دکتر نیکوییفر گفت: تنها تخمهای آرتمیا در لایههای زیرین دریاچه ارومیه باقی مانده که آنها نیز به علت این که در برابر سرما و شوری آب مقاوم هستند، دوام آوردهاند.
وی با بیان اینکه آماری از تخمهای آرتمیای دریاچه ارومیه در دست نیست، درباره علل نابودی آرتمیای دریاچه ارومیه، گفت: آرتمیا از جلبکهای تک سلولی تغذیه میکند که نسبت به شوری آب مقاوم نیستند و بنابراین شوری بیش از حد آب دریا و از بین رفتن ذخایر غذایی عامل از بین رفتن آرتمیای این دریاچه است.
نیکوییفر که معتقد است نابودی آرتمیا، مسائل زیست محیطی دیگری نیز به دنبال دارد، گفت: نابودی آرتمیا که منحصر به دریاچه ارومیه بود، مهاجرت دائمی برخی گونه از پرندگان را به دنبال داشته است.
رییس مرکز تحقیقات آرتمیای کشور از پرورش مصنوعی آرتمیا در حاشیه دریاچه ارومیه، دشت فسنجور میاندوآب و برخی نواحی مرکزی، جنوبی و شرقی کشور خبر داد و گفت: متاسفانه پرورش این جاندار دریایی جوابگوی مصرف داخلی کشور نیست.
نیکوییفر با بیان اینکه، نیاز داخلی کشور به آرتمیا از کشورهای چین و ویتنام تامین میشود، اذعان کرد: آرتمیای وارد شده از سوی این کشورها به صورت پودری بوده و امکان انتقال بیماری به آبزیان را به دنبال دارد.
وی خاطرنشان کرد: آرتمیا در صنعت آبزیپروری و تکثیر ماهیان خاویار و همچنین برای نوزادان میگو به منزله شیر مادر و دارای پروتئین و اسید چرب است.
رییس مرکز تحقیقات آرتمیای کشور با اعلام اینکه میزان نمک آب دریاچه ارومیه به 400 گرم در هر لیتر رسیده، افزود: این مقدار در زمان پر آبی 100 گرم بوده است.
وی علت اصلی خشک شدن دریاچه را کاهش نزولات آسمانی و هچنین احداث غیر اصولی سدها دانست و گفت: آب دریاچه ارومیه در مقایسه با زمان پر آبی آن 26 میلیارد متر مکعب کاهش یافته است.