
حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: دانشیار دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران در گفتوگو با پایگاه خبری حکیم مهر با تاکید بر اینکه استاد دکتر تقیپور بازرگانی یک شخصیت ممتاز علمی، اجرایی و دانشگاهی بودند، گفت: «ما افراد و اساتید زیادی داریم که از نظر علمی سرآمد هستند و شاید رتبه بالاتری هم از ایشان دارند، اما برخی خصوصیات ویژه در دکتر بازرگانی بود که ایشان را به عنوان اسطوره تکرارناپذیر دانشگاهی و دامپزشکی تبدیل کرد.»
«دکتر محمدکاظم کوهی» افزود: «دکتر بازرگانی علاوه بر اینکه عالم بسیار آگاهی بودند، در بحث اجرایی نیز مدیری بسیار قوی به شمار میرفتند و سالها به عنوان رئیس گروه دامپزشکی وزارت علوم انجام وظیفه کردند. در اوایل انقلاب مدتی در وزارتخانه بودند و در ادامه سالها به عنوان قائممقام هیات مدیره جامعه دامپزشکان ایران زحمت میکشیدند و در همه مسئولیتهایی که داشتند، فردی بسیار سختکوش، توانمند و باهوش بودند که برای کسانی که با ایشان همکاری میکردند، هر لحظهی آن کسب تجربه بود.»
وی تصریح کرد: «بعضی از اساتید مشابه ایشان، وقتی مسئولیتهای اجرایی میگیرند، زینتالمجالس هستند و کار اصلی و مدیریت توسط زیردستان انجام میشود، اما دکتر بازرگانی نسبت به مسئولیتهایی که میپذیرفتند، تسلط کامل و جامعی داشتند و همه افراد زیرمجموعه با مدیریت و درایت ایشان کار میکردند. اینها خصوصیات ممتازی بود که دکتر بازرگانی را به یک اسطوره تبدیل کرده بود.»
دکتر کوهی با یادآوری اینکه در گذشته چندین کنگره ملی دامپزشکی با مدیریت دکتر بازرگانی برگزار شد، خاطرنشان کرد: «ایشان همواره بر همه بخشهای امور اجرایی کار نظارت داشتند. بنده در دوران دانشجویی و اوایل فارغالتحصیلی یا به قول دکتر بازرگانی دانشآموختگی، به مدت سه سال و شاید هم بیشتر به عنوان مدیر داخلی جامعه دامپزشکان ایران با ایشان همکاری داشتم و یک نکته بسیار بااهمیتی که دیدم، پاکدستی ایشان بود. دکتر بازرگانی به شدت به بیتالمال و به حفظ سرمایه مجموعهای که تحت مدیریت ایشان بود، حساس بودند. حتی یک ریال هم برای ایشان یک ریال بود و امکان نداشت که در زیرمجموعه ایشان، حیف و میلی اتفاق بیفتد. در واقع حتی بیشتر از اموال شخص خودشان، مراقب بیتالمال بودند و این پاکدستی و حساسیت به بیتالمال گاهی اوقات اطرافیان را خسته میکرد اما خصوصیت بارز ایشان بود. دکتر بازرگانی بسیار نکتهسنج، دقیق، توانمند و بسیار عاشق بودند و عشق یکی از خصوصیات بارز دکتر بازرگانی بود.»
جدا کردن دکتر بازرگانی از دانشگاه یکی از دلایل عمده بیماری وی بود
دکتر کوهی ضمن اشاره به یک خاطره مشترک با دکتر بازرگانی، اظهار کرد: «یک بار ایشان را برای شرکت در جلسهای دعوت کرده بودم که زحمت کشیدند و تشریف آوردند. برای اینکه دوستی خود را در جمع به من ثابت کنند، گفتند که «من به خاطر آقای دکتر کوهی از عشقم که کلاس درس بود، گذشتم و به اینجا آمدم؛ این خیلی کار بزرگی بود که من انجام دادم و برای هر کسی حاضر نیستم که این کار را بکنم». دکتر بازرگانی واقعا عاشق دانشجویان، کلاس، پژوهش و تحقیق بودند و دانشگاه خانه اول و آخر ایشان بود و همه دوستان هم شهادت میدهند که جدا کردن ایشان از دانشگاه یکی از دلایل عمده بیماری ایشان بود.»
وی در پایان گفت: «دکتر بازرگانی اعتقاد داشتند که بسیاری از انسانها با مرگ تمام نمیشوند و ادامه مییابند که به نظرم خود ایشان از افرادی هستند که با مرگ تمام نمیشوند و قطعا ادامه دارند. دکتر بازرگانی آنقدر از خود میگذشت و آنقدر از همه وجودش برای دانش و پژوهش و آموزش وقت میگذاشت که هیچکس تلاش نمیکند مثل بازرگانی باشد.»
ان شاالله خداوند روح ایشان را قرین رحمت و مغفرت خویش قرار دهد
از خداوند منعال برای روح آسمانی این استاد فرزانه آمرزش و مغفرت مسئلت می نمائیم.
کسانی که ایشان را از دانشگاه جدا کردن
|
روزگار دیدی که چگونه می گذرد و آدمها هم خوب و بد می روند.
بجز دانشگاه , سازمان دامپزشکی هم همچنین رویه ای دارد .
|
نیازی به آینده نیست همین الان مشخصه
روحشان شاد و قرین رحمت الهی، امان از خوش ظاهر های بد باطن
سلام
بازرگانی تا بود درستکار بود. تلاش کنید درستکار باشید.
خدا ایشان را بیامرزد ، وقتی همه به نیکی از ایشان یاد می کنند پس به قول خودشان همواره زنده هستند . ...............
از دکتر علی شریعتی که معلم انقلابش نامیدند وام می گیرم و می گویم « دکتر بازرگانی ،دکتر بازرگانی است »
دکتر برای ایران سرافراز کار کرد. همه دانش آموختگان قبلی اینجور بودند که متاسفانه در نسل جدید این کم رنگ شده است.
دکتر بازرگانی با اینکه در علم دامپزشکی سرآمد بود بسیار متواضع هم بود. برای ایشان در راه خدمت به مردم و دامداران و تولید کنندگان و برای آموزش و پژوهش و شناسایی بیماریها به خصوص بیماریهای جدید و به اصطلاح نوپدید هیچ محدودیت مکانی و زمانی مطرح نبود . به دورترین مناطق میرفتند وسط روز ، نصف شب و هر زمانی که نیاز میرفت.
پيامبر صلي الله عليه و آله :" مَنْ تَعَلَّمْتَ مِنْهُ حَرْفاً صِرْتَ لَهُ عَبْدا "( ازكسي كه حرفي بياموزي عبد او شده اي)
تسلیت به جامعه دامپزشکی وشاگردان آن استاد فرهیخته
موضوعی که اینجانب را همواره اذیت میکند خبر بازنشسته شدن اساتید دانشگاه است به عقل ناقص بنده استاد دانشگاه نباید در زمان حیات بازنشسته شود ولی میشود تعداد ساعات تدریس را کاهش داد امیدوارم این رسم ناخوشایند برچیده شود
|
همانطور که خود آن مرحوم در مراسم جشن فارغ التحصیلی ورودیهای سال ۱۳۶۴ گفت: فراغت از تحصیل زیبنده هیچ انسانی نیست. بگویید اتمام دوره خاصی از تحصیل.
|
جناب قهرمانی دقیقا صحیح میفرمایید. در کشور ما بسیاری چیزها برعکس هستند . بجای اینکه یک استاد دانشمند را در جایگاهی قراردهند که از نور آن همگان بهره برداری کنند برعکس میبرند در جایگاهی تاریک قرار میدهند که هم به سرعت عمر وی به پایان برسد و هم اینکه ارتباط او با اطرافیان قطع گردد و این برای مردم و کشور بسیار غم انگیز است.
بی اندازه بامناعت و با سواد چه در حوزه آموزش و چه بالین، با همه این خصایص نیک، اما به طرز عجیبی غالب دانشجویان از ایشان هراس داشتند، خصوصا در امتحانات شفاهی و عملی...، بحثی که مطرح کردم مربوط به چند دوره ای بود که مشاهده کردم.