محققان دانشگاه آکسفورد دریافته‌اند، پروتئین حساس به مغناطیس Cryptochrome که ریتم شبانه‌روزی گیاهان و حیوانات را تنظیم می‌کند، به پرندگان در تشخیص میدان مغناطیسی زمین و استفاده از آن برای مسیریابی در مسافت‌های طولانی کمک می‌کند.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، رنگ‌های آبی و سبز به تحریک الکترون‌های درون پروتئین و تولید جفت رادیکال‌هایی می‌پردازند که چرخش الکترون‌های آن‌ها به میدان‌های مغناطیسی واکنش نشان می‌دهند.
آزمایشات رفتاری نشان داد که حتی اختلالات ظریف در میدان مغناطیسی می‌تواند بر توانایی پرنده در مسیریابی تاثیر بگذارد. در آزمایشات، سینه‌سرخ‌ها در قفس‌های چوبی در حیاط دانشگاه اولدنبرگ آلمان قرار داده شدند.
پرندگان بدون سرنخ‌های بصری مکمل مانند موقعیت خورشید در آسمان، در مسیریابی به مشکل برخوردند. آن‌ها تنها زمانی توانستند این توانایی خود را بازیابی کنند که قفس آن‌ها با ورق‌های آلومینیوم پوشانده شده و صداهای الکترومغناطیسی نوسانی خارجی بجز میدان مغناطیسی زمین مسدود شدند.
یافته‌های رفتاری در این زمینه و بررسی‌های سطح مولکولی پرنده در آزمایشگاه نشان داد که صدای الکترومغناطیسی دارای تاثیرات سطح کوانتومی بر عملکرد پروتئین Cryptochrome است.
جفت رادیکال‌های موجود در این پروتئین، انسجام کوانتومی خود را برای مدت بسیار طولانی‌تری از تصورات پیشین حفظ کردند. این یافته‌ها شاید بتواند به فیزیکدانان در گسترش کاربرد انسجام برای محاسبات کوانتومی کاراتر کمک کند.
