روز یکشنبه دوم مهرماه یک پلنگ وارد باغات روستای قلعه بالا (در حاشیه پارک ملی توران) شده و پس از زنده گیری توسط نیروهای محیط زیست جان خود را از دست داد. اداره محیط زیست پارک ملی توران گزارش کاملی را به شرح زیر در این رابطه منتشر نموده است.
به گزارش حکیم مهر به نقل از دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران، در پی تماس آقای عجمی، از اعضای شورای اسلامی روستای هدف گردشگری قلعه بالا (از روستاهای حاشیه ذخیره گاه زیستکره توران) با ریاست پارک ملی توران مبنی بر اینکه فردی از اهالی این روستا در داخل باغ خود در حین آبیاری در حالی که با در دست داشتن چراغ قوه مشغول آبیاری بوده است با افتان نور چراغ به چشمان یک پلنگ، حیوان که در لابلای درختان مخفی شده بود مشاهده نموده و پلنگ از خود عکس العمل نشان داده و غرشی میکند که آبیار (آقای علیرضا کیقبادی) با رها کردن بیل و چراغ از محل فرار می کند.
این قضیه باعث ترس و وحشت ایشان و سایر مردم شده و از ما تقاضای رسیدگی به موضوع را داشت که در ابتدا به ایشان گفته شد با ایجاد سر و صدا احتمالا تا رسیدن مامورین از محل دور می شود اما مجددا تماس گرفته شد که پلنگ همچنان در همان محل می باشد.
بلافاصله ریاست پارک به اتفاق مسئول پاسگاه سرمحیط بانی دلبر عازم محل شده و تعدادی از اهالی نیز حضور داشتند. با راهنمایی آقای کیقبادی به محل مخفیگاه پلنگ مراجعه نموده که پلنگ را در لابلای درختان و در کنار جوی آب و در حالی که نشسته بود مشاهده نمودیم که با وجود شلوغی محل و ایجاد سروصدا و نیز نور چراغ قوه های موجود هیچ حرکتی ننمود و همچنان در همان محل حضور داشت.
مراتب به صورت تلفنی به آقای دکتر ظاهری معاونت محترم محیط زیست طبیعی اداره کل گزارش گردید که به دستور ایشان هیچ کاری را در تاریکی شب انجام ندهیم و تا صبح در اطراف محل حضور پلنگ که هر از چند گاهی چند متری را در لابلای درختان و باغات راه میرفت، حضور داشتیم تا از خطرات احتمالی حضور این گربه سان جلوگیری به عمل آوریم.
صبح روز بعد (سوم مهرماه) در حالی که پلنگ پس طی مسافتی حدود ۵۰۰ متر در همان اطراف و داخل باغات در گوشه ای دراز کشیده بود مراتب مجددا توسط به جناب آقای دکتر دامنگیر، مدیر کل محترم حفاظت محیط زیست استان و نیز معاونت محیط زیست طبیعی گزارش گردید که دستور فرمودن شرایطی را تا رسیدن آقای دکتر ظاهری جهت مقید کردن، بیهوشی و انتقال فراهم نمائیم، که تماما انجام و شرایط لازم جهت این فعالیت ها فراهم گردید.
لازم به ذکر است که با توجه به ظاهر پلنگ و بی‌تحرکی این حیوان که حکایت از کهولت سن داشت، تصمیم گرفتیم پیش از اقدام به بیهوشی، طعمه‌ای در اختیار حیوان قرار دهیم تا مقاومت بدنش را نسبت به داروی بیهوشی بالا ببریم اما پلنگ تمایلی به خوردن طعمه نشان نداد و نهایتا با رسیدن آقای دکتر ظاهری و همراهان به محل بلافاصله پلنگ را مقید و در مدتی کوتاه عمل بیهوشی انجام و حیوان به داخل قفسی که داخل خودروی اداره از قبل تعبیه شده بود منتقل و در کوتاهترین زمان ممکن به محل اداره پارک ملی توران واقع در بیارجمند منتقل گردید.
با رسیدن خودرو حامل پلنگ به اداره سریعا قفس را از خودرو پیاده و آقای دکتر ظاهری نسبت به اقدامات پس از بیهوشی، بیومتری و خونگیری اقدام نمودند.
با بررسی وضعیت دندانهای حیوان از ۴ دندان نیش فقط دارای یک دندان نیش که آن هم آسیب دیده بود و سایر دندانها نیز یا از بین رفته و یا پوسیده بودند. همچنین از وضعیت رنگ خال های روی بدن و وضعیت دم و کلا وضعیت رنگ پوست پلنگ همه ظواهر نشان از سن بالای پلنگ را می داد.
از طرفی با توجه به ضعف شدید بدنی که از روی ظاهر و نحوه حرکت کردن (که شبانه چندین بار حرکت نمود ، که در حین راه رفتن به دلیل ضعیف بودن از تعادل مناسبی برخوردار نبود و همچنین توانای راه رفتن بیش از چند متر را نداشت) حیوان مشاهده گردید گویای ضعف شدید بدنی بود که در همین راستا چاره ای جز بیهوشی نداشتیم و با توجه به کهولت سن و ضعف جسمانی، احتمال می‌دادیم که بدن پلنگ تحمل داروی بیهوشی را نداشته باشد با این حال از آنجا که حیوان به روستا وارد شده بود و در چنین مواقعی اولویت با حفظ جان انسان‌هاست، ریسک بی‌هوش کردن پلنگ را پذیرفتیم و حیوان را با پایین‌ترین دوز دارو، بی‌هوش و به اداره منتقل کردیم.
اما پس از انجام بیومتری و نمونه‌گیری، تلاش‌ها برای به هوش آوردن حیوان بی‌نتیجه ماند و این پلنگ حدودا ۱۲ ساله که از ۴ دندان نیش تنها یک دندان نیش شکسته برایش باقی مانده بود بر اثر کهولت سن، نتوانست بیهوشی را تحمل کند و نهایتا تلف گردید.
