کد خبر: ۵۴۳۴

حکیم مهر - بیژن فرهنگ دره شوری کار شناس و کوشنده نامدار محیط زیست ایران به عنوان مرد سال محیط زیست ایران در سال 1389 اتخاب شد.


بنیاد نجات پاسارگاد دلایل انتخاب دره شوری برای این عنوان را به شرح زیر برشمرده است:
- بیش از چهل سال تلاش بی وقفه در حفظ محیط زیست و میراث طبیعی ایران.
- تاسیس اولین ژئوپارک خاورمیانه در قشم
- حفظ نسل در حال انقراض لاک پشت های عقابی در ایران
- انجام طرح صخره های مرجانی مصنوعی
- حفظ خزندگان جزیزه قشم، و بالا بردن تعداد آن ها از ده به سی گونه
- تألیف کتاب راهنمای پستانداران ایران (به همراهی دکتر هرینتون کارشناس محیط زیست)
- شناسایی 148 گونه تیره ی پستاندار
- تالیف بروشورهای مختلف در مورد مناطق حفاظت شده ایران؛ از جمله پارک ملی گلستان، پارک ملی گدو، منطقه ی حفاظت شده بختگان، و جزایر فارو
- و... بالاخره کمک به آگاهی و شناخت مردم قشم، و بسیج آن ها برای حفظ محیط زیست جزیره و ارتقای وضعیت معیشتی زندگی آن ها.
در بیانیه این بنیاد همچنین اشاره شده است که: آقای بیژن فرهنگ دره شوری، در وضعیتی که محیط زیست ایران در بدترین شرایط خود قرار دارد، سال هاست که به تنهایی، و اغلب با دست خالی، و تنها با پشتیبانی مردمی که خود او در آگاه کردن شان نسبت به اهمیت شناخت محیط زیست معلم و راهنمایشان بوده است، بیش از یک سازمان حفظ محیط زیست برای ایران کار کرده است. بدون تردید محیط زیست ایران، به ویژه جزیره قشم مدیون تلاش های بی وقفه ی این زیست محیط بزرگ سرزمین مان است.

بنیاد نجات پاسارگاد در بیانیه یی که به همین مناسبت منتشر نموده همچنین اشاره کرده است که: عنوان «بهترین ها» همه ساله، همراه با فرا رسیدن نوروز، بزرگترین جشن ملی و جهانی ایرانیان، از سوی بنیاد میراث پاسارگاد برای قدردانی به کسانی اعطا می شود که:

1ـ به طور داوطلبانه در راستای معرفی و نگاهبانی میراث های فرهنگی و طبیعی ایرانزمین کوشیده و، بی انتظار مزد و پاداشی، بخشی از وقت و امکانات خود را در خدمت آگاه کردن مردمان نسبت به اهمیت نگاهبانی و نگاهداری این میراث گذاشته اند.

2ـ و یا با اینکه در نهادهای دولتی و وابسته به دولت کار می کنند، حاضر به همگامی با تخریب گران میراث فرهنگی و طبیعی ایران نشده و هر جا که لازم بوده در حد امکان و توان شان مقابل این ویران گری ها ایستاده اند.
بنیاد میراث پاسارگاد، و کمیته زیر نظر آن (کمیته ی نجات پاسارگاد)، کوشش می کند تا، بر اساس اهداف و خواسته های گسترده ی خود، که شامل نگاهبانی، نگاهداری و نجات میراث های فرهنگی و طبیعی، ملی و بشری ایرانزمین (اعم از فیزیکی یا معنوی)، از سویی و رویارویی صریح با تخریب های عمدی و غیر عمدی موجود در ایران از سوی دیگر می شود، افرادی را به عنوان بهترین ها انتخاب کند.
در سال های قبل ما افراد زیادی در بخش های مختلف میراث فرهنگی، میراث طبیعی و بخش های فرهنگی و آموزشی را در لیست بهترین های سال معرفی می کردیم اما به چند دلیل از سال گذشته قرار گذاشته ایم که هر ساله بین سه تا حداکثر پنج شخصیت در رشته های مختلف و یک نهاد مدنی، یا انجمنی فرهنگی را معرفی کنیم.:
دیپلم «جایزه نوروز» تقدیم می شود به دو شخصیت سال که مجموع کارهایشان بازدهی روشن و مشخص در پیشبرد میراث فرهنگی یا طبیعی سرزمین مان داشته است، تحت عنوان:

1ـ بهترین شخصیت سال در میراث فرهنگی ایران

2ـ بهترین شخصیت سال در محیط زیست و محیط طبیعی.
و به:
ـ بهترین نهاد مدنی، سازمان و یا فردی که در شهر یا منطقه ی خود با هدف آگاهی سازی، نگاهبانی و نجات میراث های فرهنگی یا طبیعی ایران تلاش کرده است.
مهم ترین دلیل ما برای محدود کردن انتخاب افراد و یا نهادها و سازمان ها این است که بتوانیم با تنگ تر کردن دامنه ی رقابت بهترین کوشنده را انتخاب کرده و در عین حال آن ها را به سازمان های مختلف در سراسر دنیا معرفی نموده و امکان قدردانی بیشتر و گسترده تری را برای آن ها فراهم آوریم.
طبیعی است که انتخاب بهترین ها هرگز به معنای نادیده گرفتن کوشش های ارزشمند دیگران نیست. ما فقط از میان کسانی که، به طور مستقل، در زمینه های مربوط به نگاهبانی و نجات گنجینه های بشری، در طول یک سال گذشته و به گونه ای پیوسته و بیشتر از دیگران کوشا بوده اند این انتخاب را انجام می دهیم.
خبرگزاری محیط زیست ایران این انتخاب شایسته را به بیژن فرهنگ دره شوری، خانواده محترم ایشان و همه کوشندگان محیط زیست ایران تبریک می گوید.
زندگی نامه بیژن دره شوری
دره شوری،دوران دبستان را در زادگاهش زیرنظر میرزا محمود گذراند. سپس مدتی در دبیرستان هراتی شهرستان گچساران ادامه تحصیل داد و بعد از آن به همراه برادرانش به دبیرستان ابوذر (شاپور سابق) شهرستان شیراز که مدیر وقت آن آقای دستغیب بود رفت و از آنجا دیپلم گرفت. سال 1341 دررشته پزشکی دانشگاه شیراز پذیرفته شد، اما در سال 1342 تغییررشته داد و سرانجام در سال 1347 در رشته مهندسی کشاورزی از آن دانشگاه فارغ التحصیل شد. دوران سربازی سپاه ترویج بود و در شهرهای کرج، جیرفت و شهر بابک خدمت کرد. پس از آن به فعالیت های زیست محیطی پرداخت و چون با روحیه اش هم سازگاری داشت، 27سال تمام در سازمان حفاظت محیط زیست ماندگار شد. تجربه ایلیاتی بودن، به دنیا آمدن در ایل قشقایی، علاقه به طبیعت، کوهستان و جانوران عواملی بودند که او را در نزدیک شدن و حفاظت از محیط زیست یاری کردند. قشقایی ها زندگی رنگی دارند، لباسهای رنگی می­پوشند، مراسم جشن و عروسی می گیرند و به شکار می روند. اما هرگز به قتل عام حیوانات و پرندگان دست نمی زنند. زمانی که حیوانات باردار هستند و یا بچه های آنها شیر می خورند، قشقایی ها به شکار نمی روند. حتی زمان تخم گذاری پرندگان نیز این موضوع رعایت می شود. با این حال برادر و دوتن از پسرعموهای دره شوری از شکارچیان شناخته شده ای بودند. آنان برای خود قانون خاصی در شکار داشتند و هیچ زمانی از آن تخطی نمی کردند. بیژن زمانی که 10 یا 12 ساله بود، وسایل شکار برادر و پسرعموهایش را برای شکار جمع می کرد و درواقع «کوله کش» آنان بود. «کوله کشی افتخار کمی نبود. شاید بزرگترین مقام که تاکنون داشتم، همین کار بود. هیچ پست و موقعیت شغلی مثل کوله کشی تا الآن مرا خوشحال نکرده است.» بیژن دره شوری سال 1350 بعد از استخدام در سازمان محیط زیست، ازدواج کرد. همسر او نیز که همیشه سنگ صبور او بوده است، در زمینه بافت گلیم و فرش در جزیره قشم فعالیت دارد ودر حال حاضر به آموزش گلیم به دختران و زنان قشمی می پردازد. بیژن فرهنگ دره شوری، در سال1353 با کمک دکتر هرینتون کارشناس آمریکایی محیط زیست، کتاب راهنمای پستانداران ایران را منتشر کرد. قبل از چاپ این کتاب 70 یا 80 گونه پستاندارشناسایی شده بود، اما با انتشار آن، انواع پستانداران به 148 گونه رسید. از سال1353 تا سال1383 تنها دو یا سه گونه پستاندار جدید شناسایی و به 148 گونه افزوده شده است که این خود نشان از کامل بودن کار آنان در سال1353 دارد. همچنین از او کتابچه های زیادی در مورد مناطق حفاظت شده کشورمان از جمله پارک ملی گلستان، پارک ملی گنو، منطقه حفاظت شده بختگان، جزایر فارور و... در طول سالهای گذشته منتشر شده است.
 

نظر شما
ادامه