«ناشناس» نباشیم تا «ناشناس» نمانیم ...!!
تفاوت در بین انسانها یک اصل است و اصولاً بهنظر میرسد وجود تفاوتهایی همچون تفاوت در دیدگاه، تفاوت در اندیشه، تفاوت در بیان، تفاوت در سلیقه و... وجه تمایز مهم و قابل اعتنای انسان بر سایر مخلوقات است. تحمل دنیایی با وجود انسانهایی ماشینی و بهعبارتی دیگر ماشینهایی انساننما که یکشکل بیندیشند، یکشکل سخن بگویند و حتی به سبب یکنواختی سلیقه یکشکل بخورند و بپوشند، چقدر میتوانست ملالآور باشد. اما این تفاوتهای ذاتی زمانی ارزشمندتر شده که در قالب ایده و نظر بر زبان آید و یا مکتوب گردد تا در تایید، تکمیل و یا رد آن نظرات دیگر هم بیان و یا نگارش گردد.
اگر چه بر حقانیت این کلام که بنگرید «چه گفته شده» بر اینکه «چه کسی گفته» اعتقاد راسخ وجود دارد، لیکن نمیتوان اهمیت هویت گویندهی کلام را به سبب تقویت جایگاه آن نادیده گرفت. امروزه در گردش انبوه سخنان منتسب به بزرگان که حجم قابل توجهی از فضای مجازی را به خود اختصاص میدهد، عمدتاً خواننده کلامی از صاحب هویتدار آن هستیم و تقریباً در اکثر موارد نام صاحب کلام ما را به خواندن متنی ترغیب میکند.
مسئولین دستگاههای اجرایی در هر حوزه به مناسبتهای مختلف سخنانی در ارتباط با عملکرد دستگاه متبوع و یا برنامههای پیش رو بر زبان میآورند که در قالب مصاحبه و یا خبر در فضای رسانهای کشور منتشر میگردد. بدیهی است که این اخبار میتواند واکنشهای متعددی در جامعه به دنبال داشته باشد و افراد حسب ذوق و سلیقه خود ممکن است چند خطی در ارتباط با آن بنویسند. قطعاً هر یک از ما برای تفکر و عقیده و اظهار نظر خود ارزش قائل هستیم، چرا که اینها بخشی از هویت ما هستند و حیف خواهد بود که به دلایلی مبهم و احتمالاً غیر واقعی، هویت خویش را با عنوان «ناشناس» مخدوش نماییم.
بعضاً مشاهده میشود حتی در اخبار انتصابات افراد که در همین پایگاه خبری منتشر میگردند، تبریک به همکار و آرزوی موفقیت برای او بصورت ناشناس ثبت میگردد!!! پذیرش مسئولیت بیان و نگارش در موضوعات مختلف از طریق ثبت هویت، جایگاه صاحبش را ارتقاء داده و انگیزه پاسخگویی مسئولین را دو چندان خواهد ساخت و استمرار تضارب آراء و اندیشهها سبب تمیز سره از ناسره خواهد شد.
بهعنوان یک مسئول میانی در کشور و سازمانی که در آن برای مدتی مسئولیتی دارم، خود را موظف به خواندن تمامی نظرات ارائه شده در حوزه کاری دانسته و خواهم دانست و البته ترجیحم همکلامی با کارشناسان زبدهای خواهد بود که مصاحبتشان بر دانشم بیفزاید و در این مسیر، آگاهی از هویت افراد جهت استمرار ارتباط اصلی خدشهناپذیر است. حوزه معاونت بهداشتی و پیشگیری سازمان دامپزشکی کشور حوزهای گسترده در راستای تحقق شعار «برتری پیشگیری بر درمان» است و نیازمند بیان شفاف نظرات کارشناسان دلسوز مطلع در موضوعات مرتبط است. جهت بهرهمندی کامل از دانش و تجربه صاحبنظران و تقویت پل ارتباطی دانش و عمل، گوشمان آماده شنیدن سخنان و دستمان آماده فشردن دستان بزرگوارانی است که نقدهای «هویتدارشان» باب گفتگو را گشوده و استمرار خواهد داد.
پس لطفاً «ناشناس» نباشیم.
دکتر سید بهمن نقیبی
پنجشنبه ۹۹/۴/۵
پینوشت حکیم مهر:
در ابتدا جا دارد از یادداشت خواندنی و قابل تامل معاونت محترم بهداشتی و پیشگیری سازمان دامپزشکی کشور تشکر نماییم. هرچند بسیاری از متولیان دامپزشکی در کشور بصورت روزانه اخبار و تحلیلهای رسانه حکیم مهر را پیگیری نموده و مطالعه مینمایند، تنها عده معدودی از این عزیزان هستند که خود را در خصوص نظرات ارائه شده «پاسخگو» دانسته و اقدام به ارائه پاسخ به نظرات درج شده در ذیل اخبار مربوطه مینمایند. این اقدام بسیار قابل تقدیر بوده و مطمئناً موجب افزایش اعتماد عمومی به این مسئولین خواهد شد. شاید به جرأت بتوان جناب آقایان «دکتر سیدبهمن نقیبی» معاونت محترم بهداشتی و پیشگیری سازمان دامپزشکی و «دکتر محمد حبیبی» رئیس محترم مرکز ملی تشخیص و سرپرست دفتر دارو و درمان سازمان دامپزشکی کشور را در زمره پاسخگوترین مدیران این سازمان در اخبار مربوطه دانست.
در اینجا ضمن تقدیر و تشکر صمیمانه از این دو عزیز، از سایر مسئولین سازمان دامپزشکی، سازمان نظام دامپزشکی، شوراهای استانی نظام دامپزشکی، مسئولین دانشکدههای دامپزشکی و سایر متولیان صنف دامپزشکی دعوت به عمل میآوریم که با پیش گرفتن این رویه پسندیده، «پاسخگویی» را در صدر مسئولیت خود قرار داده و با این کار، اعتماد عمومی و صنفی را نسبت به خود افزایش دهند.
از همراهان محترم حکیم مهر نیز که اقدام به درج نظرات خود در ذیل اخبار این رسانه مینمایند نیز خواهشمندیم در صورت امکان، نظرات سازنده خود را به نام حقیقی خود مزین نموده و بدینگونه شفافیت را سرلوحه نظرات خود قرار دهند.
اول اینکه متاسفانه تجربه ثابت کرده که برخی از مدیران کل استان ها ظرفیت شنیدن انتقادهای درست خیلی از همکاران رو ندارند و این عرصه حاشیه امنیتی برای دوستان بوجود آورده که با خیالی آسوده و به دور از نگرانی حواشی ایجاد شده بعد از ارائه نظر خود، به راحتی بتوانند صحبت کنند.
و دوم اینکه مطالعه و توجه به کامنت های همکاران، میتواند در تحلیل جهت گیری های فکری جامعه دامپزشکی کمکی هر چند کوچک کند، توجه به تعداد مثبت و منفی های زده شده بر روی هر یک از کامنت های همکاران گرامی خود گویای خیلی از مسائل است که من به نوبه خودم از مسئولان حکیم مهر بابت این امکان تقدیر و تشکر میکنم.
به امید روزی که مسئولان دلسوز سازمان توجه ویژه ای به کامنت ها داشته باشند و بدانند که اصطلاح مشت نمونه خروار... از دل همین صحبت ها استنباط شدنی و صرفا یک نظر شخصی نیست.