حکیم مهر -
دانشمندان دانشگاه کارولینای شمالی دریافته‌اند که برخی گونه‌های سوسک علاقه خود به شیرینی را از دست داده‌اند که کارایی سموم شیرین را که برای جذب و کشتن آنها طراحی شده از بین برده است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، دانشمندان آمریکایی نشان دادند زمانی که سوسکهای گرسنه بین دو انتخاب مربا یا کره بادام‌زمینی قرار می‌گیرند، سوسکهای عادی به دور مربا جمع شده اما نمونه‌هایی که علاقه خود به شیرینی را از دست داده‌اند، از آن دور می‌شوند.
این محققان سپس نشان دادند که در سوسکهایی که از مربا خوششان نیامده بود، سلولهای حسگر تلخی در زمان رویارویی با شیرینی تغییر می‌کنند.
این کار سلولهای حسگر شیرینی را لغو کرده بدین معنی که قند با مزه تلخ برای سوسک ظاهر می‌شود.
این پژوهش به محققان کمک کرده تا دلیل مشکل شدن کشتن سوسکهای کوچک موسوم به سوسک آلمانی از اواسط دهه 1980 را که شرکتهای آفت‌کش شروع به استفاده از سموم با پوشش گلوکز به جای حشره‌کشها کردند، توضیح دهند.
تصور می‌شود که تعدادی از سوسکها از سلولهایی برخوردارند که طعم شیرین را تلخ حس کرده و منجر به اجتناب آنها از سموم جدید می‌شود.
طی حدود 25 نسل یا پنج سال، این خصوصیت رواج داشته است. امید می‌رود که این یافته‌ها بتواند به شرکتها در تولید طعمه‌هایی که حشرات در برابر آنها قادر به مقابله نیستند کمک کند.
یافته‌های این دانشمندان قابلیت برتر تکاملی را نشان داده که کشتن سوسکها را مشکلتر کرده و به شوخی نشان داده که آنها حتی می‌توانند در برابر جنگهای هسته‌ای نیز مقاومت کنند!
محققان در این پژوهش به توضیج عملکرد جهشهای ژنتیکی پرداخته‌اند که باعث بقای بیشتر برخی سوسکها و تکثیر آنها شده است. کلید این امر، نورونهای خاصی است که به مغز در مورد غذاها علامت می‌فرستد.
در سوسکهای معمولی، گلوکز نورونها را تحریک می کند تا به مغز فرمان شیرین بودن را بدهند.
در حشرات جهش‌یافته، گلوکز باعث فعال شدن نورونهای حس کننده شیرینی و تلخی می‌شود. در این زمان، نورونهای تلخی علائم سایر نورونها را تعدیل می کند تا مغز پیام تلخی را دریافت کند.
این فعالیت غیرطبیعی عصب‌ها در سوسکهای بی‌علاقه به گلوکز که از پورتوریکو جمع آوری شده بودند و همچنین فرزندان حشرات فلوریدا دیده شد.
این پژوهش بر روی سوسکهای ریز آلمانی تمرکز داشت که همراه سبزیجات وارد خانه‌ها می‌شوند.
دانشمندان اکنون قصد دارند گونه‌های دیگر سوسک را برای این نورونها جستجو کنند.
این پژوهش در مجله ساینس منتشر شده است.
