حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: اعتقاد به سهمیهبندی، یکی از خواستههای برخی از منتقدان برگزاری انتخابات شوراهای نظام دامپزشکی استانها است. دبیر انجمن صنفی درمانگاههای دامپزشکی استان اصفهان معتقد است که این سهمیهبندی حتما باید در استان اصفهان اجرا میشده است، چرا که به زعم او، انتخابات استان اصفهان از مدتها پیش مهندسی شده و میان بخش دولتی و مسئولین فنی، یک ائتلاف نانوشته برای قبضه کرسیها شکل گرفته بوده است.
از نظر «دکتر بهروز کبیری» این سهمیهبندی در انتخابات را همین امسال هم میتوانستند اجرایی کنند اما نخواستند، چرا که از سالهای پیش یک تجربه تلخ داشتند.
حکیم مهر: آقای دکتر، ارزیابی شما از چهارمین دوره انتخابات شورای استانی نظام دامپزشکی چیست؟
این شکل از انتخابات، یک انتخابات سنتی است و نه انتخابات دموکراتیک و اصلح، کمااینکه دامپزشکی در حال رشد و توسعه است و این قانون برگزاری انتخابات مختص زمانی بوده که نظام دامپزشکی به تازگی قصد شکلگیری داشته است.
حکیم مهر: شاخصترین نقطه ضعف این انتخابات از نظر شما چه بود؟
امروز اصناف بزرگ و چند شاخه شدهاند و لذا لازم بود که این انتخابات مثل انتخابات نظام پزشکی، تفکیک میشد. مثلا در استانهای برخوردار مثل استان اصفهان به جای ۸ نفر، ۱۲ نفر و در استانهای کوچک و غیربرخوردار به جای ۸ نفر ۵ نفر انتخاب میشدند. این نوع از همسانی در تعداد منتخبین در کل کشور، خیلی درست نیست. البته برگزار کنندگان به قانون پایبند بودند و از این لحاظ مشکلی نیست، اما باز هم باید همین تعداد را نیز سهمیهبندی میکردند.
حکیم مهر: سهمیهبندی به چه معنا؟
به این شکل که مثلا از بین کلینیسینها فقط ۲ یا ۳ نفر حق ورود به نظام را پیدا کنند و مسئول فنی نیز به همین شکل؛ درست مانند سایر ردهها که امروز هرچه رای بیاورند، در نهایت ۲ نفر انتخاب میشوند. در این حالت است که میتوان روی این مجمع، نام شورا گذاشت. شورا محل مشورت است.
حکیم مهر: مهمترین مزیت این شکل از سهمیهبندی در انتخابات چیست؟
وقتی آییننامه یا دستورالعملی که به شورای نظام ورود میکند و در آنجا میخواهند روی آن عکسالعملی نشان دهند و مصوبهای صادر کنند، این آییننامه که در سازمان نظام و شورای مرکزی مطرح میشود، باید بار فنی داشته باشد. اگر نمایندهای که در آنجا صحبت میکند، بتواند نظر فنی دهد، شورا هم میتواند جذب این نظریه شود. اما وقتی مثلا یک آییننامه بهعنوان دفاع از صنف میآید، مسئول فنی چطور میتواند جواب دهد؟ بهترین حالت این است که رئیس نظام با فردی آشناست و از او نظرخواهی میکند. او نباید چیزی بگوید که اگر در شورای مرکزی از او سوال کردند، نتواند پاسخ دهد. نباید به این شکل باشد که بگوییم در مورد آییننامه یک چیزی بنویسید و آنها خودشان آن را درست میکنند. این تبدیل به آفت جامعه دامپزشکی شده است.
حکیم مهر: آیا این سهمیهبندی که مدنظر شماست را میتوان برای سالهای آینده پیشنهاد داد؟
همین امسال هم میتوانستند این کار را انجام دهند و ندادند.
حکیم مهر: چرا انجام ندادند؟
با توجه به ماده ۹، تعیین آییننامه انتخابات به عهده شورای مرکزی است. آییننامه انتخاباتی جزء چارچوب وظایف شورای مرکزی است و شورای مرکزی میتوانست آییننامه را به همین سمت ببرد.
حکیم مهر: چرا نبرد؟
به خاطر آن اتفاقی که ۲ سال و نیم پیش افتاد و یک بند به آییننامه اضافه کردند و آن اختلافات ایجاد شد. اینها میخواستند به هر شکلی که هست انتخابات را برگزار کنند.
حکیم مهر: منظورتان همان است که گفتند کاندیداها باید بیشتر از ۵ سال سابقه داشته باشند؟
بله. در بند ۸ آییننامه انتخابات گفتند آقایانی که قصد کاندید شدن دارند، باید بیشتر از ۵ سال سابقه داشته باشند.
حکیم مهر: شما با این بند موافقید؟
بله. این بند درست بود. کسی که فاقد تجربه است و از دانشگاه آمده و ۶۰ نفر از رفقای خود را برای رایگیری میآورد، نباید در مقام تصمیمگیری باشد. باید برای ورود به هر عرصهای یک پیششرط وجود داشته باشد. آن زمان اتفاقاتی افتاد، حاشیههایی پیش آمد و به دیوان عدالت شکایت شد. آنها گفتند که این مساله خلاف آییننامه است. همین تجربه باعث شد که امسال گفتند هر چه که بوده باشد، فعلا فقط انتخابات برگزار شود چون هجمه عدم برگزاری انتخابات روی دوش ما سنگینی میکند. وگرنه میتوانستند در آییننامه همین امسال این سهمیهبندی را اعمال کنند. بنده هم پیشنهاد آن را داده بودم و خیلی هم پیگیری کردم، اما با این هدف که صرفا انتخابات برگزار شود، آن را مانند گذشته انجام دادند.
حکیم مهر: این شکل از برگزاری انتخابات که بدون سهمیهبندی بود، چه آسیبهایی دارد؟
این مساله ما را ۴ سال به عقب برد. یعنی اگر حقی ضایع نشود و خوشبینانه نگاه کنیم، ۴ سال آینده همین جایی خواهیم بود که الان هستیم. اگر نظام دامپزشکی قصد گسترش دارد، باید ساختار آن تغییر کند. کمااینکه زمانی که قانون نظام دامپزشکی تدوین شد، ۲ هزار دامپزشک عضو آن بودند، اما امروز نظام ۳۶ هزار نفر عضو دارد. پس انتخابات آن هم باید دستخوش تغییراتی شود و تفکرات ساختار نظام باید گسترش پیدا کند. ساختار اداری آن هم نیازمند گسترش و ایجاد معاونت است.
حکیم مهر: به فرایند انتخابات نظام دامپزشکی استان اصفهان بپردازیم. انتخابات اصفهان چرا این قدر حاشیه ایجاد کرد؟
انتخابات نظام دامپزشکی استان اصفهان مهندسی شده بود. از همان ۲ سال پیش که انتخابات به هم خورد، این زمزمه ایجاد شد که ممکن است صدور پروانهها به سمت نظام دامپزشکی برود و استارت آن زده شد. استان اصفهان به این فکر افتاد که مسئولین فنی را تحت عنوان اشتغالزایی افزایش داده و بخش دولتی به این صنف بها دهد و با آن وارد یک ائتلاف شود. لذا دست انجمن را باز گذاشتند. اما سیستم دولتی استان اصفهان وجهه خوبی بین ۳ بخش دیگر تشخیص و درمان یعنی بخشهای دارو، کلیسنینها و آزمایشگاه ندارد. بعدا ماده ۱۹ را ملغی کردند و از استان اصفهان هم شروع کردند.
برنامهریزی مفصلی برای استفاده از پشتوانه صنف مسئولین فنی داشتند که این کار را کردند. با تعاملی که اتفاق افتاد حداکثر آرا را آوردند. اگر انتخابات سهمیهبندی شود، سهم بخش دولتی فقط یک نفر و آن هم مدیر کل است. در اصفهان لیست مشترک داده بودند و یک سال است که برای آن برنامهریزی کردند.
حکیم مهر: یعنی در این انتخابات، مثلا کلینیسینها هیچ نمایندهای ندارند؟
الان ۲۴ سال است که کلینیسینها نماینده ندارند.
این مساله چه تهدیدهایی میتواند داشته باشد؟
به عنوان مثال برداشتن نسخ از طرف نظام دامپزشکی استان اصفهان با ایجاد رانت. این مساله میتواند دردسر داشته باشد. در واقع یک مساله قانونی را غیر قانونی کردند.
یا مثلا به واسطه نظام استان اصفهان بخشنامههایی که در زمینه میزان خرده فروشی از طرف سازمان دامپزشکی آمده و در آن گفته شده بود که سهمیه هر استان بین ۲ تا ۸ واحد باشد، اما الان استان اصفهان یک سوم میزان خرده فروشی کل کشور را دارد. نظام دامپزشکی باعث این اتفاق شد. مسئولین فنی و کاردانها را بدون اینکه ضوابط نظام را رعایت کنند، با اداره کل هماهنگ کردند و به خاطر کثرت کار، کاردانها را بهعنوان مسئول فنی مراکز خرده فروشی معرفی کردند که این هم کار غیرقانونی بود و به قوانینی استناد کردند که نباید میکردند. ما بعد از گذشت ۷ سال از این زد و بندها هنوز نتوانستیم قانون را اجرایی کنیم و نسخ را برگردانیم.
اگر میخواهیم جایگاه دامپزشکی عوض شود و ترقی پیدا کند، تغییرات باید از ساختار آن شروع شود. ما نمیتوانیم سنتی باشیم، ساختار را تغییر ندهیم و بگوییم باید مانند پزشکان باشیم. شرایط در پزشکی به گونهای است که نظام پزشکی برای بخش دولتی تصمیم میگیرد. وزیر بهداشت در انتخابات کاندید میشود و تبلیغ کلان میکند تا به شورای مرکزی برود. وزیری که بعد از رئیس جمهور در یک ارگان بالاترین مقام است. در این جایگاه قرار میگیرد و تبلیغ میکند. پول میدهد که به شورای نظام برود. وزیر هیچوقت حرفه پزشکی را به وزارت و به مقامش نمیفروشد، اما ما این کار را میکنیم.
این هجمههایی که در استان اصفهان ایجاد شد و به نمایندگان نامه نوشتند، ۲ هفته دیگر که آتش خوابید، استاندار چه فکری در مورد دامپزشکان خواهد کرد؟ شورای اداری استان تشکیل میشود، مدیر کل و رئیس نظام هم میآیند و استاندار یک نگاه به آنها میکند. اگر این ۲ با هم دعوا نکنند، هیچ سودی هم برای هم ندارند. پس این ۲ نماینده باعث میشوند که شأن دامپزشکی زمین بخورد.
اینها فقط به خاطر مقامپرستی و اتخاذ روشی است که بتوانند روی بخش خصوصی سلطه داشته باشند. بخش خصوصی سلطه نمیخواهد؛ نظارت، تعامل و قانون میخواهد. بخش خصوصی به دنبال اجرای قانون است و بخش دولتی بهدنبال دزدیدن قانون. حداقل در استان اصفهان به این شکل است. در اصل بخش خصوصی باید از قانون فرار کند و بخش دولتی باید بهعنوان مجری به دنبال ایجاد قانون باشد. اما برعکس شده است. ما در هر جلسهای که میرویم و از فلان ماده صحبت میکنیم، به ما میخندند و می گویند این مادهها را کنار بگذارید. خودشان مواد قانونی را مسخره میکنند. با این وضع چطور میتوانیم مانند پزشکی شأن یک حرفه را حفظ کنیم؟
حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.