حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: خودش را یک انسان اقتصادی می‌داند و به دنبال این است که در انجمن دامپزشکان بالینی استان مازندران، سازوکاری را برای فعالیت‌های اقتصادی ایجاد کند تا همکاران با استفاده از مزایای آن، دیگر نگران دوران بازنشستگی خود نباشند.
«دکتر کمال‌الدین مرزبان» امروز رئیس انجمن دامپزشکان بالینی استان مازندران است و مهمترین مشکل کلینیسین‌های استان را دخالت در امر درمان می‌داند.
حکیم مهر: آقای دکتر، چه شد که وارد حوزه دامپزشکی شدید؟
قبل از اینکه وارد رشته دامپزشکی شوم، پدرم مرغداری و دامداری داشت و از آنجا به حیوان، پرورش و تولید علاقه‌مند شده بودم. همان مسیر باعث شد که به تدریج به رشته دامپزشکی علاقه‌مند شوم و آن را انتخاب کنم.
حکیم مهر: ورودی چه سالی و کدام دانشگاه هستید؟
سال ۷۴ در دانشگاه آزاد گرمسار شروع به تحصیل کردم و در مدت ۵ سال و نیم دکترای دامپزشکی گرفتم؛ به حدی به این رشته علاقه‌مند بودم که واحدها را ۲۴ تایی می‌گرفتم و پاس می‌کردم.
حکیم مهر: در حال حاضر از نظر شما مهمترین مشکلات کلینیسین‌های استان چیست؟
مهمترین مشکل کلینیسین‌های استان این است که معمولا اکثر رشته‌ها در کار ما دخالت می‌کنند، مثلا از یک طرف داروخانه‌ها ویزیت می‌کنند؛ از سوی دیگر همکارانی که دامپزشکی خواندند اما کلینیسین نیستند بلکه مسئول فنی هستند، آنها هم در کار ما دخالت می‌کنند. همچنین کاردان‌هایی که در این بخش فعالیت دارند به جای اینکه مثلا صرفا تلقیح مصنوعی انجام دهند، در کنار آن درمان می‌کنند و دارو میدهند.
حکیم مهر: آیا گامی در جهت مبارزه با درمانگران غیرمجاز و جلوگیری از این روند برداشته‌اید؟
قطعا چنین بوده است؛ ابتدا در شهر خود از دوستان داروخانه‌دار خواهش کردیم که واکسن نزنند و کار درمانی انجام ندهند تا به این شکل در کار هم دخالت نکنیم. من بیمارستان دامپزشکی و یک مجموعه کامل شامل بخش آزمایشگاه، مرکز مایه‌کوبی، داروخانه و کلینیک دارم؛ از همه آنها خواهش کردیم. برخی احترام گذاشتند و ما ممنون آنها هستیم. تعدادی هم متاسفانه نمی‌خواهند که سایرین هم درآمدی داشته باشند. اینها در کار ما دخالت می‌کنند و ما را با مشکل مواجه کردند.
حکیم مهر: خارج از بحث خواهش کردن و به صورت مسالمت‌آمیز وارد شدن، آیا یک ساز و کار قانونی برای برخورد با متخلفین وجود ندارد؟
صد البته که وجود دارد. من به‌عنوان رئیس انجمن کلینیسین‌های استان، با مدیرکل دامپزشکی استان مازندران نشست‌های مختلفی داشتم. قانون در این زمینه کاملا صراحت دارد. ایشان حتی تیم‌های نظارتی را فرستاد و تعدادی از داروخانه‌ها را دارای پرونده کرد. با تعدادی از کاردان‌هایی هم که در کار ما دخالت می‌کردند، برخوردهای قهرآمیز مانند پلمب محل فعالیت انجام شد.
حکیم مهر: کلینیسین‌های دامپزشکی با چه مشکلات دیگری مواجه هستند؟
یکی از مشکلات این است که کمترین امتیاز را کلینیک‌ها دارند و این باعث شده که به شکل بی‌رویه و وسیع، هر کس که فارغ‌التحصیل میشود با کمترین امتیاز بتواند صاحب کلینیک شود. این یک مشکل است. یعنی باید یک قانون هدفمند باشد که حداقل اینها نیازمند ۲ سال سابقه کار بوده یا مثل داروخانه با یک امتیاز بالا بتوانند پروانه کلینیک بگیرند. این قضیه باعث میشود بعضی از دوستان ما که از پشتوانه علمی خوب برخوردار نیستند، با درمان‌های ناصحیح یا نادرست باعث مشکلاتی در این بخش شوند.
حکیم مهر: انجمن دامپزشکان بالینی استان مازندران از چه زمانی شروع به فعالیت کرده است؟
از سال ۸۸ یعنی حدود ۱۰ سال پیش کار خود را شروع کرده بود.
حکیم مهر: چه شد که احساس کردید که لازم است این انجمن تشکیل شود؟
انجمن در مسیر اولیه خود به صورت هدفمند پیش می‌رفت اما در ادامه افرادی که روی کار آمدند، مسئولیتی را که به گردن داشتند به درستی انجام ندادند. بنده ابتدا برای انتخابات نظام دامپزشکی استان شرکت کردم و با رأی همکاران کلینیسین به‌عنوان عضو علی‌البدل استان انتخاب شدم. بعد از آن هم بنا به درخواست همکاران و از آنجا که خودم مایل بودم، رئیس انجمن شدم. دیگران ۵۰ درصد راه را رفته بودند و من هم می‌خواستم که باقی‌مانده راه را بروم، یعنی انجمن را به سطح بالاتری برسانم.
حکیم مهر: چرا احساس کردید که می‌توانید باقی‌مانده مسیر را شما طی کنید؟
چون شخصاً انسان بیزینس‌منی هستم و حتما در آینده فرزندانم هم دامپزشک می‌شوند و اگر در زندگی یک کار مفید انجام داده باشم، این است که از عرصه فعالیت اقتصادی شخصی خود خارج شدم و به بخش انجمن آمدم که بتوانم مفید به فایده باشم و برخی کارهای اقتصادی برای انجمن انجام دهم.
یکی از علل اصلی اینکه همکاران بنده را به‌عنوان رئیس انتخاب کردند، این است که من یکی از افراد اقتصادی موفق در استان مازندران و تنها دامپزشکی هستم که ۲ فارم مادر، یک فارم مشارکتی و ۸۰ فارم گوشتی دارم. به نوعی دامپزشکان و کلینیسین‌ها می‌خواستند فردی بیاید که بتواند برای انجمن یک بیزنیس ایجاد کند که در آینده بتوانند همه آنها سهمی داشته باشند.
حکیم مهر: از چه زمانی رئیس انجمن شدید؟
از سی و یکم فرودین ماه امسال.
حکیم مهر: البته مدت زیادی نگذشته، اما در این مدت کم چه کارهایی کردید و چه برنامه‌هایی برای آینده دارید؟
اولین کاری که کردیم این بود که برای کارهای خودمان، یک برنامه هدفمند طراحی کردیم. درواقع می‌خواستیم قدم به قدم کارهایی را که انجام نشده، پیش ببریم. اولین کار، سرو سامان دادن به فعالیت‌ها بود. با مدیر کل و همکاران انجمن داروخانه‌داران یک نشست داشتیم که بتوانیم با همگرایی، این گره‌ها را باز کنیم. من خودم چون داروخانه دارم و عضو انجمن داروخانه‌داران هم هستم، یک پیشنهاد یا یک توصیه برادرانه دادم که میتواند خیلی از این مشکلات را حل کند. قراردادهای ما به شکل اصولی بسته نشده بود. این را هدفمند کردیم به شکلی که به یک روال مثبت برسد.
اقدام بعدی این بود که قیمت‌های قراردادها را که خیلی پایین بود، به روز کردیم. سوابق آن برای من وجود داشت که یک مقدار مرغدارها یا دامداران مقاومت می‌کردند اما آن را انجام دادیم. در حال حاضر به طور متوسط هر یک‌روز در میان در انجمن دامپزشکی استان مازندران حضور دارم که بتوانم بعضی از کارها را درست کنم.
حکیم مهر: مهمترین برنامه آینده شما چیست؟
امیدوارم با رایزنی‌ها بتوانیم از همه بخش‌ها بخواهیم که روی حدودی که قانون برای آنها تعریف کرده قدم بردارند تا بخش کلینیسین‌ها و درمانگران که صف اول همه چیز هستند، کمتر دچار مشکل شوند. همکارانی که در بخش درمانی کار می‌کنند، معمولا فرسوده می‌شوند. آنهایی که دام بزرگ کار می‌کنند، با این مصیبت به شکل بزرگتری درگیر هستند و آنهایی که در بخش طیور فعالیت می‌کنند که تعداد آنها خیلی محدود است و خودم یکی از آنها هستم، با درجه کمتری از این مشکل.
سن انسان که بالا می‌رود، از توان درمانی او کاسته و بعد از مدتی فرسوده میشود. من امیدوارم بتوانم کنار انجمن یک شرکت تعاونی ایجاد و یک بخش سرمایه‌گذاری را پایه‌گذاری کنم تا همکاران در دوره بازنشستگی منبع درآمدی داشته باشند و نگران آینده نباشند که اگر از کار افتاده شدند یا به هر دلیلی آسیب دیدند، خیال آنها از این قضایا راحت باشد. در بخش پزشکی اکثر دوستانی که پزشک هستند، یک بیمارستان یا پلی کلینیک یا چیزی مشابه آن که معمولاً پرسود هم هست، برای دوران بازنشستگی خود دارند. من هم منتظر هستم که این اتفاق بیفتد.
حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.
والله دل شیر میخواد که هم داروخانه داشته باشی هم کلینیک وقتی تشخبص یک بیماری میدی نگران داروهای توقفسه داروخانه نباشی ......................... ای کاش دید عوض بشه در استان ما که بالای 200 روستا وجود داره مرکز استان فقط 4 دامپزشک داره ما به حدی فقر دامپزشک داریم در شهر که بارها در دوران کارآموی دیدم با بز و گوسفند توی خیابون راه میوفتن مراجعه میکنن به متخصص دام کوچک و ازشون که میپرسم میگن نزذیک 2-3 ساعت تو راه بودن دنبال ماشین بودن تا برسن به کینیک هرچقد هم عاقل باشند ترجیح میدهند خودشان واکسن بزنن و شغل مارا بردارند برای خودشان و تجویز های خودسرانه یشان. و متاسفانه تا این موضوع را با دامپزشکان مرد مطرح میکنیم با عصبانیت میگویند من 7 سال نخوانده ام که زیر گاو گوسفند بشینم.متاسفانه بسیاری از دامپزشکان بی توجه به شرایط فقط تشنه ی احترامند. خوده من همراه خانم دکتری اخر هفته ها به روستاها سرکشی میکنیم رفاه مراجعین و احترام و درامد را باهم به دست میاوریم چیزهایی که در حرف ها و اعتراض های تمام دامپزشک ها دیده میشه. تا زمانی که دامپزشکان خود را با شرایط همون لحظه شان وفق ندن متاسفانه هیچ تغییری در شرایطشان رخ نخواهد داد.به امید پیشرفت هرچه بیشتر دامپزشک و دامپزشکان کشورم 
باید با افراد فاقد پروانه توسط دادستانی برخورد شه سلام آقای مرزبان شما تلقیح مصنوعی برای گوسفند انجام میدید 
سطح امتیاز ها به قدری بالا هست که فرد حداقل 2 سال به صورت خودکار باید جایی مشغول باشه،فعلا در منطقه ای که هستید جلوی درمان غیر مجاز رو بگیرید فرهنگ سازی بین همکاران کنید تا مشکلات رو از بالا حل کنیم.