روستاییان کنیای شمالی، برای جلوگیری از شیوع بیماری، مقدار بسیار زیادی از لاشه دامهای خود را آتش زدند. این دامها بهدلیل شدت خشکسالی که در پنج سال گذشته بیسابقه است، تلف شدهاند.
به گزارش حکیم مهر به نقل از ایانا، بوی مرگی که به شدت در اطراف دریاچه تورکانا (چهارمین دریاچه بزرگ شرق آفریقا) پیچیده به همراه منظره لاشههای خشک شده حیوانات، خاک ترک خورده و قایقهای به گل نشسته، حس غریبی را به بیننده القا میکند.
تمام پسانداز جوامع عشایری که در آنجا زندگی میکنند، همین حیواناتی است که اکنون لاشه بسیاری از آنها روی خاک افتاده است. این عشایر، سرمایههای اصلی خود را از دست دادهاند.
دولت کنیا اعلام کرده که ۲,۷ میلیون نفر از جمعیت این کشور تحت تاثیر حشکسالی قرار دارند و ممکن است در این راستا خسارتهای جبران ناپذیری به آن ها تحمیل شود. طبق آمارهای منتشر شده، تخمین زده میشود که تاکنون ۲۰ درصد دامها در نقاط خشک و نیمه خشک کنیا تلف شدهاند. در حالی که ۸۰ درصد از وسعت زمینهای این کشور درگیر خشکسالی است. به طوری که جیم ادور (Jame Odour ) رئیس اداره ملی مدیریت خشکسالی کنیا گفته این بدترین خشکسالی از سال ۲۰۱۱ تاکنون است.
دولت این کشور در حال اجرای برنامهای به نام destoching است که دامهای دامداران، به ویژه آن هایی را که برای فروش سرمایه خود در اولویت قرار دارند، خریداری کند. مسئولان به ازای خرید هر راس دام سبک، دوهزار شیلینگ کنیا (۲۰ دلار) و نیز ۱۵ هزار شیلینگ (۱۵۰۰ دلار) برای هر راس گاو میپردازند؛ این درست نصف قیمت یک دام سالم خواهد بود.
ادور اعلام کرد: اگر دامداران میتوانند برای چرای دامهایشان به منطقه بهتری از نظر مرتعی نقل مکان کنند، به نفع خودشان خواهد بود و اگر این توانایی در آن ها نیست، لااقل دامهای خود را ذبح کنند تا تعدادی از مردم از مقداری غذای مفید بهرهمند شوند.
یکی از روستاییان اظهار کرد: در این منطقه به اضافه نواحی اطراف، حدود دوهزار بز تلف شدهاند؛ سرمایههایی که بهعنوان غذا و تنها منبع تامین معاش برای ما محسوب میشد. ساکنان در اطراف این دریاچه که آب آن بهشدت تحلیل رفته، لاشههای حیوانات مرده را میسوزانند تا از انتقال آلودگی به دریاچه در صورت بارش باران، جلوگیری شود.
یکی از ریشسفیدان قبیله این ناحیه گفت: اهالی در کنارههای دریاچه برای ممانعت از گسترش آلودگی، مدام در حال جمعآوری لاشههای حیوانات به ویژه بزهای تلف شده هستند.