حکیم مهر: «خبرگزاری برنا» در مطلبی با عنوان «دعای شفای حیوان مریض در قرآن» نوشت:
در میان دعاهایی که برای شفا بیماران مریض وجود دارد، یکی از سورههای قرآنی نیز برای شفای حیوانات سفارش شده است که در این مطلب برایتان آماده کردهایم.
در میان ادعیه سفارش شده برای شفای بیمار، در این مطلب میرسیم به دعای رفع بیماری حیوانات که از دل یکی از سوره های قرآن گرفته می شود. در حدیث جالب توجهی به دعا برای شفای گربه مریض یا درمان بیماری گوسفند و هر نوع دام دیگر اشاره شده است که در ادامه می خوانید.
شفای حیوان مریض با سوره نور
تفاوتی ندارد در جستجوی دعا برای شفای پرنده بیمار باشید یا دعا برای شفای گوسفندان، آیات سوره نور میتواند نیاز شما را اجابت کند.
اگر سوره نور را در طشت بنویسند و آن را با آب بشویند و حیوان بیمار از آن بنوشد و کمی از آن آب بر حیوان بپاشند، بهبود مییابد. (المصباح کفعمی، ص 456)
دعای حفظ حیوان از چشم زخم
به عنوان دعا برای سلامتی مرغ و خروس و محافظت کردن از حیوانات اهلی در برابر چشم زخم حدیثی نقل شده است که در ادامه میخوانید.
احمد بن حارث از حضرت موسی ابن جعفر(ع) این دعا را نقل میکند:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ خَرَجَ عَیْنُ السَّوْءِ مِنْ بَیْنِ لَحْمِهِ وَ جِلْدِهِ وَ عَظْمِهِ وَ عَصَبِهِ وَ عُرُوقِهِ فَلَقِیَهَا جَبْرَئِیلُ وَ مِیکَائِیلُ ص فَقَالا أَیْنَ تَذْهَبِینَ أَیَّتُهَا الْعَیْنَةُ؟
قَالَتْ أَذْهَبُ إِلَی الْجَمَلِ فَأَطْرَحُهُ مِنْ قِطَارِهِ وَ الدَّابَّةَ مِنْ مِقْوَدِهَا وَ الْحِمَارَ مِنْ آکَامِهِ وَ الصَّبِیَّ مِنْ حَجْرِ أُمِّهِ وَ أُلْقِی الرَّجُلَ الثیاب [الشَّابَ] الْمُمْتَلِئَ منْ قَدَمَیْهِ فَقَالا لَهَا اذْهَبِی أَیَّتُهَا الْعَیْنَةُ إِلَی الْبَرِّیَّةِ فَثَمَّ حَیَّةٌ لَهَا عَیْنَانِ عَیْنٌ مِنْ مَاءٍ وَ عَیْنٌ مِنْ نَارٍ وَ کَذَلِکَ یَطْبَعُ اللَّهُ عَلَی عَیْنِ السَّوْءِ وَ عَبَسِ حابس [عَابِسٍ]
وَ حَجَرٍ یَابِسٍ وَ نَفْسٍ نَافِسٍ وَ نَارٍ قَابِسٍ رَدَدْتُ بِعَوْنِ اللَّهِ عَیْنَ السَّوْءِ إِلَی أَهْلِهِ وَ فِی جَنْبَیْهِ وَ کَشْحَیْهِ وَ فِی أَحَبِّ خُلَّانِهِ إِلَیْهِ بِعَزِیمَةِ اللَّهِ وَ قَوْلِهِ أَ وَ لَمْ یَرَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ کانَتا رَتْقاً فَفَتَقْناهُما وَ جَعَلْنا مِنَ الْماءِ کُلَّ شَیْءٍ حَیٍّ أَ فَلا یُؤْمِنُونَ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَری مِنْ فُطُورٍ ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ کَرَّتَیْنِ یَنْقَلِبْ إِلَیْکَ الْبَصَرُ خاسِئاً وَ هُوَ حَسِیرٌ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ. (ابنا بسطام، عبد الله و حسین، طبّ الأئمة علیهم السلام - قم: دار الشریف الرضی، دوم، 1411، ص133-134)