یک هفته بعد از دفاع از پایان‌نامه، پروانه فعالیت درمانگاه گرفتم/ درمانگاه دامپزشکی به درد افرادی که به دنبال شغل آسان هستند، نمی‌خورد

حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: «دکتر رودابه روغنی‌زاده» بانوی صاحب درمانگاه دامپزشکی و مرکز وابسته در شهرستان رامهرمز که قریب به ۲۰ سال است که در این حوزه فعالیت می‌کند، معقتد است که در خیلی از موقعیت‌های حرفه دامپزشکی، دامپزشک خانم یا آقا جهت انجام کارهای درمانی و تزریقات دام و طیور احتیاج به همکاری با تکنسین و کاردان دامپزشکی دارند و این مساله ارتباطی به جنسیت ندارد.

از نظر او خانمی که می‌خواهد شغل دامپزشکی، آن هم درمانگاه را انتخاب کند، قبل از اینکه وارد حیطه کار شود، باید بپذیرد که کار سخت است. اما اینکه بگوییم این حرفه صرفا مردانه است، این‌گونه نیست: «خود دانش‌آموخته این رشته باید توانایی داشته باشد که روستاهای مختلف را پوشش دهد. به هر حال هر کسی روحیات خود را بهتر می‌شناسد و راحت‌تر می‌تواند تشخیص دهد که قادر به ادامه کار هست یا نه؟»

حکیم مهر: خانم دکتر، ورودی چه سالی و کدام دانشگاه هستید؟

بنده ورودی سال ۷۴ دانشکده دامپزشکی شهید چمران اهواز هستم.

حکیم مهر: بعد از فارغ‌التحصیلی چه کردید؟

یک هفته بعد از اینکه از پایان‌نامه دفاع کردم، پروانه فعالیت درمانگاه گرفتم. در این مسیر مشکلی در بحث امتیاز نداشتم چون آن زمان شهرستان نیاز داشت و از طرفی تعداد دامپزشکان هم کمتر از الان بود، لذا اداره کل دامپزشکی خوزستان و همچنین اداره شهرستان همکاری کردند. خودم هم به دنبال کارها رفتم و مشکلی در این خصوص نبود.

حکیم مهر: از همان زمان در کلینیک مشغول به فعالیت هستید؟

بله. در حال حاضر نزدیک به ۲۰ سال است که مشغول فعالیت هستم. ابتدا تحت عنوان دفتر خدمات درمانی کار می‌کردم و بعدها که سابقه کاری من بیشتر شد، در حوزه طیور هم ورود کردم.

حکیم مهر: آیا در این مدت نسبتا طولانی با مشکل خاصی مواجه شدید که به واسطه خانم بودن شما، به وجود آمده باشد؟

مشکل به‌خصوصی که نبوده است، بالاخره هر شغلی مزایا و معایبی دارد. اینکه بگویم خیلی مشکل خاصی بوده است، خیر. البته در خیلی از موقعیت‌های حرفه دامپزشکی، دامپزشک خانم یا آقا جهت انجام کارهای درمانی و تزریقات دام و طیور احتیاج به همکاری با تکنسین و کاردان دامپزشکی دارند و این مساله ارتباطی به جنسیت ندارد.

فعالیت در حیطه های مرغداری، دامداری، کشتارگاه صنعتی طیور و دام، کارخانه های بسته‌بندی مواد غذایی و سایت‌های ضدعفونی بستگی به توان خود دامپزشک دارد که بتواند در این حوزه با اقشار مختلف و سطح آگاهی‌های متفاوت از عشایر گرفته تا مرغدار و... ارتباط برقرار کند و این بستگی به توان شخصی او دارد. اما به طور کلی از لحاظ توان بدنی، بنده در این مدت با مشکل خاصی مواجه نبودم.

حکیم مهر: برخی بانوان دامپزشک نسبت به نگاه متفاوت مرغداران به مردان و زنان دامپزشک، اظهار گلایه می‌کردند. نظر شما در این خصوص چیست؟

واقعیت این است که بنده در طول این سال‌ها تفاوتی ندیدم. البته شاید جایی که من فعالیت می‌کنم، به این شکل بوده است.

حکیم مهر: خانم دکتر، فارغ از نگاه جنسیتی، مهمترین مشکلاتی که در این سال‌ها در حوزه فعالیت خود با آن مواجه بودید، چه چیزهایی بوده‌اند؟

در حال حاضر نمی‌توانم به فارغ‌التحصیلان بگویم که قرار است در چه شرایطی قرار گیرند و کار کنند، چون خود من از سال ۸۰ تا الان در حال کار کردن هستم و از شرایط کاری خودم رضایت دارم. حرفه ما به گونه‌ای است که دامپزشک باید به مرغداری مراجعه کند و مرغداری‌ها هم یا در روستاها هستند یا با شهر فاصله دارند. بالاخره خود این رفت‌وآمد تا حدی سخت است اما برای زن و مرد تفاوتی ندارد.

به نظر من خانمی که می‌خواهد شغل دامپزشکی، آن هم درمانگاه را انتخاب کند، قبل از اینکه وارد حیطه کار شود، باید بپذیرد که کار سخت است. اما اینکه بگوییم این حرفه صرفا مردانه است، به نظر من این‌گونه نیست. بلکه خود دانش‌آموخته این رشته باید توانایی داشته باشد که روستاهای مختلف را پوشش دهد. به هر حال هر کسی روحیات خود را بهتر می‌شناسد و راحت‌تر می‌تواند تشخیص دهد که قادر به ادامه کار هست یا نه؟ بالاخره برخی افراد به دنبال شغل راحت هستند و طبعا این حرفه برای آنها مشکل خواهد بود، اما اگر برای کسی مسائلی مثل مسافت تفاوت نداشته باشد و روحیه او با این چالش‌ها سازگار باشد، فکر نمی‌کنم که دردسری به وجود آید.

حکیم مهر:‌ این رفت و آمدها برای خود شما سخت نبود؟

به هر حال خانم‌های دامپزشک در هر شهرستان و استانی که هستند، از همان ابتدا باید نسبت به این مساله دقت کنند و مناطقی را که قرار است در آن کار کنند، شناسایی کرده و دقیقا تعیین کنند که به کجاها باید بروند. البته ناگفته نماند که این مساله برای آقایان هم همینطور است. بالاخره از این دست مشکلات وجود دارد اما بازدارنده نیست. من در این ۲۰ سالی که در حال فعالیت هستم، هیچ مشکل بازدارنده‌ای ندیدم.

حکیم مهر: آیا هیچ‌وقت به ادامه تحصیل فکر نکردید؟

اوایل خیلی زیاد اما بعد از آن، آن‌قدر درگیر کار بودم که دیگر فرصت دست نداد. به نظر من ادامه تحصیل خیلی خوب است، کمااینکه کسی که دوره عمومی را گذرانده باشد، بالاخره شناخت دقیقی از حوزه‌های فعالیتی که در آینده می‌تواند داشته باشد، ندارد. البته در این میان برخی شرایط ادامه تحصیل را ندارند اما به نظر من بهتر است دامپزشک یک یا دو سال بعد از اینکه وارد حیطه کار شد، زمینه‌های مختلف را امتحان کند، بعد اگر تمایل داشت، تخصص بگیرد و ادامه تحصیل دهد که این مساله خیلی هم می‌تواند به او کمک کند.

حکیم مهر: چه توصیه‌ای برای جوان‌ترها دارید؟

به نظر من جوان‌ترها می‌بایست یک مقدار روی خود شناخت بیشتری داشته باشند، چون حوزه درمان به نسبت مشاغل دیگر دامپزشکی، آسان‌‌تر نیست. اگرچه توان بدنی خاصی نمی‌خواهد اما دامپزشک از نظر روحیه باید سازگار باشد. اگر شرایط این‌گونه بود و توانست تحمل کند، می‌تواند موفق باشد. دامپزشکان با اقشار مختلف سروکار دارند و اگر بتوانند ارتباط خوبی بگیرند، در این کار موفق می‌شوند.

حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.