امحاء 27 میلیون تن تنها مشکل ما نیست. مسئله این است که باوجود بروز آنفلوانزای پرندگان در مرغداری‌های کشور برای سال آینده چگونه باید برنامه‌ریزی کرد و آیا امکان جوجه‌ریزی وجود دارد یا خیر؟ مجموعه‌ای از دستورالعمل‌ها توسط سازمان دامپزشکی اعلام شده است و تنها واحدهایی می‌توانند جوجه‌ریزی کنند که این دستورالعمل‌ها را رعایت کرده باشند، که گرچه سخت است اما دلیل بر این نیست که دوباره گله‌ها درگیر آنفولانزا نشوند چرا که ویروس آنفلوانزا همچنان در کشور می‌چرخد.
آنچه سال آینده را برای فعالان این صنعت نگران کننده می‌کند، عدم پایان دوره این بیماری است. اگر دوره بیماری تمام شده بود، خیلی سریع جوجه‌ریزی انجام شده و تلفات مرغ در شش ماه جبران می‌شد. متاسفانه تمرکز مرغداری‌ها در مناطق خاص هم به انتقال سریع بیماری کمک کرده است. در منطقه ورامین و دشت قزوین و کرج تعداد مرغداری‌ها زیاد است برای همین ویروس متمرکز شده و خطر بیشتر است.
دو راهکار برای پایان دادن به دوره بیماری آنفلوانزای پرندگان وجود دارد؛ راهکار اول این است که به گله‌ها واکسن بزنند که البته راهکار سختی است، چرا که آنفلوانزا سویه‌های مختلف دارد و باید واکسن جدید تزریق کرد؛ در نتیجه شاید خیلی جوابگو نباشد. مسئله دوم حفاظت از فضای پرورش و بهداشت کل کشور است که صنعت مرغداری هم شامل می‌شود.
سخت گیری در فضای سلامت و قرنطینه‌ها اقدام زیربنایی است که برای تمام بیماری‌های واگیردار موثر است؛ البته این کار سختی است و به عزم ملی و تصمیم جمعی نیاز دارد چراکه صرفا مرغدارها و سازمان دامپزشکی مسئول نیست، بلکه تمام ارگان‌ها باید دست به دست هم بدهند.
