حکیم مهر - نامه سرگشاده نوروزی مدیرمسئول حکیم مهر به جامعه بزرگ دامپزشکی کشور / بخش نخست
- تبریک عید نوروز و آغاز سال 1392
- به نوشته توجه شود نه نویسنده
- آنچه از دست و زبانم برآمد نوشتم و گفتم / مسئولین از تلاش خود برای رفع مشکلات باید پاسخگو باشند
- سخنی که از دل برآید، ان شاء الله لاجرم بر دل مینشیند
- بخشهای بعدی این نامه تا پایان تعطیلات نوروز به تدریج تقدیم میشود
- نیاز اصلی جامعه بزرگ دامپزشکی کشورمان امروز وحدت است
- پیکر دامپزشکی زخم خورده است و برخی مدیریتها نمکی بر این زخم!
- چه بهتر که شیفته خدمت باشیم نه تشنه قدرت
- لجبازی طرفین یک چالش میتواند آنان را از صحنه دامپزشکی حذف کند
- در انتصاب مدیران و مدیریتها سلایق سیاسی و جناحی دخالت داده نشود
- از مسئلهای که بر سازمان نظام دامپزشکی عارض شده عمیقاً متأسفم
- کیست که نداند از تعمیق جراحت پیکره دامپزشکی چه کسانی سود میبرند!
- نامزدهای ریاست نظام دامپزشکی بعد از انتصاب رئیس جدید مانند پروانه گرد این سازمان بگردند تا صداقتشان اثبات شود
بسمه تعالی
بینندگان محترم حکیم مهر، همکاران ارجمند و گرانقدر و جامعه شریف دامپزشکی کشور
سلام علیکم
پیش از هر سخن لازم میدانم فرارسیدن بهار طبیعت را به شما همراهان عزیز حکیم مهر و اعضای گرانقدر جامعه بزرگ دامپزشکی کشورمان تبریک عرض نموده و از خداوند متعال دوام توفیقات یکایک شما را در سال 1392 و سالیان آتی مسئلت نمایم.
همانطور که پیش از این در حکیم مهر به استحضارتان رسیده، نوروز امسال با گفتگوهای عیدانه مهمان نگاه دلگرمکننده شما نیستیم و قرار است اینجانب مطالبی را در این قالب محضرتان تقدیم نمایم. امیدوارم مسئولین محترم و آنان که باید، صرفنظر از نویسنده که سرشار از خطا و نقص است به نوشته توجه نمایند که امیر مؤمنان علی (علیهالسلام) فرمود : (انظر الی ما قال و لا تنظر الی من قال : به گفته بنگر نه گوینده)
نخست از سبب نگارش و به اشتراک گذاشتن این نامه نکتهای عرض میکنم. برخی در طول پنج سال و اندی فعالیت حکیم مهر بارها به اینجانب از عدم تأثیرپذیری اینگونه نامهها گفتهاند و یا خود در ابتدا به دنبال نگارش اینگونه پیامها بوده و در میانه راه ناامید شده و آن را رها کردهاند. اگر انتشار این نامه یک اثر داشته باشد و آن اینکه بار مسئولیت را از گردن اینجانب برداشته و پاسخگویی در جهان باقی را آسان نماید کافی است، هرچند معتقدم اثرپذیری اینگونه نامهها در میان قاطبه مسئولین محترم نه تنها کم نیست بلکه چون کلامی از دل برآمده ان شاء الله لاجرم بر دل نیز به خوبی مینشیند. روز قیامت اینجانب حداقل مسئولیتی که از گردنم ساقط میشود این است که آنچه از دست و زبانم برمیآمد گفتم و نوشتم و آنگاه مسئولینی که پشت میزهای مدیریت قرار دارند باید پاسخگو باشند که آیا نقد را به شرط انصاف قبول کرده و در رفع نقایص به حد توان کوشیدهاند یا با غرضورزی و اهمال به دنبال حفظ پست و مقام بوده و به میز خود با قویترین چسبها الصاق شدهاند؟
روی سخن و درددل اینجانب در این نامه همه اعضای ارجمند جامعه بزرگ دامپزشکی کشورمان هستند و در چند بخش هم تقدیم میگردد. بخش نخست آن پیش روی شما است و بخشهای دیگر تا پایان تعطیلات نوروز امسال به تدریج تقدیم خواهد شد.
ابتدا از موضوعی میخواهم گلایه کنم که سال گذشته و سالیان قبل از آن بارها در لفافه و گاهی شفاف به آن اشاره کردهام. وحدت، وحدت، وحدت! به نظرم امروز نیاز اصلی جامعه بزرگ دامپزشکی کشورمان وحدت است. چندپاره بودن تشکیلات و وظایف و مسئولیتهای حوزه عملکرد دامپزشکی از یک سو و گستردگی وظایف و اختیارات دامپزشکان و سایر ردههای دامپزشکی از سویی دیگر هر چند از بعدی نقطه قوت محسوب میشود اما سبب شده تا پراکندگی اعضای صنف دامپزشکی در تشکیلات و دستگاههای مختلف اعم از بخش دولتی و غیردولتی آنان را از انسجام دور نگه دارد. همین امر مشکلاتی را در سالیان گذشته و قبلتر از آن برای صنف دامپزشکی رقم زده و همواره ستون و بدنه اصلی دامپزشکی را به هراس وامیدارد. نوع مدیریت برخی مسئولین نیز نمکی بر این زخم کهنه افزوده و حاصل این معجون، پیکری زخمخورده است که البته هرچند به جای خود بسیار تنومند و فربه میباشد اما بر اثر سوء تدبیر و سکوت برخی خواص و بزرگان، پشه لاغری هم به راحتی یک عقاب به آن نظر سوء میاندازد.
با کمال تأسف نوع مدیریت برخی مسئولین آنگونه است که انسان احساس میکند رقابتی برای تصاحب یک مقام وجود دارد و در این میان اعضای جامعه بزرگ دامپزشکی کشورمان آنچنان ضرر کرده و میکنند که حتی به دلیل ضرر مستمر از توجه به مضرات اینگونه فضا هم منصرفند! اگر میان دستگاهها و تشکلهای مختلف آنچنان که رهبر انقلاب به صراحت دستور فرمودند وحدتی شکل میگرفت و دامپزشکی سردمدار تحقق منویات رهبری معظم میبود امروز شاهد پیشرفتهایی بس شگرفتر در این حوزه بودیم. این گلایه به معنای رد خدمات و مدیریت تلاشگر و مجدانه قاطبه مسئولین نیست اما تلنگری به همه ما است تا بدانیم هر انسانی ممکن است روزی به لغزش افتد و خدای نکرده حب مقام و مال او را از مسیر خدمت به خلق بازدارد، چه بهتر آنکه همه شیفته خدمت باشیم نه تشنه قدرت!
مقصود از وحدت این نیست که همه مسئولین در هر مقام و مسئولیتی در بخش دولتی و غیردولتی با هم بر سر موضوعات مختلف اتحاد نظر داشته باشند بلکه منظور آن است که به مثابه انگشتان یک دست، همدیگر را در دستیابی به اهداف بزرگ و سند چشمانداز موفقیت و پیشرفت یاری نمایند. بدیهی است که در این مدل هیچیک از مدیران نقش خود را کم نمیانگارد و به همین دلیل آرزوی تصاحب میز مسئول دیگر را در سر نمیپروراند، همانطور که هر انگشت دست کاربرد خود را دارد. در این شرایط آیا به کسب موفقیتهای بیشتر و بهبود شرایط اشتغال دانشآموختگان نمیتوان امیدوار بود؟ اگر این وضع محقق نشود و وحدتی میان مسئولین مختلف در رسیدن به نقطه آرمانی و حرکت به سوی آن ایجاد نگردد به یقین باید هر روز منتظر چالشها و اختلافاتی بود که نمونه آن را در سالیان اخیر تجربه کردهایم. گذشت طرفین یک چالش هر چند حق هم با آنان باشد وقتی برای منافع صنفی هزینه شود آن طرف را ماندگار میکند ولی اگر روندی به لجبازی و کشمکشهایی که هزینه به صنف تحمیل میکنند منجر شود آنگاه باید طرفین منتظر قضاوت جامعه دامپزشکی کشور و حتی حذف از صحنه دامپزشکی در روزگاری نهچندان دور باشند.
سال 1392 آبستن اتفاقی مهم و آن هم انتخابات ریاست جمهوری است. به تبع انتخاب رئیس جمهور بعدی احتمال تغییرات مدیریتی و یا تعیین تکلیف برخی جایگاهها هم هست. امیدواریم مسئولین سازمان دامپزشکی، نظام دامپزشکی، جامعه دامپزشکان، انجمن های صنفی و کلیه تشکلهای مرتبط بخش دولتی و غیردولتی این اتفاق را بستری برای تعالی جامعه دامپزشکی کشور قرار دهند و کوچ مدیران از یک سوی میز به سویی دیگر سبب معطل ماندن امور جاری اعضای این جامعه شریف نگردد. اگر هم مدیرانی در تغییر دولت در بخشهای مختلف بر سرکار ماندند و توفیق خدمت در همان مسند قبل را داشتند انتظار میرود از همه ظرفیتهای جدید استفاده نموده و از دخالت دادن سلایق سیاسی و یا جناحی جداً پرهیز نمایند که این به صواب و تقوا نزدیکتر است.
پیش از آنکه این بخش از نامه که به کلیات اختصاص داشت پایان یابد مایلم یک نکته هم درباره سازمان نظام دامپزشکی عرض کنم. این سازمان خانه دامپزشکان و سایرردههای دامپزشکی است و عمیقاً از آنچه در دو سال گذشته بر این سازمان عارض شده متأسفم. پیش از این امیدوار بودم شورای مرکزی این سازمان اقدامی مؤثر انجام دهد و تکلیف ریاست آن را مشخص نماید اما متأسفانه خود این شورا که بالاترین مرجع تصمیمگیری در سازمان نظام دامپزشکی است هم دوپاره شده و جلسات آن برگزار نمیشود. فارغ از آنکه روند پیگیری شده تاکنون چه نتیجهای داشته به نظر میرسد تداوم این روند نیز به هیچ وجه به سود صنف دامپزشکی نباشد و مهمترین اثر آن تشدید جراحت پیکر زخمخورده جامعه دامپزشکی کشورمان است و کیست که نداند از تعمیق این جراحت چه کسانی سود میبرند؟!
هر چند در حل و فصل مسائل مرتبط با انتصاب رئیس جدید سازمان نظام دامپزشکی در دوره جاری انتظار وساطت بزرگانی نظیر چهرههای ماندگار، جناب آقای دکتر دستور و جناب آقای دکتر مطلبی با توجه به صبغه و تجربه بالا و ارتباط مؤثر با بدنه وزارت جهاد کشاورزی، نمایندگان دولت به دلیل ارتباط با وزرا و نیز سایر اعضای شورای مرکزی میرفت اما این انتظار به نحو مؤثری برآورده نشده اما اینجانب به تعیین تکلیف ریاست این سازمان در افق نه چندان دور امیدوارم. ذکر این نکته را لازم میدانم که موضوع بحث اینجانب شخص جناب آقای دکتر آقامیری نیست بلکه آنچه بر آن اصرار دارم تعیین تکلیف رئیس جدید است. بدین معنا که با قطعی شدن و تعیین رئیس جدید چه حاصل آن انتصاب مجدد ایشان باشد و چه توفیق خدمتگزاری به فرد دیگری واگذار شود زمینه کار و فعالیت با برنامه مشخص و مدون به نحو بهتری فراهم میشود و مشکلات اعتباری و ارتباط با دستگاههای دولتی و غیره نیز به حداقل خود خواهد رسید و تعامل بیشتر، جای خود را به وضع فعلی میدهد. یک نکته دلسوزانه هم به نامزدهای ریاست این سازمان عرض میکنم و آن اینکه صنف دامپزشکی تاکنون عملکرد و رفتار شما را در این مسئله ملاحظه نموده و منتظر است تا رفتار و عملکرد شما را پس از تعیین و صدور حکم رئیس جدید نیز به نظاره بنشیند. خدمتگزاری صادقانه شما زمانی اثبات میشود که پس از صدور حکم رئیس جدید در صورتی که توفیق خدمتگزاری در این سنگر (و نه به اسلام و ایران اسلامی عزیزمان) سلب شد، چون پروانه گرد سازمان نظام دامپزشکی بگردید و با جان و دل به رئیس جدید کمک کنید تا وی در هدایت و جلو بردن کشتی سازمان نظام دامپزشکی در دریای مواج رویارویی با مسائل و مشکلات روز به روز بیشتر موفق شود. امیدوارم همه ما در امتحانات سخت الهی سربلند بیرون آییم.
این بخش نخست نامه بود که تقدیم شد. ان شاء الله در طول تعطیلات عید نوروز بخشهای بعدی که به مصادیقی نظیر بخش خصوصی، مشکلات سایرردههای دامپزشکی، چالشهای آموزش و پژوهش در دامپزشکی، ساختار سازمان دامپزشکی و نظام دامپزشکی، جامعه دامپزشکان، انجمنهای صنفی و غیره و نیز موضوعاتی مهم درباره نقش اعضای جامعه دامپزشکی در پیشبرد اهداف این رشته و حرفه و غیره میپردازد به تدریج از چهارم فروردین ماه تقدیم میگردد.
مجدداً فرارسیدن سال نو را به همگان تبریک عرض نموده و برای شما از خداوند متعال سلامتی، توفیقات روزافزون و شادکامی آرزومندم.
دکتر محمد لطفیزاده / مدیرمسئول حکیم مهر
خبر مرتبط :