حکیم مهر: جلسه شورای مرکزی سازمان نظام دامپزشکی جمهوری اسلامی ایران با حضور حداکثری اعضا، اینبار به میزبانی مؤسسه تحقیقات واکسن و سرمسازی رازی برگزار شد.
به گزارش حکیم مهر به نقل از روابط عمومی سازمان نظام دامپزشکی، این نشست رسمی با حضور «دکتر عباسعلی مطلبی» رئیس سازمان نظام دامپزشکی، «دکتر علی اسحاقی» رئیس مؤسسه رازی، جمعی از معاونین مؤسسه، اعضای شورای مرکزی و دیگر مسئولان، در سالن جلسات مؤسسه رازی برگزار گردید.
در آغاز این برنامه، اعضای شورای مرکزی با همراهی رئیس مؤسسه و برخی از معاونین و مدیران، از بخشهای مختلف مؤسسه بازدید بهعمل آوردند. در جریان این بازدید، مسئولان هر بخش توضیحاتی درباره فعالیتها، فناوریها و توانمندیهای مؤسسه در زمینه تولید انواع واکسنهای دامپزشکی ارائه کردند. اعضای شورا از نزدیک با دستاوردها، زیرساختها و تکنولوژیهای پیشرفته مؤسسه آشنا شدند.
در ادامه، جلسه رسمی شورای مرکزی برگزار شد. در این جلسه، دکتر اسحاقی با ارائه گزارشی جامع، به بیان نکاتی پیرامون تاریخچه تأسیس مؤسسه رازی، ساختار سازمانی، وظایف مندرج در اساسنامه، حوزههای فعالیت، تعداد نیروهای انسانی، وضعیت بودجه و اعتبارات، خطوط تولید، فروش محصولات، و شبکه شعب مؤسسه در استانهای کشور پرداخت. در پایان سخنان وی، اعضای شورای مرکزی پرسشها و دغدغههای خود را مطرح کردند که توسط ریاست مؤسسه به صورت کامل پاسخ داده شد.
«دکتر عباسعلی مطلبی» رئیس سازمان نظام دامپزشکی نیز در این نشست ضمن قدردانی از میزبانی صمیمانه مؤسسه رازی، با اشاره به سوابق همکاریهای مشترک، اظهار داشت: «در نشستهای پیشین، توافق شد که تعاملات مشترک میان سازمان نظام دامپزشکی و مؤسسه رازی گسترش یابد و دو مجموعه بهعنوان بازوان مکمل یکدیگر در مأموریتها و مسئولیتهای محوله ایفای نقش کنند.»
وی افزود: «سازمان نظام دامپزشکی تلاش دارد تا در مسیر ارتقای جایگاه حرفه دامپزشکی در کشور حرکت کند و نقشآفرینی موثرتری برای بخش خصوصی این حوزه فراهم سازد.»
در پایان این جلسه، تفاهمنامهای مشترک به منظور توسعه همکاریها میان سازمان نظام دامپزشکی و مؤسسه رازی به امضا رسید. محورهای این تفاهمنامه شامل برگزاری دورههای آموزشی، بازآموزی و نواندیشی برای دانشآموختگان دامپزشکی و همچنین افزایش تعاملات تخصصی در حوزههای مرتبط بود.
برگزاری نشست شورای مرکزی سازمان نظام دامپزشکی در مؤسسه رازی، از منظر نمادین ممکن است نویدبخش نزدیکی و همکاری تلقی شود؛ اما واقعیت زیرپوستی این رویداد، چیزی جز استمرار یک بیعدالتی ساختاری نیست. در حالیکه نمایندگان صنف دامپزشکی در دل یکی از مؤسسات کلیدی کشور گرد هم آمدند، ریاست این نهاد همچنان در اختیار فردی خارج از حوزه دامپزشکی است؛ مسئلهای که نه تنها با فلسفه وجودی و اساسنامه رازی در تضاد آشکار است، بلکه عملاً اقتدار حرفهای و جایگاه دامپزشکی را به چالش کشیده است.
نقض اصول قانونی: فراتر از یک تخلف اداری
طبق اساسنامه رسمی مؤسسه رازی، ریاست این نهاد باید توسط متخصصی از درون حرفه دامپزشکی با تجربه کافی در امور علمی و اجرایی مرتبط انتخاب شود. با این حال، انتصاب فردی از رشته شیمی، نقض صریح و سیستماتیک این بند است. مسئله تنها به تضاد رشته برنمیگردد، بلکه به محرومیت بدنه متخصص دامپزشکی از مدیریت بر نهادی است که با خون دل و تخصص آنان بنا شده است.
دگرگونی مأموریت تخصصی مؤسسه؟
زمانی که یک نهاد تخصصمحور تحت هدایت فردی فاقد دانش دامپزشکی اداره میشود، ناگزیر سیاستگذاریهای کلان آن دچار گسستهای مفهومی و اجرایی خواهد شد. نمونههای متعدد از تصمیمهای ناهماهنگ با نیازهای میدانی دامپزشکی کشور، خود گویای این خطر بزرگ است: واگذاری یک مأموریت دامپزشکی به مدیریتی شیمیمحور، معادل تغییر مسیر قطاری است که قرار بود به سلامت دام و تولید پایدار ختم شود.
حاشیهنشینی حرفهای دامپزشکان: تبعیض رسمی یا فراموشی غیررسمی؟
دامپزشکان شاغل در رازی، نه تنها از نظر حقوق و مزایا مورد بیعدالتی قرار گرفتهاند، بلکه در بسیاری از مواقع با آنان رفتاری تحقیرآمیز و غیرتخصصی صورت میگیرد. چنین برخوردهایی در شرایطی که این افراد پایهگذاران واقعی امنیت زیستی و بهداشتی کشور هستند، یک زخم عمیق بر پیکره عزت حرفه دامپزشکی وارد کرده است.
شورا باید سخن بگوید، نه فقط تفاهمنامه امضا کند
اگرچه امضای تفاهمنامهها برای توسعه همکاریها ضروری است، اما تا زمانی که اساسنامه رازی زیر پا گذاشته میشود و دامپزشکان در مدیریت آن غایباند، این تفاهمنامهها جز رنگآمیزی ظاهری بر یک بیعدالتی بنیادی نیستند. شورای مرکزی سازمان نظام دامپزشکی، بهجای رضایت از میزبانی، باید مطالبهگر بازگشت به اصول قانونی و تصحیح ساختار مدیریت رازی باشد.
پیشنهاد راهبردی: از موضعگیری نرم به فشار قانونی
سازمان نظام دامپزشکی باید به شکل جدی و سیستماتیک، موضوع مطالبه اجرای کامل اساسنامه رازی را در دستور کار قرار دهد. این مسئله باید از مسیرهای زیر پیگیری شود:
اعلام رسمی موضع شورا درباره ضرورت مدیریت دامپزشکی در مؤسسه رازی.
نامهنگاری با مراجع نظارتی و قضایی جهت پیگیری نقض اساسنامه.
بهرهگیری از ظرفیت رسانهها و افکار عمومی برای آشکار کردن عمق بحران.
تدوین لایحهای جهت صیانت از مناصب کلیدی دامپزشکی در نهادهای تخصصی.
در نهایت، سکوت در برابر یک انحراف، عادیسازی آن است. مؤسسه رازی، نه یک کارخانه معمولی، که نماد دانش بومی دامپزشکی ایران است. واگذاری هدایت آن به خارج از این حرفه، آغاز زوال تدریجی استقلال علمی و تخصصی آن خواهد بود—و تاریخ، در این بزنگاه، نقش سازمان نظام دامپزشکی را فراموش نخواهد کرد.
آیا وقت آن نرسیده است که شورا، به جای حضور در عکس یادگاری، خود را در قامت یک نهاد مدافع عدالت علمی نشان دهد؟