با مغز و پوست خراب، چرا پلمپ نکنند؟! - دکتر محمد لطفی‌زاده

احسنت

جناب آقای لطفی زاده عزیز، بیان این گونه مسائل جدی و وابسته به معیشت مردم باید به شکلی رک، صریح و بدون هیچ گونه لفافه و ملاحظه‌ای صورت گیرد.
هر چند که سبک بیان استعاره‌ای می‌تواند در نثر و شعر جذاب و هنرمندانه باشد، اما درک دقیق موضوع و منظور سخنان شما در چنین مواردی دشوار می‌شود. در این شرایط، ممکن است آزاد مردم متوجه استعاره‌های شما نشوند و در نتیجه، نتوانند پیام اصلی شما را دریافت کنند که خود بنده یکی از آنها هستم. یا اینکه تشبیهات و استعاره‌های شما ارتباط لازم را برقرار نکنند و موضوع به خوبی درک نشود.
به همین دلیل، از شما خواهش می‌کنم در گفتگوها و موضوعات جدی که وابسته به معیشت مردم عزیز کشورمان و دامپزشکان است، مسائل را به شکل صریح‌تر و آشکارتر بیان کنید. این امر نه تنها باعث افزایش کارایی و بهره‌وری مکالمات ما می‌شود، بلکه از سوء تفاهمات احتمالی نیز جلوگیری خواهد کرد.
یا حق

ابتدا باید فرهنگ حیوان خانگی داشتن درمردم تقویت شود.بطوری که مثلا درپارکی که بچه ها بازی می‌کنند سگها مدفوع نکنند.واین یکی از وظایف درمانگاه‌ها هم هست.علاوه براین رضایت میلیونها شهروند راهم درنظر بگیرید.اگر سری به شهرداری‌ها بزنید متوجه می‌شوید که روزانه صدها نفر ازدرمانگاها وصاحبان سگها شکایت می‌کنند.

والا ما که نفهمیدیم منظور یادداشت چه بود / انشالله که خیره ?

حاج آقا دکتر عزیز
احتمالا مشکل ، اختلاف سنت و ایدئولوژی شما و بخش مدرنیته حرفه دامپزشکان و البته پست مدرن صاحبان سگ است که کسی آن را ریشه ای نمی نگرد .

سلام. مدتی است که مصوبه ی شورای اسلامی شهر تهران در رابطه با پلمپ کلنیک های دامپزشکی حیوانات خانگی، باعث بحث و جدل ر مناظره و گاهی اعتراض توسط دامپزشکان و مسئولین دامپزشکی و دارندگان حیوانات خانگی و سایر اقشار جامعه شده است. واقعیت آن است که حیوانات همدم که مهمترین آنها سگ و گربه می باشد از ابتدای تاسیس نظام مقدس جمهوری اسلامی مسئله آفرین و مشکل زا بوده است. در متون فقهی سگ حیوانی نجس محسوب می شود و اگر چه گاهی افرادی مانند آقای دکتر آل داوود سعی کرده اند که این حکم فقهی را عوض کنند اما نتوانسته اند. من چندین سال پیش پایان نامه ای مفصل را که در دانشگاه مذهبی الازهر مصر در این رابطه نوشته شده بود و بر اساس تاریخ و منابع اسلامی سعی کرده بود نجس نبودن و پاکی سگ ها را اثبات کند مشاهده کردم. با اینهمه باید قبول کنیم که این تلاش ها هنوز به نتیجه نرسیده اند و حکم فقهی مورد اشاره تغییر نیافته است. از نظر فقهی در رابطه با گربه نیز مشکل وجود دارد و چسبیدن یک تار موی گربه در لباس را مبطل نماز خوانده اند.
بنابراین با توجه به موارد مذکور مسئولین نیز که مذهبی بوده اند در جهت ایجاد محدودیت برای نگهداری حیوانات همدم به خصوص سگ و گربه مشکل ایجاد کرده اند و گاهی سیاست های تندروانه اتخاذ کرده اند. مثلا گفته اند خودرویی که سگ حمل کند توقیف خواهد شد یا گرداندن سگ در خیابان ها ممنوع است و اخیرا اینکه کلنیک های دامپزشکی حیوانات خانگی مخل بهداشت شهروندان بوده و باید تعطیل شوند. من بر این باورم که این نوع سیاست ها نه تنها نمی تواند مفید واقع شود بلکه مضر است و به جامعه صدمه وارد می کند. به هر حال کسی که حیوان خانگی دارد در رابطه با بهداشت آن نیز هر اقدامی لازم شود انجام خواهد داد ولو اینکه کلینیک های دامپزشکی تعطیل شوند. به عبارت دیگر اگر سگ او مریض شود در گوشه ای از خیابان دامپزشکی پیدا خواهد کرد و همانجا به درمان حیوان خود خواهد پرداخت.
امروزه در خانواده ها داشتن حیوانات خانگی و همدم مرسوم شده است و ما با زور نمی توانیم این رسم را عوض کنیم. ما نمی توانیم به کودکی که دوست دارد با توله سگی ملوس بازی کند و بخندد و شاد باشد به راحتی بقبولانیم که از این بازی دست بردارد. ما نمی توانیم به خانمی که از صبح تا عصر در خانه تنهاست بقبولانیم که سگ آرام و سربزیرش را که از صبح تا شب روی دو دست نشسته و مظلومانه او را در آشپزخانه و در حال آشپزی می پاید از خانه بیرون کند. زیرا نگاه مظلومانه و نجیبانه آن سگ این اجازه را به ان خانم نخواهد داد. ما نمی توانیم صدای میو میوی گربه ها و پیشواز آنها از صاحبانشان به محض ورود به خانه و از احساسی که از مالیدن گربه ها به صاحبانشان به دست می آید را جلوگیری کنیم. ما نمی توانیم همراهی حیوانات خانگی با انسان ها را و آرامشی که این همراهی به همراه دارد را از زندگی مردمان حذف کنیم. ... اما می توانیم نگهداری حیوانات در شهرها را مدیریت کنیم تا خساراتی به جامعه و شهر وارد نشود.
واقعیت ان است که نگهداری حیوانات در شهر و خانه نیاز به فرهنگ و هنر مخصوص به خود دارد و اگر ما نتوانیم آن فرهنگ و هنر را کسب کنیم و به کار گیریم ضرر خواهیم کرد. در شهری که حیوانات خانگی نگهداری می شود باید کلنیک های دامپزشکی به راحت ترین شکل در دسترس باشد تا حیوانات مربوطه از نظر طب پیشگیری و واکسیناسیون و خوراندن داروهای انگلی و درمان های مورد نیاز، مشکل نداشته باشند و این امکانات به آسانی در دسترس باشند تا شهروندان در معرض مخاطرات مرتبط قرار نگیرند. باید در شهر اماکن و جاهای مخصوصی وجود داشته باشد که صاحبان حیوانات همدم بتوانند حیوانات خود را در آنجا به پیاده روی که مورد نیاز ان حیوانات است ببرند و اگر این اماکن و جاهای خاص در شهر در اختیار نباشد تمام سطح شهر جولانگاه ان حیوانات خواهد شد و شهر و شهروندان در معرض خطر قرار خواهند گرفت. این خطر هم اکنون نیز در همه جای شهر تهران مشهود است و چون مسئولین محل های مشخصی برای پیاده روی این حیوانات مشخص نکرده اند همه شهر و همه ی نقاط پارک ها محل پیاده روی این حیوانات شده اند. عجیب اینکه گاهی مشاهده می شود که در ورودی های پارک ها در چندین محل تابلوی ورود سگ ممنوع می باشد زده شده است و وقتی شما وارد پارک می شوید سگ ها و گربه های ولگرد تمام پارک را اشغال کرده اند! اگر در جایی تابلوی ورود سگ ممنوع است زده می شود باید حداقل آنجا از وجود سگ ها و گربه های ولگرد پاک باشد و این اولین اصل در رابطه با نصب یک تابلو است.
اگر حیوان نگه می داریم باید با فرهنگ و اصول نگهداری انها نیز آشنا باشیم. مثلا در پاریس نگهداری و پیاده روی بردن سگ قانونی است اما اگر کسی سگش را پیاده روی ببرد و سگ مدفوع کند و او آن را با دست مال مخصوصی که معمولا در جیب دارد برندارد یکصد و بیست دلار جریمه می شود! دولت باید به جای مقابله با نگهداری سگ، به دنبال آموزش صحیح نگهداری آن و ایجاد مقررات مناسب در این زمینه باشد تا شهر تمیز و سالم باشد و تمیز و سالم بماند و شهروندان چه انها که حیوانات خانگی نگهداری می کنند و چه انها که این حیوانات را نگهداری نمی کنند ایمن و سلامت باشند.
خلاصه کلام آنکه پلمپ کلینیک های حیوانات خانگی در شهر به ضرر شهر و شهروندان است و نباید انجام شود. بلکه حکومت باید نگهداری حیوانات خانگی را به رسمیت بشناسد و در جهت ایجاد مقررات و آموزش های مربوطه اقدام کند تا شهر سالم و شهروندان شاداب بمانند.

به نظرم درب نهاد حاکمیتی نظام دامپزشکی را تخته کنند همه مشکلات حل می شود.

خود سازمان دفتر اختصاصی و مستقل با توجه به رشد عجیب و غریب نگهداری سگ و گربه در جامعه ( به غلط یا به درست ) برای طب سگ و گربه و کلا پت ( دام کوچک) ندارد . شما چه انتظاری دارید که توسط سازمان از این حوضه دفاع مورد انتظار انجام شود .
بحث تقابل فقه و عرف و قانون در حوزه دام کوچک از مسائلی است که تا حل نشود چیزی حل نمی شود .

دوستی میگفت درصدی عوارض از درمان دام کوچک ب حساب شورای شهر بریزید تا همه مشکلات برای همیشه حل شود !!