در این ارتباط برای نحوه کنترل حیوانات ولگرد نظیر سگها، شهرداریها موظف هستند مکانهایی را در نظر بگیرند تا این حیوانات در آنها نگهداری و تیمار شوند تا از انتقال هرگونه بیماری و عوامل غیربهداشتی به محدوده زندگی انسانها جلوگیری شود اما متأسفانه این مهم در مرکز مازندران نه تنها به صورت اصولی صورت نمیگیرد بلکه روش نگهداری سگهای ولگرد از سوی شهرداری ساری در منطقه سنگتراشان، حکایت ابرو گرفتن و چشم کور کردن را برای مردم ساری مصداق می کند.
در حالی که شهرداری ساری برای پروژه بزرگ گردشگری خود در سی کوه تپه، مانورهای تبلیغاتی بسیاری را سر داده، اما امروز نگهداری این حیوانات در منطقه مذکور، بهت و حیرت مردم و افکار عمومی را به دنبال داشته و شاید بجای پارک سی کوه تپه، باید از این منطقه به عنوان پارکی برای سگهای ولگرد یاد کنیم!
این موضوع تنها به تعجب مردم خلاصه نمی شود بلکه طبق اخبار میدانی از محل نگهداری این سگها، نشان می دهد ساکنین منطقه از بیدرایتی شهرداری در تعیین محل نگهداری این حیوانات بسیار گلهمند و نسبت به مخاطرات بهداشتی و امنیت تردد خانوادهها، گلایههای بسیاری را اعلام داشتند.
طبق تحقیقات به عمل آورده از کارشناسان علوم پزشکی و دامپروری مازندران، مهمترین معضلات و مشکلات ناشی از افزایش جمعیت سگهای ولگرد، شیوع بیماریهای قابل انتقال بین حیوان و انسان، افزایش آن در جمعیت دامی و انسان و انتقال بسیاری از بیماریها از سگ به انسان میباشد که از جمله مهمترین آنها میتوان به بیماریهایی نظیر هاری، کیست هیداتیک، سالک، کالاآزار، لاروهای مهاجر احشایی، بروسلوز و لپتوسپیروز اشاره نمود که این خطر برای مردم منطقه سنگتراشان و اطراف احساس میشود.
همچنین سگهای ولگرد این منطقه بعنوان یکی از عوامل اصلی حمله و گزش به انسان مطرح هستند که در موارد عدیدهای گزش انسان توسط سگ (بدون انتقال بیماری) منجر به مرگ بالاخص در اطفال میگردد و موجب سلب آسایش عمومی ساکنین این روستا شده، اما متأسفانه رویکرد مسئولین امر ظاهراً برپایه بیتفاوتی بنا شده است.
این گزارش حاکیست گفتنی ها از برخی راویان ماجرای این سبک عجیب نگهداری سگهای ولگرد ساری نشان می دهد برخی از افراد سودجو با حضور در این محل، اقدام به تکثیر برخی از نژادهای سگها می کنند و برای خود منبع درآمدی پیدا کردهاند، حال آنکه این منبع درآمد اگر به قیمت بازی با سلامت و جان مردم این منطقه هم تمام شود، ظاهراً ملالی نیست!
شاید در این سهلانگاری بتوان اداره محیط زیست شهرستان ساری را نیز مقصر دانست اما با توجه به اینکه شهرداری طبق قانون متولی اصلی ساماندهی این موضوع به شمار میرود، انتظار است مسئولین امر نسبت به تعیین مکانی مناسب برای نگهداری این حیوانات اقدام کند.
باید توجه داشت شاید شهرداری ساری منطقهای خارج از شهر را برای جمع آوری و نگهداری این حیوانات تعیین کرده تا از خطرات بهداشتی و امنیت مردم این شهر در امان باشند اما این موضوع نباید به قیمت تهدید سلامتی ساکنین سنگتراشان و مناطق اطراف آن تمام شود.
عزیزم باید سراغ دامپزشکی بری نه علوم پزشکی و نه دامپروری