
حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: قریب به چهار ماه از ناپدید شدن «بهزاد ابراهیمی» عضو یکی از گروههای جهادی دامپزشکی در ارتفاعات صعبالعبور کَمفه شهرستان اندیکا در استان خوزستان میگذرد، اما هنوز هیچ نشانی از او به دست نیامده است.
به گزارش حکیم مهر، به گفته مسئولان امداد و نجات هلال احمر، ابراهیمی همراه با گروهی از نیروهای جهادی برای ارائه خدمات دامپزشکی به عشایر منطقه راهی ارتفاعات اندیکا شده بود که هنگام استراحت گروه در زیر سایه درختان، با بیان اینکه مسیر را میشناسد، از همراهانش جدا شد تا زودتر به مقصد برسد؛ تصمیمی که آغاز ماجرایی پرابهام شد.
از همان روز، تیمهای متعدد امدادی و محلی جستوجوی گستردهای را در منطقه آغاز کردند؛ منطقهای که به گفته مسئولان، بهدلیل پرتگاهها، چالههای عمیق و حضور حیوانات وحشی همچون خرس و پلنگ، حتی برای کوهنوردان حرفهای نیز خطرناک است.
اکنون نه تنها اثری از این جهادگر دامپزشکی بهدست نیامده، بلکه نشانهای از حادثهای احتمالی نیز دیده نشده است. نه بوی لاشهای، نه آثار حیوانات و نه وسیله یا لباس رهاشدهای. تنها سرنخی که تا این لحظه یافت شده، گزارش یک گروه عشایری در ارتفاع ۲۵۰۰ متری است که میگویند آقای ابراهیمی نزد آنان آمده، آب خواسته و مسیر بازگشت را پرسیده بود.
حالا و با گذشت چندین ماه با وجود پیشرفت جستوجوها و استقرار کمپهای عملیاتی در دامنه کوه، هنوز هیچ پاسخی برای این پرسش بزرگ وجود ندارد: جهادگر دامپزشکی خوزستان کجاست؟
همه دستگاهها بسیج شدند، اما هنوز اثری از آقای ابراهیمی نیست
«دکتر سید حسین رضوانی» مدیرکل دفتر ریاست، حقوقی و ارزیابی عملکرد سازمان دامپزشکی کشور، در گفتوگو با حکیم مهر، با تأکید بر اینکه تمام ظرفیتهای ممکن برای یافتن آقای ابراهیمی بهکار گرفته شده، میگوید: «هر اقدام قانونی و حمایتی که لازم بود، از سوی سازمان دامپزشکی کشور و همچنین ادارهکل دامپزشکی استان خوزستان انجام شد. از همان روزهای نخست، گروههای مختلفی از جمله نیروهای جهادی، فرماندار، دادستان شهرستان، عشایر، ارتش، گروههای کوهنوردی و حتی مردم محلی در عملیات جستوجو مشارکت داشتند. چندین شبانهروز در منطقه حضور داشتند، اما متأسفانه هنوز اثری از ایشان به دست نیامده است.»
وی با اشاره به حضور مستمر دستگاههای مختلف در منطقه میافزاید: «هلال احمر، محیطزیست، منابع طبیعی و گروههای کوهنوردی همگی درگیر جستوجو بودند. خودم نیز چند بار به منطقه رفتم و دیدم که مسئولان محلی از جمله دادستان، فرماندار و معاون هلال احمر استان بهصورت میدانی پیگیر ماجرا هستند. واقعاً همه کسانی که میتوانستند ورود کنند، ورود کردند، اما نتیجهای حاصل نشد.»
رضوانی تأکید میکند: «واقعیت این است که ما نمیتوانیم بگوییم چه اتفاقی افتاده و چه بر سر آقای ابراهیمی آمده است. فقط میتوانیم بگوییم که با وجود همه تلاشها، جستوجوها هنوز به نتیجه نرسیده است. همچنان امیدواریم ایشان سالم و زنده پیدا شوند، اما تا این لحظه هیچ نشانی از ایشان در دست نیست.»
با همه توان جستوجو کردیم؛ حالا پرونده وارد مرحله اطلاعاتی و امنیتی شده است
«دکتر ناصر عسگریفرد» مدیرکل دامپزشکی استان خوزستان در گفتوگو با حکیم مهر، با ابراز تأسف عمیق از مفقود شدن آقای بهزاد ابراهیمی میگوید: «ایشان از همکاران جهادگر، دلسوز و کاربلد دامپزشکی هستند که داوطلبانه برای خدمترسانی به عشایر و مناطق محروم به اندیکا آمده بودند. ما در خوزستان میزبان ایشان در اردوی جهادی خدمات دامپزشکی کشور بودیم، اما متأسفانه خبر مفقود شدنشان همه ما را بهشدت متأثر کرد و غمی عمیق در مجموعه دامپزشکی استان و کشور ایجاد شد.»
او میافزاید: «به محض اطلاع از حادثه، در سطح ادارهکل دامپزشکی استان و سازمان دامپزشکی کشور تمام اقدامات لازم و هماهنگیها در سطوح مختلف انجام شد. از همان ساعات اولیه، دستگاههای مختلف از جمله هلال احمر، بسیج، منابع طبیعی، محیطزیست، گروههای مردمی و محلی و نیروهای کوهنوردی با محوریت مدیریت بحران استانداری و فرمانداری اندیکا به صحنه آمدند و عملیات جستوجو آغاز شد. منطقهای که ایشان در آن مفقود شده، بسیار سختگذر و صعبالعبور است، با درهها، پرتگاهها و گرمای طاقتفرسای تیرماه؛ با این حال گروههای جستوجوگر روزها و شبها بیوقفه کار کردند، اما به نتیجه نرسیدند.»
عسگریفرد ادامه میدهد: «در ادامه، به درخواست استانداری خوزستان و با هماهنگی ستاد بحران، یگان تخصصی تکاوری ارتش جمهوری اسلامی ایران که دارای آموزشهای بینالمللی در زمینه جستوجو و نجات هستند، به منطقه اعزام شد. این نیروهای حرفهای چندین روز با تجهیزات کامل در ارتفاعات حضور داشتند و به کاوش دقیق منطقه پرداختند، اما متأسفانه با وجود همه تلاشها و همکاری همه دستگاهها، هیچ اثر یا سرنخی از آقای ابراهیمی به دست نیامد.»
به گفته وی، پس از آنکه جستوجوهای میدانی نتیجهای نداشت، پرونده وارد مرحله بررسیهای انتظامی و اطلاعاتی شد: «در حال حاضر، پیگیریها از طریق نیروی انتظامی و بخش آگاهی بهطور جدی ادامه دارد. از همان ابتدا نیز این موضوع در دستور کار بود، اما حالا تمرکز اصلی بر پیگیریهای اطلاعاتی و امنیتی قرار گرفته است. ادارهکل دامپزشکی استان و سازمان دامپزشکی کشور بهصورت مداوم با نهادهای مربوط در تماس هستند و پیگیری ماجرا بهصورت مستمر ادامه دارد.»
وی با اشاره به حضور مستمر مدیران ارشد سازمان دامپزشکی کشور در منطقه میگوید: «رئیس محترم سازمان دامپزشکی، معاونان، مدیران کل ستادی و مسئولان بخشهای مرتبط چندین بار به خوزستان آمدند، از نزدیک در جلسات ستاد بحران استانداری حضور یافتند و وضعیت را بررسی کردند. حتی ورود یگان ارتش به منطقه پس از برگزاری جلسه رئیس سازمان با استاندار خوزستان انجام شد. این نشان میدهد که موضوع با نهایت جدیت و حساسیت دنبال شده است.»
عسگریفرد ادامه میدهد: «با وجود همه این تلاشها، هنوز به نتیجه قطعی نرسیدهایم و همچنان امیدواریم بتوانیم خبر خوشی از سلامتی ایشان بشنویم. از پایگاه خبری حکیم مهر نیز بابت پیگیری مسئولانه و اطلاعرسانی دقیق درباره وضعیت همکار جهادگرمان تشکر میکنم.»
چرا از سگهای زندهیاب استفاده نشد؟
در این میان، پرسشی که برای بسیاری از همکاران و افکار عمومی مطرح شده، این است که چرا از سگهای زندهیاب برای یافتن آقای ابراهیمی استفاده نشد.
در همین زمینه، دکتر ناصر عسگری فرد مدیر کل دامپزشکی خوزستان توضیح میدهد: «بحث استفاده از سگهای زندهیاب در اختیار هلالاحمر است. بر اساس گزارشهای تخصصی این نهاد، با توجه به مختصات جغرافیایی منطقه و شرایط خاص آن، کارشناسان به این نتیجه فنی نرسیدند که استفاده از سگهای جستوجوگر بتواند در این پرونده کمککننده باشد. سگهای زندهیاب معمولاً در فضاهای بسته، محدود و با تمرکز بوی مشخص میتوانند اثرگذار باشند، اما در یک محیط بسیار گسترده و کوهستانی، کاراییشان بهمراتب کمتر است. به همین دلیل هلال احمر در این مرحله از بهکارگیری سگها صرفنظر کرد.»
امید همچنان زنده است
با گذشت ماهها از ناپدید شدن بهزاد ابراهیمی، هنوز هیچ نشانی از او در دست نیست و پرونده همچنان در مرحله پیگیریهای انتظامی و امنیتی قرار دارد. در حالیکه خانواده، همکاران و جامعه دامپزشکی کشور چشمانتظار خبری از سرنوشت او هستند.
این حادثه یادآور خطرات و سختیهایی است که نیروهای جهادی در مسیر خدمت به مناطق محروم متحمل میشوند؛ جهادگرانی که بیهیاهو، اما با روحیهای بزرگ، در راه حفظ سلامت دام و جامعه تلاش میکنند.
امید همچنان زنده است؛ امید به بازگشت مردی که برای خدمت رفت و هنوز خبر بازگشتش نرسیده است.