حکیم مهر - سایت وتپارس گفتگویی با مدیرمسئول حکیم مهر به مناسبت روز ملی دامپزشکی (14 مهر) انجام داده که مشروح آن به نقل از این سایت بازنشر میگردد.
سعید سیری دانشجوی دکتری دامپزشکی و مدیر وتپارس در مقدمه این مصاحبه نوشته است :
" متولد 21 دی 1360 است. دامپزشکی است که بیشتر دانشجویان او را می شناسند و به واسطه فعالیت هایی که برای تعالی این رشته انجام داده و مردم به واسطه او هر لحظه با اخبار دامپزشکی و حیوانات آشنا می شوند بسیار محبوب و شناخته شده است. حکیم مهر او سرآغاز جدیدی در دامپزشکی ایران بود.چون از اقصی نقاط می توانی به راحتی در جریان آخرین اخبار قرار بگیری. می گوید که دانشجویان اگر هدف داشته باشند تحمل سختی ها آسان است. از همان اول به گفته خودش فکر تغییر مثبت در دامپزشکی بوده است. خانواده آقای دکتر علاقه داشتند که پزشکی بخواند اما با گذشت زمان به این رشته علاقه مند شده اند. خواندنی های بیشتر را در متن کامل این مصاحبه بخوانید. دوستان عزیز بالاخره بعد از مدت ها توانستیم که مصاحبه ای با دکتر محمد لطفی زاده مدیرمسئول مرکز مجازی پژوهشهای راهبردی دامپزشکی کشور (وب سایت خبری - تحلیلی حکیم مهر)، داشته باشیم. آقای دکتر در این مصاحبه مفصل برای اولین بار از زندگی خود ، دوران دانشجویی و کاری خود می گوید. وت پارس مفتخر است که این مصاحبه را در روز دامپزشکی به شما عزیزان به عنوان هدیه تقدیم نماید. پیشاپیش از دکتر لطفی زاده به خاطر انجام این مصاحبه سپاسگزاریم."
در وهله اول از فرصتی که در اختیار ما برای انجام این مصاحبه قرار دادید نهایت تشکر را داریم. با توجه به این موضوع که مطمئنا برای خوانندگان ما شناخته شده هستید اما طبق روال معمول خودتان را به طور کامل معرفی نمایید.
به نام خداوند بخشایشگر مهربان. به شما و همه بینندگان محترم سلام میکنم و مایلم مراتب تشکر و سپاس خود را از اینکه عضو کوچکی از جامعه دامپزشکی کشورمان را شایسته انجام این گفتوگو دانستید ابراز نمایم. من محمد لطفیزاده متولد 21 دی 1360 دانشآموخته دکتری دامپزشکی دانشگاه تهران و دانشجوی MPH در دانشگاه علوم پزشکی و مدیرمسئول پایگاه خبری – تحلیلی مرکز مجازی پژوهشهای راهبردی دامپزشکی (حکیم مهر) هستم.
آیا از دوران کودکی به حیوانات علاقه داشتید؟ خودتان هم تا به حال از حیوانات نگهداری کرده اید در دوران کودکی؟
اینکه بگویم عاشق حیوانات بودم به طوری که نمی توانستم بدون آنها زندگی کنم واقعیت ندارد اما در طول دوران کودکی تعداد قابل توجهی از حیوانات داشتم. از جوجههای رنگی به رسم گذشته گرفته تا اردک، خرگوش، طوطی و غیره. البته به تدریج پس از ورود به دبیرستان و بخصوص با تحصیل در رشته دامپزشکی علاقهام به حیوانات بیشتر شد. به ویژه آنکه حیوانات و دنیای متفاوت هر یک از آنان جلوهای از آفرینش و قدرت خداوند متعال هستند و به همین دلیل هم رشته دامپزشکی را از بهترین ابزارها برای شناخت خداوند متعال میدانم.
چه شد که دامپزشکی را برای تحصیل در دانشگاه انتخاب کردید؟
به دلیل رتبه در کنکور سراسری مشاوری که برخی از دروس کنکور را با او مرور کرده بودم به من پیشنهاد کرد به رشته دامپزشکی دانشگاه تهران بروم و همین امر باعث شد به دنبال شناخت دامپزشکی بروم و به لطف خداوند در این رشته پذیرفته شدم. البته این هم شاید برای بینندگان ارزشمند شما جالب باشد که از همان ابتدا در سرم این فکر بود که بتوانم تغییری مثبت در این رشته و حرفه ایجاد کنم. اینکه موفق شدم یا خیر هدفم از گفتن این مطلب نبود بلکه خواستم به جوانترهایی که در ابتدای تحصیل در رشته دامپزشکی هستند بگویم اگر با این هدف درس بخوانند آن وقت انگیزهای چند برابر برای ادامه تحصیل خواهند داشت و سختیها را هم تحمل خواهند کرد.
آیا مخالفت یا موافقتی از سوی خانواده برای تحصیل در دامپزشکی داشتید؟
چون برادر من پزشک هستند خانواده در ابتدا مایل بودند من پزشکی بخوانم، ضمن آنکه شناخت آنچنانی از رشته دامپزشکی و محتوای آن نداشتند اما وقتی با گذشت زمان علاقه و نوع فعالیت من را دیدند به شدت به این رشته علاقمند شدند.
دوران تحصیل در دانشگاه به چه صورت بود؟
در سالیان ابتدایی (بخصوص دو سال اول) برخی از دروس را دوست نداشتم و فکر میکردم چندان کاربردی نباشند اما در نیمه دوم و بخصوص دو سال آخر به خوبی درس خواندم و به طور دائم در کلینیک و بیمارستان حضور داشتم.
اگر اشتباه نکنم شما هنوز هم دانشجو هستید و در دانشگاه در حال تحصیل رشته ای هستید؟ بیشتر در این زمینه توضیح می دهید؟
من معتقد نیستم که افراد فارغالتحصیل میشوند بلکه به قول جناب آقای دکتر بازرگانی استاد ارجمندمان دانشآموخته در دورهای میشوند و آماده برای ادامه تحصیل. از آنجایی که مایل بودم اطلاعاتم در زمینه بهداشت و استراتژی (راهبردها) بیشتر شود اکنون دانشجوی MPH در دانشگاه علوم پزشکی هستم.
نظرتان در مورد شرایط حال حاضر تحصیل دامپزشکی در ایران چیست؟
به یقین تعداد دانشکدههای دامپزشکی در ایران بسیار زیاد است و از آن مهمتر اینکه برنامه جامع و دورنمایی هم برای توقف یا توسعه مبتنی بر ایجاد فرصتهای شغلی وجود ندارد. هر چند امکانات آموزشی نسبت به گذشته بهتر شده اما به نظرم انگیزه اعضای هیأت علمی برای تحقیقی که مشکل کشور را حل کند هنوز با شکل و شمایل مطلوب فاصله قابل توجهی دارد و برنامه آموزشی دامپزشکی هم با سهلانگاری مسئولین و بیتوجهی محض و عجیب کماکان در انتظار بازنگری است.
به نظر شما دروسی که در حال حاضر در دانشگاه های ما به عنوان دامپزشکی تدریس می شوند به روز و آپدیت مطابق با سرفصل های جهانی هستند؟
اگر از بعد علوم پایه بررسی کنیم به نظرم ما کمبودی نداریم هر چند در شیوههای تدریس ضعفهایی وجود دارد. ما هنوز موفق نشدهایم در ایران بین مدرس و محقق تفکیک ایجاد کنیم. فرض کنید که یک محقق برجسته داریم که تحقیقات وی قابل توجه و مفید است. ما معمولاً بدون اینکه توجه کنیم آیا این محقق توانایی تدریس دارد یا خیر به صرف اینکه محقق خوبی است به تدریس هم میگماریم وهمین امر سبب میشود هم وی از تحقیق خود بازبماند و هم دانشجو با شیوه نامناسب تدریس مواجه و انگیزه خود را برای دنبال کردن آن درس از دست بدهد. در زمینه علوم بالینی هم تکنیکهای ما و مهمتر از آن توانمندیهایمان اگر بالاتر از متوسط جهانی نباشد قطعاً پایینتر هم نیست.
به طور کلی امروز نقاط ضعف و قوت دامپزشکی در دانشگاه های ما چیست؟
به طور کلی در سوال قبلی پاسخ عرض کردم اما این را هم باید اضافه کنم که یک نقطه قوت بزرگ در دامپزشکی وجود دارد و آن هم وجود تعداد زیادی متخصص و محقق علاقمند است که امیدوارم روز به روز بیش از گذشته امکانات لازم برای تحقیق و پیشرفت برای آنان فراهم شود. از سویی نقطه ضعف ما در دانشکده های دامپزشکی عدم جدی گرفتن نهضت تولید علم و تألیف بجای دلبستگی به ترجمه است. انتظار این است که اساتید دانشکده های ما هر یک تجربیات خویش را با علم تلفیق نمایند و با بومی سازی دروس آن را به دانشجویان تحویل دهند.
بهترین و بدترین درسی که در دانشگاه خواندید چه بود؟
کل دروس بالینی را بهترین دروسی می دانم که گذراندم چون برایم خیلی شیرین بود و از آن سو به دروسی مانند شیمی مواد غذایی اصلاً علاقمند نبودم.
شیرین ترین و تلخ ترین خاطرات دانشجویی شما چه بود؟
شیرینترین خاطره زمانی بود که فرصتی به لطف خداوند حاصل شد تا حدود یک سال بسیج دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران از حالت انفعال خارج شود. در آن زمان یادم هست بسیاری از دانشجویانی که در ظاهر نزدیکی با بسیج نداشتند جذب شدند اما یکی از تلخترین خاطرات، حسادت برخی از متعصبین به این شیوه تبلیغ بود. البته حضور در بیمارستان و کلینیک هم برای من بسیار لذتبخش و جذاب بود و لبخند رضایت صاحبان حیوانات وقتی درمان به خوبی صورت می گرفت برایم شیرینترین خاطرات را رقم میزد.
دوران بعد از تحصیل و شروع دوران کاری شما چگونه بود؟ آیا بلافاصله دوران کاریتان شروع شد؟
بنده مدتی دنبال دریافت امتیاز و پروانه مطب بودم که به دلیل تبعیض و عدم رعایت قانون در آن زمان تا مدتی موفق به دریافت آن نشدم. همین امر منجر به نگارش نامهای به وزیر وقت جهاد کشاورزی و ارجاع نامه به مسئولین دامپزشکی کشورمان شد. از آنجایی که خداوند خواست پیرو این نامه از من برای همکاری در مجموعه صنف دامپزشکی دعوت شد و با کمال میل قبول کردم. به همه دوستان عزیزی که از من میپرسند همیشه توصیه می کنم که اگر به خداوند توکل کنید و خوب درس بخوانید به شما کار پیشنهاد میشود نه اینکه شما دنبال کار بگردید. از این فرصت استفاده میکنم و دوباره توجه همکاران جوانم را به این توصیه جلب و از صمیم قلب آرزو میکنم به فضل الهی مشکل اشتغال دامپزشکان و سایر ردههای دامپزشکی با تدابیر مقتضی رفع شود.
از نحوه رفتار آشنایان با شما به عنوان یک دکتر دامپزشک راضی هستید؟
در مجموع بله ، هر چند ممکن است مصادیقی از ناآگاهی وجود داشته باشد که منجر به بروز رفتارهای اشتباه در این زمینه شود. به نظرم بیش از آنکه فرد صاحب آن رفتار را باید مقصر دانست بهتر است خودمان را مقصر بدانیم که چقدر توانستهایم جامعه را با حرفه دامپزشکی و ارزش و نوع کارمان آشنا سازیم؟
در طول تمام این سال ها بهترین و بدترین خبری که در مورد رشته خودتان شنیدید چه بود؟
بدون شک خبر استخدام همکاران عزیزمان و یافتن شغل آنان در صدر بهترین اخبار برای من بوده است. بدترین خبر هم مربوط به درگذشت همکاران در سانحه هواپیمای ارومیه و نیز درگذشت همکار جوان و عزیزم مرحوم دکتر شاهی فردوس بوده است.
دامپزشکان از نظر شما امنیت شغلی دارند؟
این سوال خیلی کلی است. باید این مسئله را در ابعاد مختلف بررسی کرد. می دانید که دامپزشکی حرفه متنوع و دارای گوناگونی فراوان در زمینههای مختلف شغلی است. اما شاید مقصود شما از این سؤال بیشتر موضوع مسئولین فنی - بهداشتی باشد که باید گفت متاسفانه در این زمینه امنیت شغلی ضعیف است.
آیا حق مطلب در مورد اصحاب دامپزشکی به خصوص پیشکسوتان ادا شده است؟
به نظرم در مورد برخی از پیشکسوتان بله اما در مورد غالب آنان خیر. اگر ما استادی را که همگان به استادی وی اذعان دارند چهره ماندگار معرفی نکنیم و بعد شاگرد وی را چهره ماندگار بنامیم به نظر شما حق مطلب در مورد پیشکسوتان ادا شده است؟ اگر ما به محض بازنشستگی اساتید تابلوی اتاق آنان را برداریم و نامشان را از سایت دانشکده دامپزشکی حذف کنیم حق مطلب ادا شده است؟ من فکر میکنم از ظرفیت پیشکسوتان در تصمیمسازی و تصمیمگیریها چه در بعد آموزش و چه در بعد اجرایی به خوبی استفاده نشده است. هم در زمینه تشکیل بانک اطلاعاتی قوی در این باره و فهرست کردن توانمندی ها و هم در زمینه مدیریت ظرفیت و برخورد با پیشکسوتان مشکل وجود دارد که امیدوارم به همت مسئولین در آینده این مشکلات مرتفع شود.
اگر موافق باشید بریم سراغ حکیم مهر. هدف از تاسیس این پایگاه چه بود؟
خواهش میکنم. اطلاع رسانی و تحلیل، انتقاد و بهبود وضعیت موجود خلاصه اهداف است هر چند اهداف به صورت مشخص در خود حکیم مهر ذکر شده است.
آیا در شروع کار فکر می کردید که با چنین استقبالی روبه رو شوید؟
اینکه نظر لطف شما است. من حقیقتاً به این وضعیت قانع نیستم. هر چند خداوند را شکر میکنم که طیف گستردهای امروز به حکیم مهر مراجعه میکنند و مهمتر از آن به ما اعتماد کردهاند و درددلها را منتقل میکنند اما هدف این است که ان شاء الله به طیف مخاطبین چندبرابری برسیم.
از نظر شما آیا فضای مجازی اهمیتی دارد؟
صددرصد در دنیای امروز فضای مجازی یک فضای بکر و البته پر از ظرفیتهای شناخته شده و ناشناخته است که هم مدیران و هم عموم شاغلین حرفه دامپزشکی میتوانند در ابعاد مختلف آموزشی و پژوهشی و اجرایی از آن بهرهمند شوند و زمینه وحدت بیشتر هم به این ترتیب با گردهم آمدن در این فضا فراهم گردد.
حالا یک سوال کلیشه ای ... به نظر شما دامپزشکی زیر نظر چه سازمانی باشد بهتر است؟ تفاوتی وجود دارد؟
استقلال دامپزشکی مهم است. بنده به عنوان نظر شخصی تصورم این است که دامپزشکی اگر زیرمجموعه وزارت بهداشت باشد از نظر درک مدیران از اهمیت دامپزشکی از وضعیت فعلی بهتر است لیکن این خطر هم وجود دارد که در مجموعه وزارت بهداشت در اولویت پایینتری قرار گیرد و از نظر ساختار سازمانی تضعیف شود. بنابراین باید روی این موضوع دقیق فکر کرد. هر چند شیوههای دیگری نظیر تبدیل به معاونت ریاست جمهوری (مانند سازمان حفاظت محیط زیست) و غیره هم مطرح است.
یکی از دو نماینده مجلس استاد بنده در دانشگاه هستند. آیا شما از عملکرد نمایندگان در مجلس رضایت دارید؟
اگر مقصودتان در زمینه دامپزشکی است، بنده در زمانی که بوی انحلال سازمان دامپزشکی به مشام میرسید از تلاش جناب آقای دکتر منادی بسیار خرسند بودم اما به برخی از مواضع ایشان و نوع عملکرد در قبال وضعیت حرفه دامپزشکی انتقاد دارم. اینکه یک نفر به راحتی بگوید هیچ فردی به اندازه من برای دامپزشکی مفید نبوده به نظرم از جایگاه یک نماینده مجلس به عنوان خدمتگزار ملت غیرقابل پذیرش است و فکر میکنم ایشان در مجلس هشتم و تا الآن هم در آغاز مجلس نهم میتوانستند نقش بهتری در ساماندهی مسئله سازمان نظام دامپزشکی و نیز موضوع آموزش دامپزشکی و تعدد دانشکدههای دامپزشکی ایفا نمایند. همکار دیگرمان جناب آقای دکتر ایرانپور هم که به تازگی به مجلس راه یافتهاند هر چند در ابتدا اقدام عجیب و غیرقابل توجیهی داشتند و عبارت "دکترای پیراپزشکی" را در تبلیغات انتخابات به جای "دکترای دامپزشکی" به مردم معرفی کرده بودند و به همین سبب هم تصویب اعتبارنامه ایشان به تأخیر افتاد اما از آنجایی که جوان هستند به نظر میرسد انگیزه بالایی دارند و امیدوارم به دور از فضای احساسی اما با بهرهمندی از شور و نشاط جوانی با توجه به عضویت در کمیسیون کشاورزی پیگیر مسائل دامپزشکان و سایر ردههای دامپزشکی باشند و حتماً از تجارب افراد مجرب نیز استفاده نمایند.
وضعیت پزشکان در مجلس بهتر است یا ما؟
به عقیده من بهتر است بگوییم انسجام پزشکان در مجلس بیش از دامپزشکان است که البته تعداد بیشتر آنان در این امر مؤثر بوده است. شاید هم دلیل دیگر وجود کمیسیون بهداشت و درمان و تجمیع نیروهای اجرایی مجرب مانند چند وزیر سابق بهداشت باشد. هر چند در این دوره جناب آقای دکتر منادی به هیأت رئیسه راه یافتند و جناب آقای دکتر ایرانپور هم در کمیسیون کشاورزی مجلس مشغول به فعالیت شدند و این امر مبارکی است
البته این نکته (بهبود وضعیت دامپزشکی) را ذکر کرده اند اما ...
و همچنین فکر می کردم کیفیت مصاحبه و بار اطلاعاتی ان بهتر از این باشد.
البته در کل خوب است.