حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: استاد پیشکسوت دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران در گفت‌وگو با پایگاه خبری حکیم مهر با تاکید بر اینکه استاد دکتر تقی‌پور بازرگانی از چهره‌های کم‌نظیر، نه تنها در زمینه دامپزشکی یا در زمینه تعلیم و تربیت، بلکه در تمام شئون و زمینه‌های اجتماعی بود، گفت: «ایشان از همکاران فاضل، دانشمند و بسیار غنی از نظر علمی بودند و با همه این توانایی‌های علمی خود، زمانی که می‌خواستند به کلاس بروند، حتما باز مطالعه و خود را به روز می‌کردند و همه دانشی را که می‌توانستند، به دانشجو منتقل می‌کردند.»
«دکتر محمدمهدی کیایی» با تاکید بر اینکه دکتر بازرگانی بسیار منظم و وقت‌شناس بودند، تصریح کرد: «ایشان زمانی که می‌گفتند ساعت 8 در فلان جا هستم، واقعا سر ساعت و بدون ذره‌ای تاخیر و تقدم آنجا بودند. وقتی می‌گفتند باید یک ساعت راجع به این نکته سخنرانی کنم یا کلاس برگزار کنم، دقیقا تا لحظه‌های آخر زمان خود را تدریس می‌کردند و صحبت را ادامه می‌دادند تا از نظر خودشان نسبت به مستمعین و دانشجویان دینی به گردنشان باقی نماند.»
وی یکی از خصایص بسیار مهم دکتر بازرگانی را مسئولیت‌پذیری و جدی بودن در مساله‌ای که به عهده گرفته بود، معرفی و تصریح کرد: «دکتر بازرگانی بسیار جدی بود و مسامحه در کار ایشان راهی نداشت. من از دوره دانشجویی با ایشان آشنا بودم، کمااینکه در سال 44 وارد دانشکده شدم و ایشان سال 43 وارد شده بود و یک سال از من جلوتر بود، اما با پای هم پیش می‌رفتیم. چهره‌ای که من برای شما ترسیم کردم از همان ابتدای جوانی در وی دیده می‌شد. بعدها نیز به عنوان هیات علمی مراوده و بحث‌های زیادی داشتیم و سخنرانی‌ها و کارهای مشترکی را مثل برنامه‌ریزی درسی، بررسی محتوای آموزشی گذشته، به روز کردن محتوا و استفاده از منابع جدید به عهده گرفتیم. با ایشان جلسات زیادی داشتم و خیلی کار میکردم و در تمام ایامی که در خدمت ایشان بودم، این ویژگی‌ها و صفات حسنه را می‌دیدم که چقدر دقیق و جدی و متعهد هستند که باید هر کاری به نحو احسن به اتمام برسد.»
دکتر کیایی خاطرنشان کرد: «دکتر بازرگانی به حدی در انجام کارهای خود جدی بودند که مثلا وسواس بودند که در فلان جمله باید ویرگول، واو یا نقطه قرار دهیم. خدا ایشان را رحمت کند، من فکر می‌کنم که ما شبیه این چهره را نه تنها در عرصه علوم دامپزشکی و همکاران خودمان بلکه در کل جامعه کمتر داریم. بنده دعا می‌کنم که ای کاش در کل جامعه و میان مسئولین، افرادی با چنین زمینه‌های فکری و تعهدی بیشتر می‌بود.»
آن زمان اعتقادات ونظم در زندگی وکارها یک امتیاز ووجه مثبت برای افراد محسوب می گردید. ولی الان بی نظمی ؛ از زیرکار دررفتن؛ ادای آدم خوبا را دراوردن؛ چاپلوسی؛ زیرآب زنی و...جزئ مهارت های زندگی و پذیرش در افکار عمومی جلوه داده شده. ورفتار ومنش امثال دکتر در این زمانه خریداری ندارد. خداوند ایشان وهمه آنهایی که به نحوی در پیشرفت واحیای اخلاق حسنه سرآمد بودند با صالحین درگاهش محشور گرداند | دقیقا بعد از سپری شدن بیش از بیست سال تدریس انگلشناسی در دانشگاه ازاد که برای هر ساعت تدریس شب قبلش حداقل دوساعت مطالعه و مرور میکردم روزی سعادتی دست داد که از طرف اداره برای کاراموزی به دانشکده دامپزشکی اعزام و مدت یکهفته در کلاس انگلشناسی شرکت کردم موضوع تاسیس موزه انگل شناسی بود از همان ساعت اول شرکت در کلاس متوجه شدم که بین مطالبی که بنده در کلاس برای دانشجویان میگفتم و انچه استاد دانشکده به ما میگفت از نظر لحن و شیوه بیان و خیلی پارامترهای دیگر فرق بسیار است انجا بود که فهمیدم یک استاد دانشگاه در طول حیات نباید بازنشسته شود نباید به جز دغدغه تدریس دغدغه دیگری داشته باشد نباید .......ولی متاسفانه شاهد هستیم اساتید به راحتی بازنشسته میشوند –کسانی که موافق بازنشستگی اساتید دانشگاه هستند ایا میتوانند هم اکنون در شان دکتر عزیز رفیعی – دکتر حکمتی –دکتر زاکاریان – دکتر نوروزیان و ده ها و صدها از این مرواریدهای عرصه دامپزشکی نام ببرند حکیم مهر چنان پیامها را سانسور می کند که آدم فکر می کند ، نکنه بی ادبی شده باشد | در دانشگاه ............. دامپزشکی داشتیم که همه دروس را تدریس می گرد | به این میگن دو کلمه حرف حساب 
