بیمارستان‌های دامپزشکی با خطر تعطیلی مواجه‌اند/ افزایش ۳۶۰ درصدی تعداد بیمارستان‌های دامپزشکی شهر تهران طی تنها ۲.۵ سال!

جسارت نشه ولی اکثر افرادی که در این زمینه یعنی دام کوچک مشغول بکارند از قشر مرفه هستد که با استفاده از سرمایه گذشته اقدام به احداث کلینک کردند وگرنه هرکسی توان احداث کلینک در بالای شهر نداره.. من با اینکه متخصص دام کوچک هستم هیچ وقت بدلیل نداشتن سرمایه نتوانستم کلینک بزنم.. در بحث دام کوچک مهترین چیز داشتن سرمایه هنگفته.. چه بسا افراد با سوادی و متخصصی در این شاخه بخاطر نداشتن سرمایه هیچ وقت امکان کار در این شاخه نداشته. در احداث کلینک خانگی آن چیزی که متاسفانه مهمتر از سواد هست داشتن سرمایه هست.. متاسفانه من افرادی میشناسم که کلینک زدن و اینقدر استطاعت مالی دارند که حتی براشون مهم نیست درامد داشته باشند یا خیر..

درزمینه دام کوچک این مشکل وجود دارد
در زمینه دام بزرگ هم مشکل خشک سالی موجب نارضایتی همکاران شده

با درود و احترام،

در بسیاری از موارد حق با ایشان است مانند اینکه کلینیک ها نباید ازمایشگاه و یا بستری و ... داشته باشند اما متاسفانه نظارت حاکمیتی ناکافیست و همانطور که اقای دکتر فرمودند همکاران بدون نگرانی برخلاف ایین نامه ماده ۱۰ عمل میکنند و جالب اینجاست سازمان از داشتن امکاناتی مثل رادیولوژی در کلینیک ها حمایت میکند که بر خلاف قوانین فعلیست و باعث اسیب به چرخه تشخیص و درمان صحیح میشود.
همچنین اداره دامپزشکی نیز با این تخلف همراه شده و برخلاف ایین نامه ماده ۱۰ که صراحتا اعلام کرده بیمارستان باید شبانه روزی باشد به برخی مراکز بیمارستانی به علت نداشتن امکانات کافی اجازه کار فقط روزانه میدهد و برخی دیگر را زیر منگنه فعالیت شبانه روزی میگذارد که این به علت ان است که برخی مسئولین اداره کل استان بنا به دلایل اشکار اقدام به صدور مجوز بیمارستان بدون دقت کافی کرده که اکنون نیز از ان سمت برکنار شده اند. و بین سال ۹۲ تا ۹۵ تعداد بیمارستان از ۲ به ۲۰ یعنی رشد ۱۰۰۰ درصدی رسید.
متاسفانه حتی برخی شیوه نامه های به روز شده در این بخش توسط سازمان و نظام هم همچنان ناکارامد است و نمیتواند بازار دام کوچک را مدیریت صحیح بکند.
از نظر اینجانب مهمترین ضعف فعلی موجود:
۱- نظارت ناصحیح، جهت دار و ناکافی فعلی که نتیجه ان در بازرسی همزمان سازمان بازرسی باعث ابروبری شد که در بسیاری از بیمارستان ها در زمان ظهر هم دامپزشک نبود و بسیاری از موارد قانونی رعایت نمیشد
۲- کم سوادی بخشی از کلینیسین ها متاسفانه که بدون غربال و گزینش مناسب و از طریق رابطه موفق به اخذ مجوز شده اند
۳- دامپینگ در بازار توسط برخی افراد که نیاز مستقیم به درامد ندارند
۴- ارزانفروشی و عدم رعایت اصول حرفه ای و صنفی توسط برخی همکاران که از این بی نظمی سودجویی میکنند.

در این شرایط حس میشود سازمان و نظام بیش از همیشه نیاز به استفاده از تجربه و دانش افراد موفق و باتجربه این صنف و تشکل ها و جوامع خصوصی در جهت مدیریت ان دارد نه تصمیم گیری فقط توسط افراد پشت میز نشسته. کما اینکه مراکزی که مدیریت صحیح و کادر درمانی با دانش دارند در حال فعلی به خوبی در حال فعالیت هستند.

در پایان لازم دانستم یاداوری کنم:

ضمن تشکر از زحمات دکتر مرادی متاسفانه خود جناب آقای دکتر مرادی فراموش کرده اند که با انجام جراحی رایگان عقیم سازی در بیمارستان خودشان در ابجاد تنش در این بازار نقش بسزایی داشتند.

یادمان باشد در خصوص عزل و نصب افراد اگر اطلاع موثق نداریم حرف ....... نزنیم.

............................... تمامي درمانگاه هاي پزشكي امكانات پاراكلينيك دارند .........................

ايشون فقط براي بيمارستان هاي دامپزشكي ارزوي موفقيت كردند. اين نشان مي دهد با كلينيك ها مشكل دارند.

تعريف كلينيك يا درمانگاه به شرح زير است
درمانگاه یا کلینیک (به انگلیسی: clinic) ساختمان یا بخشی در بیمارستان یا مرکز بهداشتی - درمانی که به درمان بیماران یا مراقبت پزشکی از بیماران سرپایی اختصاص دارد. معمولاً درمانگاه موسسه‌ای مستقل است که به درمان بیماران می‌پردازد ولی برخلاف بیمارستان بیماران را بستری نمی‌کند.

در ایران درمانگاه معمولاً می‌تواند دارای بخشهای پزشک عمومی و متخصص، دندانپزشکی، داروخانه، مامایی، رادیولوژی، آزمایشگاه و … باشد. مجوز تأسیس و پروانه بهره‌برداری درمانگاه را وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از طریق دانشگاه‌های علوم پزشکی مربوطه صادر می‌نماید. درمانگاه می‌تواند خصوصی، دولتی یا خیریه باشد. هر درمانگاهی بجز مؤسس باید برای هر شیفت فعال خود دارای مسئول فنی پزشک باشد. درمانگاه می‌تواند عمومی یا تخصصی (مانند درمانگاه پوست و مو یا درمانگاه دندانپزشکی) باشد.

برخلاف ساختمان پزشکان، درمانگاه مؤسسه واحدی است لذا می‌تواند با سازمانهای بیمه گر و ادارات قرارداد (جهت پذیرش بیماران) ببندد، سرنسخه و سربرگ داشته باشد و پذیرش و صندوق واحدی برای بخشهای مختلف داشته باشد
منبع: ويكي پديا
اقاي دكتر عزيز اول بريد بخونيد تعاريف رو بعد بياييد نظرات تخصصي خودتون رو بروز بديد

اين ادرس يك كلينيك دامپزشكي در خارج از كشور هست
بريد ببينيد امكاناتشون چيه
مگه ميشه كلينيكي بدون امكانات پاراكلينيك تشخيص و درمان كنه
بيمارستان فرقش اينه كه بايد شبانه روزي باشه ، تعداد تخت بيشتري داره و مي تونه بستري كنه. كدوم يك از بيمارستان هاي ما امكانات بستري دارند. همشون پانسيون مي كنند و نه بستري. بيمارستان بايد اتاق عمل هاي متعدد بخش اي سي يو سي سي يو و غيره داشته باشه. بيمارستان بايد سندش ملكي باشه يعني هيات مديره اونو خريداري كرده باشه. اخه كجاي دنيا مي روند يه خونه كلنگي اجاره مي كنند و اسمش رو مي گذارند بيمارستان؟ كجاي دنيا يك بيمارستان رو ٥ نفر مي چرخانند؟ ..................... اينكه فيلد دام كوچك پول ساز نيست رو قبول دارم. شما اگه عاشق كارتي بمون با عشق كار كن ....................

متاسفانه زمانب که قانون مصوب و ایین نامه اجرایی وجود دارد دیگه تعاریف ویکی پدیا برای ضوابط قانونی مستند کافی و مناسبی نمیباشد. اینکه در سایر نقاط دنیا به چه شکل است هم نمیتواند دست اویزی برای دور زدن و نادیده گرفتن قانون باشد و میشود به عنوان پیشنهاد به بخش قانون گذاری ارائه کرد. کما اینکه در سایر نقاط دنیا هم بسیاری از کلینیک ها امکانات پاراکلینیک خاصی ندارند و هر کشوری هم قانون خودش رو داره که برای ما قوانین ایران لازم الاجراست.
در شرایط فعلی بر اساس قانون انجام بستری و ازمایشگاه و ... در کلینیک دامپزشکی مجاز نبوده و اگر کسی اینکار را انجام دهد تخلف است.
از طرف دیگر هم اگر بیمارستانی بستری نکند یا امکانات کافی نداشته باشد یا شبانه روزی نباشد خلاف قانون است که البته با نرمش اداره کل تهران شبانه روزی نبودن و نداشتن کادر درمانی کافی فعلا چشم پوشی شده است و مورد موافقت قرار کرفته.
متاسفانه به دلایل مختلف اکثر مراکز درمانی دام کوچک اجاره ای بوده که البته ایرادی به ان وارد نیست و قانونگذار اجازه داده است کما اینکه بسیاری از پزشکان مطب استیجاری دارند اما بیمارستان های پزشکی از امکانات بسیاری از جمله زمین های خاص با تعریف کاربری درمانی که در طرح های تفضیلی کشوری دیده شده است بهره میبرند و وام های کلان میگیرند و برگشت مالی کافی هم دارند اما متاسفانه در این بخش جایگاه حاکمیتی و نظام هیچ کار مفیدی برای دام کوچک نتواسته بکند .
فرمایش شما هم در مورد هیات مدیره ای بودن بیمارستان و داشتن چارت سازمانی کاملا درست اما فعلا قانونی در این باره نیست متاسفانه و اینکه در اروپا و امریکا خیلی از شرکت ها بیمارستان داری میکنند مانند مجموعه بانفیلد در امریکا که تعداد زیادی بیمارستان دارد اما قانونگذار در ایران متاسفانه خیلی سطحی به موضوع بیمارستان و کلینیک و پلی کلینیک و پارا کلینیک در ایران نگاه کرده است.
در پایان مجدد تایید میکنم که مرکزی که از سطح دانش و تجربه کافی برخوردار باشد حتما موفق میشود. و تصویب قوانین کارامد و به روز همراه نظارت صحیح و بدون جهت از طرف بخش حاکمیتی هم ضامن شغل همکاران است.

سلام و عرض خسته نباشيد
اقاي دكتر مرادي با عرض خسته نباشيد، ....................... به همراه نكاتي كه اشاره كرديد و عدم درك صحيح افرادي كه در سازمان و اداره قدرت تصميم گيري دارند متاسفانه وضعيت را روز به روز بدتر مي كند. واگذاري قدرت به افراد كاربلد، باسواد (دانشگاهي و غيردانشگاهي) و استفاده از نيروهاي جوان لازمه ي گذر از اين مرحله ي بحراني است.
ضمن اينكه اميدوارم سايت حكيم مهر صرفا نظر افراد تكراري را مكررا اعلام نكند. مشاهده آرشيو تنها نشان دهنده ي تكرار اسم افراد خاص است. مسلما با شناختي كه از سردبير سايت دارم اين امر سهوي است، اما ذكر اين نكته لازم است كه در اين شهر افرادي وجود دارند كه اولا موفق هستند دوما با حالت نااميدي به اين صنف نگاه نمي كنند، سوما صاحب نظر و علمي هستند، چهارما بينش جديد و نويي به صنف دام كوچك دارند.
با تشكر

خیلی جالب . ایشون چقدر خودشون رو محق میبینن . ما بیمارستان بزنیم تو نقطه بالای تهران ....................... معلومه که نباید بزاریم کسی دیگه نفس بکشه . یه پز حق به جانب و بالادستی هم میگیریم کسی نتونه نظری بده ............................

با سلام خدمت دكتر مرادي ................... از زمان مائو و كمونيستي كه يك نفر تعيين كنه مردم كجا بايد مراجعه كنن و بايد براي جراحي فقط از دكتراي بيمارستان انتخاب كنن خيلي وقته گذشته مردم حق انتخاب دارن و مجبور نيستن فقط بيمارستانها رو كه بخصوص در شب جايي اشفته با تيروهاي غير متخصص هستن انتخاب كنند ! اكثر بيمارستانها شب فقط تكنسين دارن و حق مردم و مراجعين اين نيست حيوان يك موحود زنده ست و براي صاحبش ارزش داره

باسلام
با نظرات جناب اقاي دكتر مرادي موافق هستم ولي فقط اقاي دكتر بفرمايند منبع درامد كلينيك ها از چه طريقي بايد باشه!!! وقتي كه افراد مختلف از جمله پرورش دهنده ها و مديران پناهگاه ها دسترسي راحت به انواع واكسن هاو كيت هاي تشخيصي وهمچنين جراحي در مكانهاي غير استاندارد براي جراحي از جمله چادر و حمام ودستشويي ... دارند چه مرجع قانوني به اينها رسيدگي ميكنه!؟؟و مراكز درماني بايد چكار كنند!!!!
بعد طبق قانون اعضاي هيئت علمي نبايد در مراكز درماني خصوصي فعاليت داشته باشند مگر بصورت پاره وقت !!!با چه قانوني اين افراد در تمام مراكز درماني در حال گردش هستند و در تمام بيمارستانها شيفت دارند!!!و براي چند مركز پروانه دارند!؟؟با اين رويه چند صد نفر از دامپزشكان به سمت بيكاري ميروند !؟
تا زمانيكه اجراي قوانين بصورت سليقه اي و از روي روابط باشد هيچوقت هيچ چيزي در سر جاي خودش قرار نخواهد گرفت.
باتشكر

دكتر مرادي عزيز رطب خورده نبايد منع رطب كند ........................ اول تعريفتونو از بيمارستان تغيير بدين استاندارد بشين بعد بريم سراغ بقيه

بدليل سانسور حكيم مهر مجدد مينويسم البته با زباني ديگر

آقای دکتر مرادی
با سلام
متن مصاحبه شما را کامل خواندم
نکاتی به ذهنم رسید که بد نیست با شما و خانواده دامپزشکی در میان بگذارم.
1- طبق تعریف قانون کلینیک باید دارای امکانات تشخیصی کافی (و نه لازم) باشد تا بتواند به درمان و معالجه سرپایی اقدام نماید. این نشان می دهد طبق قانون تمامی کلینیک ها می توانند انواع لوازم تشخیصی و کمک تشخیصی را داشته باشند.
2- طبق همان قانونی که شما استناد دارید کلیه کلینیک ها می توانند انواع خدمات درمانی سرپایی که نیاز به بستری نداشته باشد را انجام دهند. طبق تعریف قانونی، خدمات سرپایی طیف وسیعی از فعالیت های داخلی، جراحی، و ... را شامل می شود که تمامی کلینیک ها مجاز به انجام آنها می باشند.
3- بله، با شما موافقم که کلینیک ها طبق قانون ایران (البته در دنیا داستان فرق می کند. طبق بررسی هایی که انجام دادم در کلیه کشور های پیشرفته کلینیک های دامپزشکی می توانند بستری و پانسیون داشته باشند) نباید پانسیون و بستری داشته باشند. با این حال تجربه من در بستری کردن بیماری که تحت نظرم بوده است، در بیمارستان های موجود در تهران، تجربه ای بسیار تلخ بوده است. عمده بیمارستان ها از پذیرش بیمار من سرباز زدند و گفتند پانسیون و بستری نداریم. کمی واقع بین باشید، کلینیک ها از قدیم بوده اند و صنف دام کوچک رشد خود را کرده است. عمده مشکلات صنفی که فرمودید از همین بیمارستان های جدید التاسیس ناشی می شود. شما پاسخ سوال من را بدهید: در شرایطی که من نمی توانم به عنوان یک دامپزشک بیمار خود را در بیمارستان های موجود بستری کنم چه باید بکنم؟ کمی انصاف داشته باشید.
4- اینکه شما ناراحتید که چرا کلینیک ها لوازم تشخیصی جدید می آورند، این متاسفانه نشاندهنده دیدگاه غلط شما به صنف است. به نظر می رسد حسادتی ریشه دار در این زمینه در بین برخی از کلینیسین های دام کوچک وجود دارد که نمی توانند بهتر از خود و با سواد تر از خود را ببینند. امیدوارم شما جزو این دسته از افراد نباشید.
5- آقای دکتر مرادی عزیز، طبق قانون بیمارستان ها باید شبانه روزی باشند و پزشک مقیم داشته باشند. شما به من بفرمایید در بیمارستان خودتان آیا ساعت دو نیمه شب کشیک پزشک دارید؟ چگونه است یک طبقه از بیمارستان خود را به پت شاپ اختصاص داده اید و تجارت می کنید؟ شهرداری ها باید به پت شاپ 2 در 2 یک کلینیک گیر بیشتری بدهند یا به پت شاپ 200 متری بیمارستان ها؟
متاسفانه بسیاری از بیمارستان های ما به جای بیمارستان دامپزشکی، بیشتر یک پت شاپ و آرایشگاه می باشند و سگ فروشی را سرلوحه کار خویش قرار داده اند. این است آن افقی که برای دامپزشکی دام کوچک در نظر گرفته اید؟ با فروش کالاهای بنجل خارجی به جای ارائه خدمات درمانی؟
6- متاسفانه بسیاری از دانشجویان در بسیاری از بیمارستان ها شیفت می دهند و من در بیمارستانی دیده ام که منشی قرص ضدانگل می دهد. آیا این کار درست است؟ بدتر از آن، اعضای هیات علمی که پول دولت را دارند می گیرند و طبق قانون، باید در خدمت دانشگاه باشند و تعهد داده اند که فعالیت انتفاعی خارج دانشگاه نداشته باشند، چطور در بیمارستان های دامپزشکی مشغول چرخش هستند؟ این افراد هم دارند حقوق دولتی می گیرند و هم فرصت اشتغال دامپزشکان جویای کار در بخش خصوصی را پایمال می کنند.
7- جوری صحبت کرده اید که کلینیک ها باید چنین و چنان کنند که گویی بیمارستانی ساخته اید در حد بیمارستان جان هاب کینز آمریکا. آنچه که مشخص است خانه ای قدیمی را به اجاره گرفته اید .............. بخش های بیمارستانتان در حد یک کلینیک بوده و ...........................................!!!
8- بیمارستان شما به عنوان یک بیمارستان حمایتی شناخته می شود. بسیاری از عقیم سازی ها را رایگان انجام می دهید. متاسفانه با افرادی از حمایتی ها کار می کنید که برای کلینیک ها شناخته شده هستند. بر اساس چه قانونی این افراد را جهت کشاندن حیوان بیمار به بیمارستان خود راه می دهید؟ آیا می دانید بسیاری از این افراد برای ارتزاق و کسب درامد نامشروع از طریق تحریک احساسات عمومی با بسیاری از بیمارستان ها کار می کنند؟ مریضی داشتم که می گفت در فلان بیمارستان (البته بیمارستان شما را نمی گفت)، یک سگ حمایتی برده ام، فلان دکتر که خیلی معروف است و همیشه از خود تعریف می کند، به من (یعنی مریض من) گفته که من فاکتور را ایکس مقدار می نویسم. نصف را من بر می دارم و نصف را تو بردار. آیا این کارها قانونیست؟
9- جناب دکتر مرادی عزیز، می دانم هزینه های اداره بیمارستان شما سنگین است. و کیس هم نیست. آیا بهتر نیست بیمارستان خود را تبدیل به کلینیک کنید و در یک نقطه ای که واقعا به وجودتان نیاز بیشتری است آن را دایر کنید؟ مجبور نیستید وقتی بودجه کافی ندارید برای کسب درامد بیشتر در بهترین نقطه تهران بیمارستانی بزنید که صاحبان دام پولدار را ویزیت کنید. به نظر من نیازی نیست با افرادی که از راه حمایت پول در میاورند کار کنید. بروید به طبقات محروم جامعه خدمت کنید ولی پول خدمت شما که حق شماست را بگیرید و منصفانه بگیرید که خدا هم به شما خدمت خواهد کرد. دوستان برای اینکه قضیه باز شود ببینید حمایتی ها دو دسته هستند: 1- یک موقع یک کسی یک حیوانی پیدا می کند و می آورد پیش شما. برای دل خودتان می توانید مقداری تخفیف بدهید تا با این هزینه های سنگین نا امید نشود از کرده خود. خیلی هم کار خوب و پسندیده ای می کنید. 2- یک موقع یک کسی که از راه حمایت پول در میاورد به شما مراجعه می کند و می گوید به من اینقدر بده من برایت کیس می آورم. با این ها کار نکنید که آخر و عاقبت ندارد. ممکن است حتی به شما پیشنهاد رشوه ندهد، ولی اگر حق شما 100 تومن است در نهایت به شما 20 تومن هم نمی دهد ولی می رود از مردم ساده دل 1000 تومان پول می گیرد. این اسمش قطعا حمایت از حیوانات نیست.
10- جناب آقای دکتر مرادی، ....................... بروید به افراد معلوم الحال در جامعه حمایت که دارند از این راه پول در میاورند اعتراض کنید. برید به سگ فروش ها اعتراض کنید که واکسن و دارو از کجا می آورند. بروید به پت شاپ ها اعتراض کنید که کیت و واکسن و قرض ضد انگل و مکمل درمانی و غذاهای درمانی می فروشند اعتراض کنید. افتادید به جان یه عده کلینیسین بخش خصوصی که آنها را هم از کار بیکار کنید؟ اگر راست می گویید بروید امکانات بیمارستان خود را ارتقا دهید و بیمارستان واقعی تاسیس کنید. به جرات می گویم بیمارستان های دامپزشکی ما بیشتر پت شاپ و پانسیون هستند تا بیمارستان به مفهوم حقیقی خود. شما مگر بیمارستان نیستید، بروید سی تی اسکن و ام آر آی و بخش تخصصی جراحی مغز و اعصاب و زایشگاه راه بیاندازید. هیچ کدام این ها را ندارید. یک انکوباتور گرفته اید با هزینه سه و نیم میلیون تومان اسمش را گذاشته اید ICU؟ آیا این بازی با واژگان نیست؟ آیا شما در بیمارستان خود متخصص رادیولوژی به صورت تمام وقت دارید؟ آیا آزمایشگاه بیمارستان شما بدون اینکه کیسی فقط برای آزمایش به شما ارجاع داده شود، کیس را به کلینیک باز می گرداند یا کیس را از برگشت به کلینیک مربوطه باز می دارد؟ من تجربه بسیار بدی با کار کردن با بیمارستان ها دارم. بسیاری از بیمارستان هایی که من برایشان نمونه فرستاده ام نمونه من را به بهانه های واهی پذیرش نکرده اند. یا گفته اند دستگاهمان خراب است یا گفته اند که مسئول کلینیکال پاتولوژیمان نیست و به هر حال کار انجام نشده است. آقای دکتر عزیز، اول باید رفتار حرفه ای مان را اصلاح کنیم. به چه چیز بیمارستان ها اعتماد کنیم که کیس خود را ارجاع دهیم. بر چه اساس کیسی که برای کار دیگری به بیمارستان ارجاع شده است بر علیه کلینیک می شورانند و آزمایشات دیگری برایش انجام می دهند؟ بر چه اساسی تشخیص کلینیسین در یک مرکز را مرکز دیگر بیمارستانی از اساس خط بطلان می کشد؟ چرا احترام کاری را یاد نگرفته ایم. ..................... به جان هم افتاده ایم که چه چیزی را ثابت کنیم؟ چه لزومی دارد تهران بیش از بیست بیمارستان داشته باشد. بیمارستان ها باید مراکزی باشند که در اصل به کلینیک ها خدمات تخصصی ارایه کنند. کدام بیمارستان ما الان خدمات سی تی اسکن دارد (به جز دانشگاه تهران که وضع انجا هم معلوم است) که ما کیس ارجاع کنیم. به نظر من بهتر است بیمارستان ها با هم ادغام شوند و یک الی دو بیمارستان بزرگ بسازند با امکانات عالی. آنوقت ببینید خود من اولین کسی هستم که کیس خود را در آنجا پانسیون می کنم، بستری می کنم و مواردی که در توانم نیست تا درمان کنم را به شما ارجاع می دهم. وقتی بیمارستان های ما از یک گچ گرفتن ساده دست و پای حیوان عاجزند و دست حیوان به دلیل بد گچ گرفته شدن قطع می شود برای چی اینقدر حق به جانب صحبت می کنید؟ .................... که برای کل یک جامعه دامپزشکی نسخه می پیچید. من شما را به تفکری عمیق دعوت می کنم. همچنین شما را دعوت می کنم به عنوان یک همکار که همه به هم احترام بگذاریم. همدیگر را پیش صاحب دام بد نام نکنیم. تشخیص های یکدیگر را زیر سوال نبریم. در روند درمانی همکارمان دخالت نکنیم. و از همه مهم تر .................. رقابت سالم داشته باشیم. آقای دکتر عزیز، رقابت در دام کوچک سنگین است. مطمین باش آنکه مفت کار می کند به زودی از چرخه رقابت حذف می شود. دامپزشکی به زودی دست افراد پرتوان، عالم و با استعداد می افتد و مراکزی که کار غیر علمی می کنند به زودی از این چرخه حذف می شوند. این اعطای مجوز ها نیز یک تب است که به زودی فروکش می کند و آمدن همیشه ساده تر از ماندن است. این را هم یادت باشد که شما نمی توانی به همکار با سواد تر از خودت بگویی که تو تشخیص نده و بزار من تشخیص بدهم. برایت آرزوی موفقیت دارم و توصیه می کنم صبور باش و اسیر آنچه برخی از همکاران که ممکن است اطرافت را احاطه کرده باشند نشو. مرد باش، مردانه کار کن، خداوند جواب زحمت همه کسانی که خالصانه کار می کنند را می دهد.
از پروردگار متعال برای کلیه کلینیسین های با وجدان دام کوچک و آحاد جامعه دامپزشکی کشور علو درجات را خواستارم و امیدوارم روزی را ببینیم که همه دامپزشکان عزیز از طریق تلاش و علم و دانش با هم به رقابت سالم بپردازند .....................
از حکیم مهر عزیز هم که این فرصت رو در اختیار قرار داده اند تا بتوان نظرات را ارائه کرد، سپاسگزارم و امیدوارم که این نظرات صادقانه که عرض کردم مورد تیغ سانسور قرار نگیرد. برای حکیم مهر هم آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم بیش از پیش در انجام رسالت خویش موفق و پیروز باشه.

حكيم مهر عزيز باز هم سانسور كردي! چرا ؟؟؟ واقعا حرفم غير منطقيه ؟ حياط جلوي بيمارستان جاي بستري سگ جراحي شده ست؟؟؟ من كلينيسين هستم و تمام تلاشم كار كردن با شرف و وجدانه بذار صداي ما هم شنيده بشه نه فقط يك نفر .....................

دکتر مرادی عزیز...
اینکه فقط از سازمان های نظارتی انتظار کاری را داشته باشیم و خود بر خلاف آن عمل کنیم چندان منظقی به نظر نمی رسد.
اینکه من نوعی به دیگر همکارانم بگویم قیمت جراحی را بالا ببرید و مدتی بعد در بیمارستان خودم طرح جراحی عقیم سازی رایگان راه بیاندازم منطقی نیست.
اینکه من نوعی خود را مخالف فعالیت کلینیک ها نشان بدهم و از ارزان بودن خدمات کلینیک ها شاکی باشم اما در پرسنل بیمارستان من افرادی باشند که هم خود کلینیک دارند و هم اتفاقا شاغل در ارزانکارترین کلینیک های تهران باشند منطقی نیست.
با بسیاری از فرمایشات شما موافقم. اما به نظرم خیلی خیلی بهتر است قبل از رسانه ای کردن موضوعات و انتظار از سازمان ها و... اصلاح را از مجموعه ی تحت نظر خودمان شروع کنیم و آنچه را که برای دیگران نمیپسندیم برای خودمان هم ناپسند بدانیم.

عزيز اولا كه هيچ جاي دنيا بيمارستان ملك اجاره اي نميتونه باشه، در ثاني كلينيك ها جهت كمك به تشخيص خودشون ميتونن از دستگاه راديولوژي و ميكروسكوپ و ازمايشات استفاده كنن و بهره ببرن فقط نميتونن بعنوان مركز اختصاصي از بيرون خدمات راديولوژي و ازمايشگاهي بدن و پول بگيرن، راجب افزايش تعداد مراكز درماني چه كلينيك و چه بيمارستان مشكل به تعداد پذيرش دانشجو دامپزشكي برميگرده كه خصوصا دانشگاه ازاد به گند كشيده اين رشته رو،وقتي با ميانگين ٣٥ درصد دانشجو دكترا ور ميداره شما فاتحه اين رشته رو بخون ربطي به كلينيك ها نداره