حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: اسامی
نامزدهای نهایی تایید صلاحیت شده دوازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی منتشر
شد و در میان این اسامی، چهرههای
نامآشنای
خانواده دامپزشکی نیز دیده میشود.
«دکتر سید سعید میرزرگر» متخصص بهداشت و
بیماریهای
آبزیان و استاد دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران یکی از این چهرههاست
که معتقد است یک نماینده دامپزشک نباید سر از کمیسیون صنایع در بیاورد، چون حیف
است و به نوعی از بین بردن سرمایه تلقی میشود.
وی در گفتوگو
با حکیم مهر،
میگوید:
«قانون دامپزشکی از سال 53 تا الان که قریب به نیم قرن میشود
که بازنگری نشده است. یکی از چالشهای
ما در حوزه قوانین، بحث درمانگاههای
دامپزشکی خصوصا دام کوچک است. بنده موافق استقلال سازمان دامپزشکی به صورت یک
معاونت مثل محیط زیست هستم تا بتواند مستقیما زیر نظر رئیسجمهور
باشد و بودجه مستقل و تشکیلات خاص خود را داشته باشد.»
دکتر میرزرگر خاطرنشان میکند:
«ارائه قوانین جدید که بتواند در مجلس مورد توجه قرار گیرد و در عین حال بار مالی
هم نداشته باشد، نیازمند یکسری
زمینهچینی،
پشتوانه کاری، لابی و همفکری
با افراد ذینفع
است. کسانی که میخواهند
به عنوان دامپزشک در کمیسیونهایی
مثل کمیسیون کشاورزی کار کنند، باید هم خود کمیسیون را از نظر تصویب یا ترمیم و
اصلاح قوانینی شبیه ماده 19 مجاب و توجیه کنند و از آن طرف، زمانی که قانون و
تبصره در صحن مجلس میآید،
امکان رای آوردن آن را مهیا کنند، چون کارفرمایان علاقه ای ندارند که مسئول فنی
حقوق بالایی بگیرد یا از آنها مستقل شود، چون نظرات آنها برایشان قابل قبول و خوشایند
نیست.»
حکیم مهر: آقای دکتر، چه شد که احساس وظیفه کردید که کاندید
ورود به بهارستان شوید؟
به هر حال زمانی که سن، تجربه، تخصص و مهارت فرد بالا میرود و
ارتباطات او قویتر
میشود،
احساس میکند
که شاید این تجربه و دانش برای دیگران مفید واقع شود. آنچه که در ابتدا به ذهن من
رسید، این بود که مجلس خانه ملت است و بنابراین احساس کردم حضور فردی که در زمینههای
تخصصی، فنی و... صاحب مهارت باشد، احساس مسئولیت کند و دل او برای مردم بتپد، میتواند
مفید باشد و خلاء موجود در مجالس قبلی را بپوشاند. البته دوستان دامپزشک که در
ادوار قبل حضور داشتند، هم مفید بودند اما شاید باز هم آن طور که باید و شاید در
زمینه مسائل تخصصی دامپزشکی یا پزشکی که از نظر امنیت اقتصادی و بهداشت عمومی بسیار
مهم است، ورود نکردند.
من احساس کردم که با توجه به تجربیات و ارتباطاتی که در
دانشگاه، دستگاههای
اجرایی، شیلات و بهداشت آبزیان و آبزیپروری دارم، شاید بتوانم موثر باشم، کمااینکه
تخصص ما به نوعی بین رشتهای
است و راه زیادی در مسیر توسعه صنعت وجود دارد. دوستان زیادی هم توصیه به حضور
کردند و اگرچه برخی هم مخالف بودند و میگفتند که ما رای نمیدهیم
و شما هم شرکت نکنید، اما من با این ایده موافق نیستم؛ از نظر من مملکت خودمان است
و خودمان باید آن را بسازیم و در جاهایی که میتوانیم،
موثر باشیم، نباید پا پس بکشیم و این مهمترین انگیزه من برای ورود به عرصه بوده
است. خوشبختانه با حسن نیتی که در دستگاههای
نظارتی بود، تایید صلاحیت شدم و الان هم به عنوان کاندیدای تهران، شمیرانات، ری،
اسلامشهر و پردیس در خدمت کشور هستم.
حکیم مهر: مهمترین برنامههای
شما برای حوزه دامپزشکی چیست؟
من معتقد هستم که نماینده مجلس نباید بیشتر از حد توان و وظایف
خود شعار دهد. تلاش من در زندگی این بوده که در کار، برخوردها و ارتباطات خود،
صداقت و شفافیت داشته باشم و در بلند مدت نیز همواره صدق و راستی برنده بوده است.
ما باید ببینیم یک نماینده در چارچوب وظایف خود، چه کارهایی میتواند
انجام دهد؟ نماینده باید در جهت رفع نیازهای مادی و معنوی مردم تلاش کند. دامپزشکی
یکی از مهمترین و موثرترین ارگانها
در رابطه با بحث تغذیه و امنیت غذایی است و از نظر من در شرایط کنونی کشور، هنوز
هم توسعه اقتصادی بر توسعه فرهنگی و سیاسی میچربد
و در اولویت است. بنابراین دامپزشکی باید بتواند به عنوان یکی از محورهای مهم در
رابطه با توسعه اقتصادی و تامین نیازهای اقتصادی مردم در شرایط حاضر نقش ایفا کند.
بنابراین مجلس شورای اسلامی اولا باید ارتباط صحیح و مناسب
با دستگاههای
اجرایی مثل سازمان دامپزشکی، وزارت جهاد کشاورزی و سازمان تحقیقات شیلات و از آن
طرف با خود مردم داشته باشد. وقتی نماینده انتخاب شد، نباید موکلین خود را فراموش
کند، بلکه مرتب باید بین مردم باشد و دیدارهای مردمی داشته باشد و در تشکلهای
مردمی و صنفی شرکت کند. یک نماینده دامپزشک نباید سر از کمیسیون صنایع در بیاورد،
چون حیف است و به نوعی از بین بردن سرمایه تلقی میشود
که شما در زمینه دیگری نظرات مشورتی دهید.
حکیم مهر: ارزیابی شما از قوانین دامپزشکی چیست و اگر وارد
مجلس شوید، چه برنامههایی
در این خصوص دارید؟
بازنگری در قوانین مرتبط با دامپزشکی و تدوین قوانین جدید بسیار
مهم است. قانون دامپزشکی از سال 53 تا الان که قریب به نیم قرن میشود،
بازنگری نشده است. آن زمان جمعیت دامی ما چقدر بوده و از نظر توسعه صنایع دام، طیور،
شیلات و ماهیان چطور در چه جایگاهی بودیم؟ امروز ما در حوزه ماهی قزلآلا
با عدد 200 هزار تن، رتبه نخست تولید در دنیا را داریم. از آن طرف در حوزه پرورش میگو،
ماهیان گرمابی و روشهای
نوین پرورش ماهی در قفس در حد خودمان، صاحب یک جایگاه مهم و ویژه در آسیا هستیم.
بنابراین بازنگری قوانین قدیمی، اصلاح و تکمیل قوانین جدید و ارائه قوانین جدید،
بسیار حائز اهمیت است.
یکی از چالشهای
ما در حوزه قوانین، بحث درمانگاههای
دامپزشکی خصوصا دام کوچک است. حتی در حوزه قوانین حمایت از حیوانات محیط زیست نیز
سازمان دامپزشکی نقش اساسی دارد. متاسفانه تبیین جایگاه دامپزشکان در حوزه بهداشت
و سلامت عمومی و همچنین بحث بیماریهای
مشترک و نوپدید به خوبی انجام نشده است. بعضی از همکاران ما اقدامات بسیار ارزشمندی
در زمان پاندمی کرونا انجام دادند که میبایست قدر آن دانسته میشد.
به هر صورت امیدوارم که بتوانیم در حوزه تدوین قوانین به جایگاهی که شایسته ماست،
برسیم.
همچنین در بحث تصویب بودجه سازمان دامپزشکی و شیلات، تعلق باید
با نظرات مشورتی به ارگانها،
وزرا و معاونین ذیربط،
به یک وضعیت مطلوب برسیم.
حکیم مهر: نظر شما درباره استقلال سازمان دامپزشکی کشور از
وزارت جهاد کشاورزی چیست و در صورت موافقت، چقدر میتوانید
این مساله را در مجلس پیگیری کنید؟
بحث استقلال سازمان دامپزشکی و به خصوص استقلال اقتصادی آن
از خیلی وقت پیش مطرح بوده و در مقاطعی هم ردیف بودجه جدایی داشته است. بنده موافق
این اتفاق هستم حتی در حد اینکه سازمان دامپزشکی به صورت یک معاونت مثل محیط زیست
در بیاید و بتواند مستقیما زیر نظر رئیس جمهور باشد و بودجه مستقل و تشکیلات خاص
خود را داشته باشد. به هر حال دوستان وزارت جهاد زحمت زیادی میکشند
و مهارت و تخصص هم دارند، اما سازمان دامپزشکی عمدتا تحتالشعاع
فشارهای مختلف است. دامپزشکی تخصص خود را طلب میکند و
لذا نیازمند یک تشکیلات مستقل و قدرتمند به لحاظ مالی و جایگاه قانونی در سطح کشور
است. من اگر بتوانم راه آن را پیدا کنم، حتما در این زمینه با کمک دوستان دیگر
تلاش خواهم کرد.
حکیم مهر: آیا مباحثی مثل محرومیت از مطب دامپزشکان قابلیت پیگیری
در مجلس شورای اسلامی را دارد؟
زمانی که من جوانتر و در دانشگاه بودم و البته الان هم
هستم، بحث محرومیت از مطب، علاوه بر دانشگاهها و
هیات علمیها،
در همکاران سازمان دامپزشکی و دستگاه اجرایی هم مطرح بود. قانون این حق را داده
اما در جاهایی مثل دانشگاه، مبالغ آنقدر کم و ناچیز بود و ارزش آن به حدی کم شد
که وقتی بحث تماموقتی
پیش آمد، خود همکاران دامپزشک عملا از آن صرف نظر کردند. امروز در دانشگاه تهران چیزی
به نام حق محرومیت از مطب مطرح نیست، اما میدانم
دوستانی که در سازمان دامپزشکی هستند، کمابیش این مبلغ را دریافت میکنند.
در واقع این مساله مثل قدیم جایگاه ندارد اما به عنوان اینکه امتیازی و حقی است که
باید به دامپزشکان داده شود، مهم است؛ به شرطی که متناسب با شرایط تورم باشد. این
طرح نیازمند کار کارشناسی است و نمیتوان آن را برای همه دامپزشکان در همه جا
با شرایط یکسان در نظر گرفت.
حکیم مهر: برای اجرای بهتر ماده 19 آیین نامه نظارت بهداشتی
دامپزشکی چه برنامههایی
خواهید داشت؟
ارائه یکسری
قوانین جدید که بتواند در مجلس مورد توجه قرار گیرد و در عین حال بار مالی هم
نداشته باشد، نیازمند یکسری
زمینهچینی،
پشتوانه کاری، لابی و همفکری
با افراد ذینفع
است. به نظر من کسانی که میخواهند
به عنوان دامپزشک در کمیسیونهایی
مثل کشاورزی کار کنند، باید هم خود کمیسیون را از نظر تصویب یا ترمیم و اصلاح چنین
قوانینی شبیه ماده 19 مجاب و توجیه کنند و هم از آن طرف، زمانی که قانون و تبصره
در صحن مجلس میآید،
امکان رای آوردن آن را مهیا کنند، چون کارفرمایان علاقهای
ندارند که مسئول فنی حقوق بالایی بگیرد یا از آنها مستقل شود، چون نظرات آنها برایشان
قابل قبول و خوشایند نیست. من امیدوارم تعداد دامپزشکانی که دلسوز به صنف و پیگیر
هستند، در مجلس دوازدهم زیاد شود تا این قوانین و مباحث مربوط به کلینیکهای
دام کوچک، حق محرومیت از مطب، حق و حقوق مسئولین فنی و... که روی زمین مانده،
اعاده کنند.
حکیم مهر: چه پیامی برای دامپزشکان دارید؟
تنها چیزی که نه صرفا برای دامپزشکان، بلکه برای تمام مردم میگویم
این است که ممکلت خودتان است، با سرنوشت خود قهر نکنید. قرار نیست کسی از خارج بیاید
و به ما خدمت کند، بلکه خود ما باید تلاش کنیم و با انتخاب افراد اصلح و به عنوان
نماینده مردم از آنها مسئولیت بخواهیم. ما هم اگر نمیآییم،
مقصر هستیم.
حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.