«کسب و کار» نوشت:
کمتر کسی می‌داند که گوشت قرمز تولیدی در ایران نیز مانند بسیاری از محصولات دیگرمان در بین کشورهای دیگر از لحاظ کیفیت بی‌نظیر است و تاکنون حتی یک مورد برگشت خورده هم در صادرات نداشته‌ایم.
ایران در زمینه تولید گوشت قرمز و دام سبک و سنگین در جایگاه بسیار خوبی قرار دارد و ضریب خوداتکایی 90 درصدی در گوشت قرمز نشان‌دهنده همین مطلب است، اما کارشناسان معتقدند برای تولید پایدار باید صادرات پایدار نیز داشته باشیم. گواه این مطلب آشفته‌بازار مرغ‌داری‌ها در ایران است. تولید بالا و نبود ظرفیت‌های صادرات حتی به کشورهای همسایه باعث شده است تولید‌کننده‌های داخلی دچار ضرر شوند و سهم ما از بازار پرسود کشورهای حاشیه خلیج تنها 4 یا 5 درصد باشد.
روسیه نیز جدیداً به یک بازار بالقوه برای صنعت دامداری ما تبدیل شده که البته هنوز بالفعل نشده است. فعالان در این زمینه معتقدند دستورالعمل‌های غیر صادراتی سازمان دامپزشکی راه را برای صادرات بسیار ناهموار کرده است طوری که بسیاری از تولید‌کنندگان به‌خاطر همین مشکلات از خیر صادرات می‌گذرند.
گوشت ایرانی مرغوب و پرطرفدار
«منصور پوریان» رئیس اتحادیه صادرکنندگان دام، درباره مشکلات صادرات دام و گوشت قرمز به «کسب و کار» گفت: در حال حاضر میزان تولید گوشت قرمز به مرز خودکفایی رسیده است و ما جز برای محصولات صنعتی مثل همبرگرها و فرآورده‌های گوشتی دیگر نیازی به واردات نداریم.
وی در ادامه گفت: دامداری در ایران باوجود خشکسالی، وضعیت خوبی دارد. ما قادر هستیم بازار کشورهای منطقه را هم تامین کنیم، اما این مساله در گرو این است که دستورالعمل‌هایی مناسب و تسهیل‌کننده در راستای صادرات وجود داشته باشد.
وی درباره بازار کشورهای همسایه گفت: عراق در حال حاضر سالانه 300 هزار دام وارد میکند. کشور کویت نیز یکی از واردکننده‌های اصلی دام زنده است.
وی بیان کرد: در سفرها و مبادلاتی که به این کشورها داشته‌ام، از نزدیک شاهد علاقه‌مندی مشتریان خارجی به گوشت ایرانی بوده‌ام، اما ما باوجود این بازارپسندی محصولات‌مان فقط توانسته‌ایم 4 یا 5 درصد از کل این بازار را در دست داشته باشیم. درحالی که پروار‌بندی در ایران به‌شدت در حال ضرردهی است تنها راه‌حل تسهیل صادرات است.
قرنطینه‌های طولانی‌مدت، مانع صادرات است
وی درباره نقش سازمان دامپزشکی در صادرات گفت: متاسفانه سازمان دامپزشکی با قوانین دست‌وپاگیر خود نه‌تنها کمکی نمی‌کند، بلکه راه را سخت‌تر هم میکند؛ به‌طور مثال قرنطینه‌های طولانی‌مدتی که برای صادرات باید گذراند، واقعا مایوس‌کننده است. علاوه بر این دامداران را به اجرای یکسری استانداردهایی ملزم میکند که برخی کشورها مثل عراق این استانداردها را لازم نمی‌دانند و بدون آنها نیز اجازه صادرات محصولات به کشورشان را می‌دهند. تنها اثر این سخت‌گیری‌ها، جاماندن ایران از این بازار است.
قاچاق گوشتهای بی‌کیفیت از برزیل
«غلامرضا خرمن‌بیز» فعال در زمینه دامداری به «کسب‌وکار» گفت: گوشت گاو ایرانی و همچنین گاوهای شیری ایرانی بسیار مرغوبند ولی گاهی تعرفه‌های بالا مانع صادرات می‌شود.
وی در ادامه بیان کرد: حدود یک سال است که دولت از صادرات گوشت و محصولات پروتئینی به روسیه خبر می‌دهد اما هیچ اقدامی در این زمینه نشده است و عملاً ما دامداران را سر کار گذاشته‌اند و مدام وعده بهبود شرایط را می‌دهند.
وی درباره واردات گوشت نیز گفت: به‌دلیل سودی که واردات گوشت ارزان و بی‌کیفیت کشورهایی مثل برزیل برای عده‌ای دارد، قاچاق گوشت یا دام از این کشورها صورت می‌گیرد که گاهی به‌خاطر آلوده بودن باعث ضررهای بزرگ‌تری در کشور می‌شوند.
وی در پایان بر این نکته تاکید کرد که ما توانایی تولید و صادرات بسیار بالایی داریم که در عین‌حال کیفیت بی‌نظیری نیز دارد و می‌تواند با افزایش صادرات ارزآوری زیادی برای کشورمان داشته باشد.
تلاش میکنیم از منابع ژنتیکی دیگر کشورها استفاده کنیم
«حسن رکنی» معاون وزیر جهاد کشاورزی نیز بیان داشت: با توجه به ضریب خودکفایی 90 درصدی گوشت قرمز، قصد افزایش واردات گوشت قرمز را نداریم و تلاش میکنیم تا از منابع ژنتیکی دیگر کشورها استفاده کنیم. معاون وزیر جهاد کشاورزی با بیان اینکه در 2 سال گذشته روند واردات گوشت قرمز کاهشی بوده است، تصریح کرد: در برخی سال‌ها واردات گوشت قرمز به 200 هزار تن هم رسید.
واقعا یک نفر از سازمان بیاد ما رو توجیه کنه که مقررات واردات را اصولا واردکننده ترسیم میکند و این کشور وارد کنندست که نگران ورود بیماری به کشورش هست، پس دلیل اینکه علی الرغم نظر کشور عراق، ما اجبار به قرنطینه میکنیم جای سوال هست، بعدش هم که بر اساس نظر بزرگان سازمان ، کشورمان عاری از بیماریهای اخطار کردنی هست ، پس ترس از چی؟ متاسفانه در زمینه صادرات دام زنده میزان تقلبات به حدی است که تعطیل شدن آن بهتر از این است که با آبروی کشور بازی شود. کاش اینقدر که سازمان دامپزشکی یرای صادرات سخت گیری می کرد که تا حد نابودی رسیده کمی هم برای واردات دام و گوشت و دارو سختگیری می کرد/قرنطینه در کشور مقصد باید باشد این همه روز در کشور مبدا بی معنا است مانند بن بست می ماند سازمان دامپزشکی چرا اینقدر برای صادرات سخت می گیرد ? چه سودی برای کشور ما دارد? غیر از ضرر نگهداری و غذا دادن که هزینه برای دامدار بد بخت دارد??? کاش برای گوشتهای دیفراست شده وارداتی و مرغهای مونده تو سرد خونه ها که مرغدارها را بد بخت کرده هم فکری می کرد 
