حکیم مهر: سفری که با هدف خدمترسانی به عشایر محروم آغاز شد، با ناپدید شدن اسرارآمیز «مهندس بهزاد ابراهیمی»، سرپرست تیم جهادی دامپزشکی، در ارتفاعات صعبالعبور اندیکا به یک تراژدی پرابهام تبدیل شده است. با گذشت چندین روز از این حادثه، تلاشهای بیوقفه تیمهای امدادی و گروههای محلی در برابر طبیعت خشن منطقه هنوز به نتیجه نرسیده و سرنوشت این جهادگر فداکار در هالهای از نگرانی و عدم قطعیت قرار دارد.
به گزارش حکیم مهر به نقل از خبرآنلاین، سفری که با هدف خدمت به عشایر محروم در ارتفاعات صعبالعبور اندیکا آغاز شد، با ناپدید شدن مهندس بهزاد ابراهیمی، سرپرست تیم جهادی دامپزشکی اعزامی از تهران، به داستانی پر از نگرانی و جستوجوهای بیوقفه بدل شده است. با گذشت چندین روز از این واقعه، در حالی که تیمهای امدادی بیوقفه در حال کاوش در منطقه هستند، هنوز هیچ نشانی از این نیروی جهادگر به دست نیامده و سرنوشت او در هالهای از ابهام قرار دارد.
آغاز ماجرا؛ پایانی بر یک مأموریت و شروعی بر یک جستوجو
ظهر روز پنجشنبه، ۲۶ تیرماه، مهندس بهزاد ابراهیمی به همراه تیم خود، پس از اتمام مأموریت واکسیناسیون دامهای عشایر در منطقه کَفمه، یکی از صعبالعبورترین مناطق کوهستانی شهرستان اندیکا در استان خوزستان، آماده بازگشت میشدند. این مأموریت جهادی که با هدف حمایت از سلامت دامهای عشایر و خدمترسانی به مناطق محروم برنامهریزی شده بود، در ظاهر به پایان رسیده بود. مهندس ابراهیمی که به عنوان مسئول هماهنگی جهاد دامپزشکی سازمان دامپزشکی کشور و یکی از مسئولان جهاد کشاورزی نیز معرفی شده، با فاصلهای کوتاه و تأخیری چند دقیقهای نسبت به سایر اعضای گروه، به تنهایی مسیر بازگشت به سمت محل پارک خودروها را در پیش میگیرد. مسیری که پیمودن آن حدود سه ساعت پیادهروی تخمین زده میشد. اما این آخرین باری بود که او دیده شد. با گذشت زمان و بیخبر ماندن از وضعیت مهندس ابراهیمی، نگرانیها افزایش یافت و به سرعت مشخص شد که او مفقود شده است.
بسیج تمام امکانات برای یافتن ردی از امید
به محض دریافت گزارش مفقودی، ستاد مدیریت بحران شهرستان اندیکا با حضور فرماندار، مدیرکل جمعیت هلالاحمر و مدیرکل امور عشایر استان و سایر نهادهای امدادی تشکیل جلسه داد و عملیات جستوجو و نجات به سرعت آغاز شد. فرماندار اندیکا با تأکید بر ادامه بیوقفه تلاشها، اعلام کرد که شورای تأمین شهرستان نیز بلافاصله تشکیل و تیمهای امداد و نجات عملیات کاوش را آغاز کردهاند.
به گفته معاون امداد و نجات جمعیت هلال احمر خوزستان، تیمهای عملیات و نجات به صورت شبانهروزی در حال جستوجو هستند. هشت تیم عملیاتی مجهز از شهرهای لالی، اندیکا، باغملک و ایذه به همراه گروههای مردمی و محلی که با جغرافیای منطقه آشنایی کامل دارند، در این عملیات گسترده مشارکت دارند. با این حال، با گذشت چهار روز از آغاز جستوجوها، تلاشها همچنان بینتیجه مانده است. طبیعت کوهستانی و بسیار سختگذر منطقه، عملیات جستوجو را با دشواریهای فراوانی روبهرو کرده است.
همزمان با تلاشهای میدانی، دادستان عمومی و انقلاب شهرستان اندیکا نیز از پیگیری قضایی پرونده خبر داد. سجاد میرچناری که از ساعات اولیه به همراه رئیس دادگستری در منطقه حضور یافته و بر عملیات نظارت داشته، تأکید کرد که دستورات قضایی لازم برای ادامه و گسترش جستوجوها توسط گروههای تجسس و تیمهای مختلف مردمی و دولتی صادر شده تا هیچ نقطهای از منطقه مورد نظر از دید کاوشگران پنهان نماند.
سناریوهای محتمل و چشمهای نگران
با طولانی شدن روند جستوجو، گمانهزنیها در مورد سرنوشت مهندس ابراهیمی نیز افزایش یافته است. معاون امداد و نجات هلال احمر خوزستان با اشاره به اینکه هر احتمالی در نظر گرفته میشود، اظهار داشت: "شاید وی از کوهها سقوط کرده یا مورد حمله یک حیوان درنده قرار گرفته باشد." این احتمالات، با توجه به بکر و وحشی بودن منطقه، نگرانیها را دوچندان کرده است.
در کنار عملیات رسمی، فراخوانهای عمومی نیز برای یافتن مهندس ابراهیمی منتشر شده و از کوهنوردان، طبیعتگردان و افراد محلی که با منطقه آشنایی دارند، درخواست شده تا در صورت داشتن هرگونه اطلاعاتی، به تیمهای امدادی کمک کنند. این حادثه، بار دیگر اهمیت برنامهریزی دقیق، به همراه داشتن تجهیزات ایمنی و راهنمایان محلی در اردوهای جهادی که در مناطق پرخطر و صعبالعبور برگزار میشود را برجسته میسازد.
خانواده مهندس ابراهیمی و جامعه دامپزشکی کشور با چشمانی نگران، اخبار مربوط به جستوجوها را دنبال میکنند و امیدوارند که تلاشهای بیوقفه تیمهای امداد و نجات، سرانجام به خبری خوش و بازگشت سلامت این دامپزشک جهادگر ختم شود. تا آن زمان، کوهستانهای اندیکا همچنان راز سرنوشت مردی را در سینه خود پنهان نگه داشتهاند که برای خدمت به دیگران به قلب آن سفر کرده بود.
من خودم کارشناس یک شبکه هستم وقتی برای کلاس آموزشی میروم به یکی از روستاهای شهرستان خودمان، زمان برگشت دهیار و روستاییان تا دم ماشین مرا رها نمیکننند
از نظر احترام و توجه هم نباشد هرکدام یک تقاضایی دارند یکی سم میخواهد یکی واکسن یکی در مورد مرتع و چراگاه نظری دارد و حتی گاهی کلی درخواست که به گوش رییس شبکه یا بخشدار و فرماندار برسانم
اونوقت چطور چنین شخصی تنها در یک منطقه ناآشنا رها شده؟ غیرقابل باور است