپزشکان جوان تبدیل شده است. ابهام در قراردادها، حقوق و مزایای ناچیز، دخالت‌های ناروای کارفرمایان و عدم حمایت کافی سازمان‌های متولی، تنها بخشی از این کابوس تلخ است.
قراردادهای مبهم، حقوق ناچیز: تیشه بر ریشه انگیزه
یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیش روی دامپزشکان جوان، قراردادهای کاری مبهم و غیرشفاف است. این قراردادها که اغلب به صورت یک‌طرفه و به نفع کارفرمایان تنظیم می‌شوند، حقوق و مزایای حداقلی را برای مسئولین فنی در نظر می‌گیرند؛ حقوقی که کفاف هزینه‌های زندگی و تأمین نیازهای اولیه را نمی‌دهد، چه برسد به جبران زحمات و تلاش‌های شبانه‌روزی این قشر زحمتکش.
علاوه بر این، عدم تناسب تعرفه‌ها با تورم و هزینه‌های روزافزون بر مشکلات مالی دامپزشکان جوان می‌افزاید. این تعرفه‌ها که سال‌هاست بدون تغییر باقی مانده‌اند، نه تنها کفاف هزینه‌های زندگی را نمی‌دهند، بلکه انگیزه و اشتیاق را در دل این جوانان خاموش میکنند.
یکی دیگر از چالش‌های اساسی، دخالت‌های ناروای کارفرمایان در امور فنی و تضعیف استقلال مسئولین فنی است. این دخالت‌ها که از تهدید به اخراج تا اعمال فشار برای تأیید محصولات ناسالم را شامل میشود، استقلال حرفه‌ای دامپزشکان را به مخاطره می‌اندازد و سلامت جامعه را به خطر می‌اندازد.
در برخی موارد، کارفرمایان با سوءاستفاده از نیاز مالی دامپزشکان جوان، آنها را وادار به چشم‌پوشی از تخلفات بهداشتی و تأیید محصولات ناسالم میکنند. این امر نه تنها به سلامت جامعه آسیب می‌زند، بلکه اعتماد عمومی به محصولات دامی را نیز سلب می‌کند.
سازمان دامپزشکی و نظام دامپزشکی، به عنوان متولیان اجرای ماده ۱۹، وظیفه حمایت از حقوق و منافع مسئولین فنی را بر عهده دارند. اما در عمل، این حمایت‌ها ناکافی و در برخی موارد حتی غایب هستند.
شکایات دامپزشکان جوان از تخلفات کارفرمایان اغلب با بی‌توجهی و عدم رسیدگی مواجه میشود. این عدم حمایت، نه تنها باعث دلسردی و ناامیدی دامپزشکان میشود، بلکه آنها را در برابر زورگویی و سوءاستفاده کارفرمایان آسیب‌پذیر می‌کند.
راهکارهای ایستادگی: از آگاه‌سازی تا اقدام عملی
برای مقابله با این چالش‌ها و احقاق حقوق دامپزشکان جوان، نیازمند یک رویکرد چندجانبه و فرهنگ‌سازی هستیم. در ادامه به برخی از راهکارهای کلیدی اشاره می‌کنیم:
۱- آگاه‌سازی و آموزش: برگزاری کارگاه‌ها، سمینارها و وبینارهای آموزشی برای آگاه‌سازی دامپزشکان جوان از حقوق قانونی خود، حداقل دستمزد، مزایا و شرایط کاری استاندارد، می‌تواند به آنها در دفاع از حقوق خود کمک کند. همچنین آموزش مهارت‌های مذاکره و ارتباط موثر، می‌تواند به آنها در تعامل بهتر با کارفرمایان و دستیابی به توافقات منصفانه کمک کند.
۲- ایجاد شبکه‌های حمایتی: تقویت و گسترش تشکل‌های صنفی دامپزشکی، ایجاد گروه‌ها و انجمن‌های آنلاین و ارائه مشاوره و راهنمایی به دامپزشکان جوان، می‌تواند به آنها در مواجهه با مشکلات صنفی و دفاع از حقوق خود کمک کند.
۳- فرهنگ‌سازی و تغییر نگرش: ترویج فرهنگ همکاری و همدلی بین دامپزشکان جوان، تاکید بر ارزش‌های انسانی و الگوسازی از دامپزشکانی که در دفاع از حقوق خود موفق بوده‌اند، می‌تواند به تغییر نگرش‌ها و تقویت روحیه ایستادگی در بین دامپزشکان جوان کمک کند.
۴- اقدامات عملی: تهیه و انتشار لیست سیاه کارفرمایان متخلف، تحریم این کارفرمایان و گزارش تخلفات آنها به مراجع ذی‌صلاح، می‌تواند به کاهش تخلفات و بهبود شرایط کاری دامپزشکان کمک کند.
۵- جلب حمایت جامعه: آگاه‌سازی جامعه از اهمیت نقش دامپزشکان در سلامت عمومی و تاثیر شرایط کاری نامناسب بر کیفیت خدمات آنها، جلب حمایت رسانه‌ها و همکاری با سایر گروه‌های صنفی، می‌تواند به افزایش فشار بر کارفرمایان متخلف و بهبود شرایط کاری دامپزشکان کمک کند.
نتیجه‌گیری: آینده‌ای روشن در گرو ایستادگی
اجرای ماده ۱۹ آیین‌نامه نظارت بهداشتی دامپزشکی با چالش‌های متعددی روبرو است که دامپزشکان جوان را در تنگنا قرار داده است، اما با آگاه‌سازی، آموزش، ایجاد شبکه‌های حمایتی، فرهنگ‌سازی و اقدامات عملی، می‌توان به بهبود شرایط کاری و احقاق حقوق این قشر زحمتکش امیدوار بود.
آینده روشن دامپزشکی و سلامت جامعه، در گرو ایستادگی و همدلی دامپزشکان جوان است. با اتحاد و همبستگی می‌توان بر چالش‌ها غلبه کرد و به سوی آینده‌ای بهتر گام برداشت.
جا داره پخته تر بشه و برای نماینده های مجلس بفرستید پس از حدود ۳۰ سال پرداخت حق عضویت در سازمان نظام دامپزشکی هنوز فلسفه وجودی این سازمان بر من پوشیده است. ممنون میشم دوستانه که مطلع هستند آن را توضیح بدهند. متشکرم | فلسفه ی وجود سازمان نظام دامپزشکی کسب درامد از اعضا بدون هیچ حمایتی است | همین موارد وظایف هر دو تشکیلات رو کامل توضیح بدید و هم فکری داشته باشید همکاران عزیز
| فلسفه وجودی این سازمان ایجاد بستری است برای دوستانی است که تمایل به داشتن درآمد با صرف کمترین انرژی و هزینه را دارند! به نوعی شبیه یک حساب سرمایه گزاری بلند مدت عمل می کنه یعنی شما یک پولی را پس انداز می کنی (صرف تبلیغات برای انتخابات می کنید) و پس از انتخاب شدن هر ماه سود اون سرمایه گزاری به نام حقوق به حساب شما واریز می شود! گاهی اوقات از طریق لابی کردن برنده جوایز بزرگی هم می شوید. این بود فلسفه وجودی سازمان نظام دامپزشکی به زبان ساده! آنچه به جایی نرسد فریاد است. بالاخره قضیه بغلی بده بغلی در همه جا حکم فرماست. با حق عضویت دادن به نظام پازل پاسکاری ها وبلاتکلیفی ها ی اعضا بیشتر شده است | کسی که این مقاله رو نوشت با اون کسی که هدایتش کرد، لپ صحبتهاشون رو دکتر پزشکیان همین امروز زدند مشکل نه از کارفرما هست و نه از مسئول فنی دامپزشک. تهیه لیست سیاه هم شاید در ابتدای کار یه مقدار به نفع مسئولین فنی بشه ولی در نهایت دامپزشکانی پیدا میشن که حاضر میشن با حقوق کمتر از کارگر ساده برای این کارفرماها کار کنن! ضمن اینکه خیلی از کارفرماها به جاهای قوی ای وصلن و بنابراین ادارات جرئت نمیکنن اینا رو تحریم کنن! ده سال هست در استان ما 18 مسئول فنی واحدهای پرورشی مرغ گوشتی ، پولت و تخمگذار داریم که نه قرارداد دارن نه پروانه ، نه بیمه دارن نه مزایا. فقط بیایین تماشا کنید نظام و اداره کل چه سنگ تمامی امسال برای ما گذاشتن ، صورتجلسه ما بین تعاونی مرغداران ، اداره کل و نظام و بخونید می فهمید عهد نامه ترکمنچای پیش این بازیچه ای بیش نیست 
پس اگر وادار به تن دادن قرارداد با عدد هاي پايين شديد بعد از هر زمان يك سال يا ده سال چالش داشتيد به كارفرما گوشزد كنيد تمام زماني كه عدد پايين گرفتيد را ميتوانيد به قيمت امسال دريافت كنيد