حکیم مهر: یک دامپزشک با بیان اینکه بزرگترین خلأیی که در سازمان دامپزشکی کشور وجود دارد، نبود تفکر سیستمی و یکپارچه در حوزه بهداشت بخصوص دام و طیور است، گفت: به نظرم باید یک نقشه بهداشتی جامع جدید برای کشور نوشته شود تا نقش و وظایف همه نهادها و دستگاههایی که در حوزه بهداشت و درمان فعالیت میکنند بصورت بکپارچه دیده شود .
به گزارش حکیم مهر به نقل از ایلنا، «دکتر پیام محبی» با بیان اینکه ممکن است در این فرضیه نقش همه کسانی که در این حوزه فعالیت می کنند جابجا شود، افزود: به عنوان کسی که سالها در حوزه دامپزشکی فعالیت میکنم؛ با ادغام این سازمان با وزارت بهداشت موافق نیستم زیرا به اعتقاد من سازمانهایی مانند دامپزشکی، محیط زیست و حتی وزارتخانهای مانند وزارت بهداشت در خیلی از موضوعات با شهرداریها و یا نهادهای دیگر درگیر هستند بنابراین باید سیستم را به نوعی سازماندهی کرد که به مسائل و مشکلات به صورت یکپارچه نگاه کرد.
این دامپزشک افزود: اگر نتوانیم مدیریت یکپارچه و تفکر جمعی را در کشور رواج دهیم نه تنها در برخی موارد دچار بحران می شویم، که حتی در مواقع بحران هم نمیتوانیم اوضاع را درست مدیریت کنیم.
وی در بخش دیگری از صحبتهایش با توجه به صحبتهای دکتر رفیعیپور رئیس سازمان دامپزشکی کشور که چندی پیش گفته بود «این سازمان خود را برای مقابله با تحریمها آماده کرده است و در حال حاضر هیچ بحرانی در حوزه دامپزشکی نداریم»، گفت: اگر بخواهیم بگوییم در حال حاضر بحران خاصی نداریم حرف ایشان درست است ولی ما نمیدانیم فردا چه خواهد شد، به خاطر اینکه اتفاقات طبیعی زیرپوستی و آرام کار میکنند اما زمانی که خود را بروز دهند، مانند آتشفشان عمل میکنند و نمیتوان به راحتی جلوی آنها را گرفت.
رئیس بیمارستان دامپزشکی تهران اضافه کرد: برای مثال اگر ناگهان و بر اثر یک اپیدمی، دام و طیور ما دچار آنفلوانزای مرغی و یا تب برفکی شوند، بعید میدانم دارو به اندازه کافی داشته باشیم زیرا ما در کشوری زندگی میکنیم که اقلیم ما تاثیرپذیر از جاهای دیگر جهان است. ما نمیتوانیم رفت و آمد پرندگان مهاجر را کنترل کنیم چون کنترل آنها در اختیار ما نیست. اگر مثل استرالیا وسط یک جزیره بودیم شاید میتوانستیم خیلی چیزها را کنترل کنیم ولی ما بخاطر وسعت مرزهای زمینیمان نمیتوانیم به طور قاطع بگوییم بحران نداریم.
محبی افزود: از طرف دیگر ساختارهای دامپروری و طیورداری کشورمان نه تنها بر اساس علم رشد پیدا نکرده بلکه بر اساس شرایط خاص خودش رشد و توسعه پیدا کرد. به خاطر همین است که چندی پیش بحران آنفلوانزایی که به وجود آمده بود، بزرگترین مشکل این بود که ما شرایط آمایشی کشورمان را رعایت نکردیم مثلا در استانی مثل آذربایجان شرقی به خاطر فامیل بازی و چشم و هم چشمی افراد در کنار هم و به فاصله 20 متر از هم مرغداری تأسیس کردند؛ خب، با این حساب در مواقع بحران چگونه میتوان مشکل را بدون آنکه از قبل طرح کلی آمایش را در کشور پیاده کرده باشیم، مدیریت کنیم.