حاشیه‌ای بر مراسم روز ملی دامپزشکی در سال ۱۳۹۶- بیطارالسلطنه

حاشیه ای بر مراسم روز ملی دامپزشکی در سال 1396

بیطارالسلطنه

همانگونه که در خبرها آمده بود مطابق با برنامه ریزی سازمان دامپزشکی کشور، هفته دامپزشکی از 14 مهر الی 20 مهرماه با برنامه های از پیش اعلام شده این سازمان در سراسر کشور برگزار گردیده و همچنان ادامه دارد. با دقتی کوتاه در زمانبندی ارائه شده از سوی سازمان دامپزشکی کشور، به نظر می رسد این سازمان مطابق با روش مألوف خود در سه سال اخیر در برگزاری روز ملی از پیش تعیین شده نیز قصد نوآوری داشته و برگزاری گرامیداشت آن را از 14 مهر به 17 تغییر داده است و بی دلیل ما در این چند سال اخیر به دنبال علت العلل حذف این روز از تقویم رسمی کشور بودیم.

تفاوت برگزاری مراسم امسال با سال های گذشته در چندین مورد بود:

 1- نوآوری جدید سازمان دامپزشکی کشور در راه اندازی فستیوال «بیطار» که هر چند در همان ابتدای راه اندازی این فستیوال انتقادهایی به نامگذاری و اهداف آن وارد بود که با چشم پوشی با این انتقادها برخورد گردید.

 2- تغییر ریاست سازمان درست در هفته قبل از برگزاری مراسم بزرگداشت روز ملی دامپزشکی

 3- بزرگداشت هنرمندان و فیلمسازان در مراسم گرامیداشت دامپزشک و دامپزشکی

 4- حضور وزیر جهاد کشاورزی در مراسم گرامیداشت حرفه دامپزشکی

 5- ادامه بی توجهی به تعیین اهداف سالیانه و طراحی المانهای همایش بر اساس اهداف

6- ادامه بی توجهی به انتشار دستورالعمل انتخاب تقدیر شوندگان در بخش خصوصی و دولتی

7- اطلاع رسانی نه چندان مناسب و دیرهنگام پورتال سازمان دامپزشکی کشور درخصوص رخدادهای این همایش

در همین راستا و برای آشنایی بیشتر شما همکاران با این بندها، به توضیح بیشتر در مورد آنها و ذکر دلایل برجسته شدن این تفاوتها می پردازیم، به امید اینکه ریاست محترم جدید سازمان دامپزشکی کشور، به این موارد توجه نمایند تا در سال های آتی کمتر به آنها برخورد نمائیم:

1- فستیوال بیطار از جمله حرکت هایی بود که مشخص نشد پایه گذار آن در سازمان چه کسی یا چه گروهی و یا دفتری بود؛ فقط همین قدر می دانیم که به علت نبود کارشناس متخصص در سازمان دامپزشکی کشور، ریاست محترم وقت سازمان، جناب آقای ناصر باکیده از اهالی هنر را برای دبیری این فستیوال انتخاب نمودند تا راهی برای مطرح شدن دامپزشکی در رسانه ها بیابد و همچنین مترجم سخنان حرفه دامپزشکی به زبان هنر برای جامعه ایران باشد.

پس از مدت کوتاهی مترجمی که سازمان دامپزشکی کشور برای ترجمه سخنانش به زبان هنر انتخاب کرده بود دچار انحراف شد و سخنان سخنگوی اصلی را نادیده گرفت و آنچه به ذهن خودشان خطور می نمود را به زبان می راند که اوج این بی توجهی به سخنران اصلی را در پخش فیلم زندگینامه هنرمندان در همایش روز ملی دامپزشکی شاهد بودیم؛ تقدیر از پیشکسوتان و هنرمندان بسیار نیکو و پسندیده است ولی دامپزشکان بسیاری داریم که هم پیشکسوت هستند و هم خدمات ارزنده ای برای این کشور انجام داده اند که این زمان می توانست به مطرح شدن زندگینامه آن و مصور کردن آن اختصاص یابد.

البته نباید بی انصافی نمود و باید اذعان کرد که جناب آقای باکیده از نظر شبیه سازی جشنواره فیلم فجر در بعد دامپزشکی بسیار نیکو عمل نموده اند ولی متاسفانه سازمان دامپزشکی کشور خانه سینما نیست و اگر از هنر به عنوان ابزار برای ارتباط با جامعه استفاده می نماید، دلیلی بر این نمی شود که هدف اصلی که همانا دامپزشکی است را فراموش کنند؛ مشابه آنچه که در دوره جناب آقای دکتر خلج در زمینه فن آوری اطلاعات در سازمان دامپزشکی کشور اتفاق افتاد و فن آوری اطلاعات و پورتال و سامانه سازی بجای آنکه وسیله باشد، تبدیل به هدف شد، به گونه ای که اینرسی بسیاری برای اهداف فنی سازمان ایجاد نموده است. درست به همین دلیل در هنگام انتخاب نمونه ها، متاسفانه فیلم های انتخاب شده هیچ محتوی دامپزشکی نداشتند و قرار بر این شد تا سازمان دامپزشکی کشور از اثر بعدی این برگزیدگان برای تولید در زمینه دامپزشکی حمایت کند! (متن خبر سایت سازمان) همچنین اگر در زیر پرتال سازمانی این فستیوال در سایت سازمان به اهداف و سرفصل ها توجه نمائیم، به قدری کلی و به دور از دسترس نگاشته شده اند که بیشتر به افق برنامه سال 1500 در حرفه دامپزشکی شباهت دارد تا برنامه ریزی های سالیانه؛ حالا بگذریم از اینکه هیچ برنامه ای از زمان و مکان پخش فیلم ها در استان ها که در برنامه آمده بود، در هیچ جا جز دل دبیر جشنواره منتشر نشد و انتخاب داورانی همچون افرادی که فقط دوربین دست گرفتن بلدند و یا حسابرسی مالی انجام می دهند در برابر کسانی که جایزه از سازمان های بین المللی در این مورد دریافت نموده اند، به شدت تعارض با اهداف داشت.

 2- به هر حال برنامه وزیران و دولتمردان بسیار فشرده تر از آن است که بتوان آنها را در مورد ملاحظه عمومی زمانبندی مناسب تودیع و معارفه ها متقاعد نمود؛ این تغییر درست قبل از برگزاری همایش بی اختیار انسان را به یاد قانون نانوشته طبیعت در مورد عمل و عکس العمل می اندازد که البته از انصاف نگذریم کمی هم ترسناک است و اگر شنیده های ما در مورد انتخاب وزیر محترم درست باشد، بایستی به ایشان بابت این انتخاب و تاثیر نگرفتن از پشت پرده های سنتی انتخاب مدیران دامپزشکی تبریک گفت و این خود قدم بسیار بزرگی رو به جلو می باشد که امیدواریم ریاست محترم سازمان آن را نصب العین قرار دهند.

 3- کم سوژه از حرفه دامپزشکی در این کشور وجود ندارد، ولی باور کنید تقدیر از هنرمندان در روز گرامیداشت حرفه دامپزشکی و در مراسم آنان بسیار غیر حرفه ای و سودجویانه به نظر رسید و گل سر سبد این سوژه ها شد. اگر زندگینامه مصور در اختیار ندارید دستور بدهید بسازند، اگر درد انتخاب پیشکسوتان دچار اختلاف نظر هستید گفتگو کنید، از خود پیشکسوتان حرفه دامپزشکی کمک بگیرید، به نظرتان زندگینامه نقشینه ها، نوروزیان ها، بازرگانی ها، نوری ها و یا نادعلیان ها برای صاحبان این حرفه جذابتر و ماندگارتر است یا زندگینامه هنرمندان؟ در یک کلام باید عنوان کنم که بابت هر ریالی که بجای به تصویر کشیدن تاریخ این حرفه و بزرگان آن و عدم حفظ و نگهداری از سوابق این گنجینه های ارزشمند جای دیگری هزینه نموده اید، می بایست در پیشگاه آیندگان پاسخگو باشید.

 4- و بالاخره حضور وزیر جهاد کشاورزی؛ چه اتفاق مبارک و میمونی که بالاخره وزیر مربوطه دامپزشکی قدم رنجه نمودند و حدود 60 هزار نفر از فعالان حیطه مورد وزارت را جزو زندگان محسوب نمودند! باور کنید که تا قبل از این مراسم ما تصور می کردیم در افکار مهندس حجتی ما هم مثل ماموت ها منقرض شده ایم و فقط عکس هایی از ما بر در و دیوار وزارت جهاد چسبیده است؛ ولی جناب وزیر! به ماموت ها که نمی رسیم ولی باور کنید در موقعیت یوزپلنگ ایرانی هستیم و اگر باور دارید که وزارت جهاد بدون وجود دامپزشکان و دامپزشکی بهتر اداره می شود، مسلم بدانید ما مشکلی با این تفکر نداریم ولی اصل این حضور را مدیون افرادی که در رسانه های اجتماعی فعال بودند هستیم؛ افرادی همچون دکتر یادگاری (گروه هم اندیشی)، دکتر راعی (دامپزشکان ایثارگر)، دکتر قیصربیگی (حامیان استقلال و ارتقاء سازمان دامپزشکی) و سایر عزیزان که نامشان اکنون در ذهن نیست. نوشتن و نگاشتن این عزیزان و طرح مسائل و مشکلات و نیز انگیزه جدایی دامپزشکان از وزارت جهاد به سبب بی حرمتی ها، مطمئناً در حضور وزیر در همایش دامپزشکان بی تاثیر نبوده است.

 5- آقا طراحی یه پوستر تو سال چیه؟! ما دامپزشکها اونم نداریم! حرف عامی و اصطلاحا کوچه بازاری است ولی بسیار غمناک برای یک جامعه حرفه ای تخصصی: تعیین اهداف سالیانه و به تصویر کشیدن آن و تبلیغ برای نیل به آنها در قالب پوستر روز ملی دامپزشکی بی هزینه ترین و موثرترین حرکت در ایجاد انسجام حرفه ای است ولی متاسفانه هنوز دلیل این تنبلی سازمان دامپزشکی کشور در استفاده سه سال مداوم از یک پوستر برای روز ملی دامپزشکی بر همه پوشیده است. نگوئید برای صرفه جویی هزینه بوده که متاسفانه قابل باور نیست، آن هم در سالی که با این همه هنرمند در سازمان دامپزشکی فستیوال بیطار راه اندازی نموده بودید.

6- نحوه انتخاب تقدیر شوندگان در بخش خصوصی و دولتی؛ این بند متاسفانه دردناک ترین بند عملکرد سازمان در گرامیداشت روز ملی دامپزشکی است، به دلیل اینکه عوارض کج سلیقگی در انجام آن محدود به همان روز و مراسم نمی شود، سیاست زدگی و سهم خواهی به نحو تهوع آوری موجبات دلسردی فعالان واقعی حرفه دامپزشکی را فراهم می آورد. هیچ گزارشی حتی در سایت سازمان در خصوص نام، معیارها و علت انتخاب این عزیزان و ژن های برتر منتشر نشده است (حالا ما نوشتیم منتشر نشده است؛ فردا روابط عمومی سازمان منتشر می کند برای اینکه مشت محکمی به دهان ما بکوبد!). اگر مراسم گرامیداشت حرفه دامپزشکی است، کمیته انتخاب این افراد و دستورالعملی که برای این انتخاب ها از آن پیروی نموده اند کجاست؟ ولی اگر از من می پرسید باید عارض شوم خدمتتان که خیر، هیچگونه کمیته و دستورالعملی وجود ندارد.

داستان بدین شکل است که افراد از سوی صاحبان لوگوهای روی پوستر معرفی می شوند و اگر رئیس سازمان صلاح دیدند، تغییری در این چینش های خصوصی و دولتی ایجاد می کنند. متاسفانه هیچ گونه دستورالعمل، شاخص قابل اندازه گیری و معیار از پیش تعیین شده ای برای تعیین افراد نمونه وجود ندارد، بلکه همانند تقسیم غنائم، هر گروهی فرد مورد نظر خویش را معرفی نموده و آن را به عنوان الگوی صنفی در مراسم معرفی می کنند.

ضمن احترام به تعدادی از عزیزان نمونه حقیقی، متاسفانه در مراسم امسال افرادی به عنوان نمونه معرفی شدند که نه تنها شایستگی تقدیر را نداشتند، بلکه بخاطر اعمالی که در طی سال گذشته برخلاف مصالح صنفی انجام دادند، بایستی مورد توبیخ و سرزنش قرار می گرفتند؛ افرادی که برای منافع صنخصی (صنفی شخصی) سرنوشت مهمترین انتخابات صنفی دامپزشکی کشور را به تعویق انداخته و یا اینکه عملکرد صنفی آنها توسط دامپزشکی استان مورد خدشه قرار گرفته است.

در زمینه وجود اینگونه اتفاق ها در بخش دولتی شاید نتوان کار خاصی انجام داد زیرا به هر روی این انتخاب در دست مقامات است، ولی سرایت دادن این رویه ها به بخش خصوصی عواقب ناگواری دارد همانند آنچه که در دانشکده های دامپزشکی اتفاق افتاده است؛ نه انگیزه ای مانده برای پیشرفت و رقابت و نه اعتقادی به علم و ارزشمند بودن آن. کشتن اینهمه قریحه قبلترها فقط از دست بخش دولتی ساخته بود که اکنون بخش خصوصی خود در این زمینه صاحب سبک شده است و عایدی این راه ناصواب جز نابودی بیشتر و بیشتر  کشور نخواهد بود.

در همین سال گذشته دامپزشکانی داشتیم که حیوانات حیات وحش قطع امید شده را به حیات بازگرداندند و یا دامپزشکی که بعد بین المللی ورزش سنتی مرتبط با حرفه دامپزشکی ایرانی را زنده نمود و همچنین کم نبودند دامپزشکانی که بخاطر همین رفتارها رفتند تا زندگی دیگری در ینگه دنیا بسازند؛ جایی که تلاششان دیده شود و ارج نهاده شود.

7- در خصوص انتشار نه چندان مناسب و دیرهنگام اخبار و رویدادهای این همایش در سایت سازمان، فقط کافیست پوشش خبری همکارمان جناب آقای دکتر لطفی زاده را با خبر روی پورتال سازمان مقایسه کنید؛ نقص دامپزشکی در مطرح نشدن در رسانه ها از همینجا نشأت می گیرد نه در وجود اعتبار و پول نقص دامپزشکی. نبود متفکر جدید و بی انگیزه بودن متفکران سابق است و در انتها باید گفت ادامه روش ارباب و رعیتی و گرفتن قوه تفکر و نبوغ کارمندان عواقبی بهتر از این نخواهد داشت.