حکیم مهر - یک دندانپزشک و مدافع حقوق حیوانات از نحوه برخورد دانشکده‌های دامپزشکی با حیوانات زنده انتقاد و از صاحبان حیوانات خواست در صورت مرگ حیوان خود جسد آن را به دانشگاه‌های دامپزشکی تحویل و از این طریق از کشته شدن حیوانات بی‌گناه دیگر جلوگیری کنند.
دکتر رامک روشنایی‌مقدم از استفاده دانشکده‌های دامپزشکی از حیوان زنده و کشتن آنها برای آموزش به دانشجویان انتقاد کرد و گفت: «در کلاس‌های دامپزشکی حیوان سالم و زنده را خریداری و یا در بیابان پیدا و آنها در سر کلاس برای آموزش دانشجویان میکشند. در کلاس‌هایی هم که دانشجویان باید جسد حیوان مرده را تشریح تا علت مرگ حیوان را تشخیص دهند، حیوان سالم را میکشند و بعد از دانشجویان می‌خواهند که علت مرگ را تشخیص دهند.»
مدیرگروه مخالفان آزمایش روی حیوانات ادامه داد: یکی از اعضای گروه که در دانشکده دامپزشکی شهریار مشغول به تحصیل است اعلام کرده که دو قلاده سگ در قفس نگهداری می‌شدند و قرار بود در هفته جاری برای آموزش به دانشجویان کشته شود. (البته این امر با اهداء جسد فعلاً منتفی شده است.)
این دندانپزشک اظهار کرد: «در کشورهای دیگر دانشگاه‌های دامپزشکی طی اطلاعیه‌ها و تبلیغات با صاحبان باغ‌ها و مزارع هماهنگ می‌کنند تا در صورتی که حیوان یا دام آنها به هر دلیلی مرد، یا جسد را به دانشگاه تحویل دهند یا اینکه به دانشگاه اطلاع دهند تا جسد از آنها گرفته شود. آنها همچنین به طور رایگان علت مرگ دام و یا حیوان را به صاحب آن اطلاع میدهند. در حالیکه در ایران چنین سیستمی وجود ندارد و اگر این مسئله در جامعه فرهنگ‌سازی شود، بدون شک جلوی این همه کشتار حیوانات بی‌گناه گرفته خواهد شد.»
روشنایی‌مقدم با طرح این پرسش که آیا در دانشگاه‌های علوم پزشکی نیز برای آموزش به دانشجویان، انسان زنده، کودک بی‌سرپرست یا افراد ولگرد کشته می‌شوند؟ ادامه داد: «در کشور 25 دانشگاه دامپزشکی وجود دارد که در هر ترم در کلاس تشریح و آناتومی، حیوانی را کشته و آن را کالبدگشایی می‌کنند. در سر کلاس جراحی نیز چشم الاغی را در آورده و بعد از کور کردن، آن حیوان بی‌گناه را میکشند. طبق اعلام دوستان نیز در برخی از کلاس‌ها برای آموزش درمان شکستگی پای حیوان، پای سگ یا گربه‌ای را شکسته و بعد درمان و جا انداختن پا را به دانشجویان آموزش میدهند.»
وی با بیان اینکه در کلاس جانورشناسی نیز به وفور روی قورباغه،موش و خرگوش آزمایش انجام میدهند،ادامه داد: «دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران هر ترم حدود 12 الی 13 میلیون تومان برای خریداری حدود 200 موش و خرگوش، 10 سگ، سه الی چهار گوسفند، سه الی چهار گاو و سه الی چهار حیوان اهلی مانند الاغ هزینه می‌کند.»
مدیر گروه مخالفان آزمایش روی حیوانات افزود: «دانشجویان برای نوشتن پایان‌نامه و انجام یکسری آزمایشات نیز حیوانات زنده‌ای را خریداری و برای انجام تحقیقات از آنها استفاده می‌کنند.»
سهیل یکی از دانشجویان ترم آخر رشته دامپزشکی نیز در گفت‌وگو با خبرنگار قانون گفت: «خریداری حیوان برای آموزش به دانشجویان موضوع عادی است و در بحث‌هایی همچون گچ‌گرفتگی؛ نیاز به دام زنده است. به خاطر اینکه خود دانشگاه در کوچه و خیابان به دنبال موش، گربه و سگ نیست و خریداری حیوان را به یک فرد غیردانشگاهی می‌سپارد.»
وی با بیان اینکه در درس جانورشناسی از موش و خرگوش به وفور استفاده می‌شود، اظهار کرد: «در این درس داروی بیهوشی به موش تزریق و مقدار مقاومت موش در مقابل دارو را اندازه‌گیری می‌کنند. در بحث داروسازی نیز استفاده از حیوانات زیاد است به طور مثال برای ساختن پادزهر خرگوشی را در دسترس مار قرار میدهند. خرگوش به خاطر نیش مار کشته می‌شود، اما محققان از سم وارده برای ساختن پادزهر استفاده می‌کنند.»
این دانشجوی ترم آخر دامپزشکی با رد اینکه برای هر آموزشی حیوانی خریداری شده و بعد از آموزش حیوان کشته می‌شود، گفت: «در کنار دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران بیمارستان آموزشی است و دانشجویان در زمانی که فردی سگ یا گربه خود را برای درمان از جمله پانسمان کردن و بخیه زدن به آنجا آورده حاضر می شوند و از نزدیک روند کار را مشاهده می‌کنند.»
وی گفت: «احتمال اینکه برای درس تشریح حیوان زنده‌ای را بکشند وجود دارد، اما در سایر آموزش‌ها از جمله گچ‌گرفتگی ابتدا حیوان را با دارو بیهوش می‌کنند و بعد سایر اقدامات انجام می‌شود. این موضوع تنها اختصاص به ایران ندارد و در همه کشورها از این روش استفاده می‌شود.»
خبر مرتبط :
تو رو به خدا این داستان ها را جمع کنید گذشته از صحت و سقم نظر خانم دكتر محترم كه غالبا صحيح مينمايند بايد قبول نمود كه آموزش و استفاده از متدها و تكنولوژيهاي جديد آموزشي در دانشكده هاي دامپزشكي بسيار مهجور مانده اند و اساتيد و مدرسان و مديران آموزشي نيز در فراهم نمودن موارد آموزشي تلاش زيادي از خود نشان نميدهند. عصر، عصر تبلیغات است، این خانم دکتر محترم احتمالا در ابتدا هدف خیری هم داشته اند، اما الان مزه شهرت، حضور در رسانه ها و .... بیشتر ایشان را مشغول کرده، امیدوارم دوستان دامپزشک و خصوصا دانشجویان دامپزشکی در این زمینه اختیار عمل را به فردی که تخصصی در دامپزشکی ندارد، واگذار ننمایند. مگر دامپزشکان در زمینه واردات تجهیزات پزشکی، نخ بخیه و .... هندی و پاکستانی که مورد ناراحتی مسئولین وزارت بهداشت هم است، صحبتی می کنند که ایشان دائما در هر زمینه تخصصی دامپزشکی اظهار فضل می نمایند؟! ایشان مناسب است در ابتدا نقایص رشته مربوط به خود را رفع نمایند، اگر وقتی ماند آن وقت دامپزشکی!!! دامپزشکان خود بیش از سایرین دلسوز حقوق حیوانات هستند. این خانم دکتر بارها برای درمان حیواناتشان به کلینیک دانشکده دامپزشکی تهران و کرج آمده اند و در طول درمان حیوان بارها از اساتید تشکر کرده اند اما بعدا با گفتن داستان های به دور از واقعیت و ....... افکار دیگران را نسبت به دامپزشکی بدبین می کنند. بحث این مطلب اصلاً نمی باید با محوریت نام یک فرد حقیقی باز می شد. موضوع، موضوع بسیار مهمتری است. ضمناً بدون حضور فرد مذکور، مطالبی به نقل از بینندگان و علیه ایشان منتشر شد که از مدیر مسئول محترم حکیم مهر بررسی مجدد این موضوع تقاضا می شود. روزگاری رو به یاد می یارم که حیوانات رو دوست داشتم و از صحنه رنج کشیدن اونها ناراحت می شدم ولی مثل همه هم دوره ای ها نمی دونستم که چه جوری می شه جلوی این وضع رو گرفت و می شه خیلی با حیوانات مهربانتر بود. سالها گذشت، با حیوانات بیشتر و بیشتر انس گرفتم و آخرش فهمیدیم که اون روزا استادامون هم نمی دونستن دارن چه کار می کنن. لابد امکانات نبود. باید فقط کلاسی برگزار می شد و تیکی می خورد و واحدی پاس می شد و مبلغی به حسابا واریز می شد. این وسط حیوانات فقط وسیله بودن. الآن من که یه دامپزشک سادم و دستم به جایی بند نیست. ولی وای به حال اونایی که سر کارن و می دونن دارن چه بلایی سر حیوونا می یارن و شرم نمی کنن. خدا این دندانپزشک رو برای ما دامپزشکان بویژه اساتیدمون حفظ کنه. همین که دوستان انقدر شجاعت دارند که با نام دقیق خودشان کامنت می گذارند!!!! خیال ما را جهت پاسخ ندادن ....... راحت می کند! این خانم دکتر رو همه می شناسند. من بار ها به اییشون توصیه کرده ام که بروند و به حرفه دندانپزشکی خودشان بپردازند و دست از سر ما دامپزشکان بر دارند. ایشون اگه خیلی دلش به حال حیوانات می سوزه بهتره بره با شهرداری صحبت کنه که روزانه چندین هزار سگ رو در سراسر ایران کشته می شوند به خاطر شهرداری ها. حالا واقعا مشکل ما کشته شدن یکی دو تا سگ دانشکده های دامپزشکی ماست؟ به نظر من ما مشکلات مهم تری داریم که بهش بپردازیم جناب حکیم مهر عزیز. شما یه نگاهی به خبر هاتون بکنید. آخه این موضوعات سخیف چیه که انتخاب می کنی. نه به درد خودت می خوره نه به درد ما دامپزشکان. به نظر من یه تغییر رویه لازم داری تا اخبار به روز تری ارائه کنی. یه مقدار مباحث تحلیلی بزار. مثلا در مورد اینکه چطوری میشه از وزارت کشاورزی جدا شد و دامپزشکی کشور رو ارتقا داد صحبت کن. همش گیر دادی به بحث حرام بودن و نجس بودن سگ و گربه و حقوق حیوانات. بی خیال دوست گرامی ........عروسک سگ وارد ی کنه دونه ای 5 میلیون می فروشه. سی دی فروشی می کنه و .... اصلا به ایشون چه ارتباطی داره ما دامپزشکا چه می کنیم. هر چی باشه ما خودمون متخصص و اهل فنیم و ایشون صلاحیت اظهار نظر در حوزه ما رو نداره. ایشون بهتره بره تو دانشکده های علوم پزشکی و اونجا از حقوق حیوانات دفاع کنه. حکیم جان مدیونی اگه نظرم رو نذاری. بدون سانسور. اون سری کلی نظرم رو سانسور کردی. حداقل این دفعه نشون بده اخلاق حرفه ای داری. و السلام دامپزشک مدافع حیوانات آقای دامپزشک متخصص (؟) صحبت از اخلاق کردید ، اول اینکه ای کاش تو دانشگاه های دامپزشکی ایران یه چند واحد اخلاق هم داشتیم ! من از طرز نوشتنتون حس کردم شما پدرکشتگی دارید با خانم دکتر روشنایی .......... !!! اما یک سوال برام پیش اومده : اگر آموزش دامپزشکی و ارتقای تکنیک های اون یک موضوع سخیف هست، جنابعالی بیاید و بگید که چرا وارد این رشته شدید ؟ یعنی خدای نکرده شما یکسری واحد سخیف رو پاس کردید و شدید متخصص ؟ ........ شما علنا دارید به بحث آموزش دامپزشکی توهین می کنید و با این طرز صحبت کردن نشون میدید که مخالف پیشرفتش هستید و در یک سایت دامپزشکی هم این کار رو می کنید ! به عنوان دامپزشکی که به دلایلی، از نزدیک با حرفه دندانپزشکی آشنایی دارد، می دانم که هر روز هزاران نفر انسان بی گناه به دلیل نداشتن هزینه های گزاف دندانپزشکی، که اغلب آنها هم از شمول بیمه خارج است، دندان های خود را از دست می دهند، افرادی هستند که حتی هزینه پرکردن یک دندان را هم نمی توانند بدهند. ........... دوستی داشتم در سال های قبل که در یکی از همین دانشکده ها درس می خواند و همیشه دنبال افراد فقیر و بیچاره ای بود که قبول کنند برای درمان کم هزینه دندانشان خود را به دست دانشجویان بی تجربه بسپارند. حال پیشنهاد می کنم تعدادی از دامپزشکان هم در سایت های مختلف در مورد این کار ...... دانشکده های دندانپزشکی مصاحبه کنند!! جناب .......! با اینکه اسمتونم ننوشتید اما می شناسمتون! چه 1 حیوون.چه 100تا! مهم اینه که جون حیوونا حفظ بشه.حتی 1یا 2 تا! اگه دقت کرده باشی خانم دکتر سی دی ها رو به خیلی از دانشکده ها رایگان دادند تا اساتید ترغیب بشن و از این ابزارهای جایگزین استفاده کنند.سعی کنید همه چیز رو با هم قاطی نکنید! ما در زمینه ی ابزارهای نوین آموزشی در دامپزشکی از خیلی از کشور ها عقب هستیم.مهم این نیست رشته ی ایشون دقیقا با ما یکسان نیست(هرچند که علوم پزشکی بسیار مرتبط هستند).مهم اینه که یکبار هم که شده گوش کنیم ببینیم ایشون چی میگن و هدف نجات دادن و حفظ جان حیوانات است.همکار گرامی اگه شما هم ایده ای دارید در این زمینه بفرمایید و عمل کنید!!!! ما دامپزشکا اینقدر کم کاری و بی توجهی کردیم که خانم دکتر دارن جورمون رو می کشند... کارشون قابل تقدیره حقیقتا. بیایید به یکدیگر احترام بگدازیم. من هم با دکتر آراسب مقدم موافقم، دکتر جان من پیشنهاد می کنم شما به شخصه چون به دلایلی با دندانپزشکی هم آشنا هستید!!! سرپرست این گروه از دامپزشکان بشوید، از وقت خود و از جیب خود برای کسانی که نیازمند به درمان های دندانپزشکی هستند خرج کنید، بعدش خوشحال می شیم همینجا گزارشی از کارهای انسان دوستانه شما را بخوانیم!!!! آقاي دكتر دباغ ببخشید دوباره نظرم رو ابراز می کنم. اما نمی دونم چی گفتم که اینقدر برای برخی همکارا گرون اومده. ........ . اما جهت اطلاعتون عرض کنم که برای این جانب مسائل آموزشی و پژوهشی بسیار مهم هست بر خلاف اونچه که دوست عزیزمون می فرمایند و ....... خوب بالاخره همه آزادند نظرشون رو ابراز کنند. اما در ادامه توضیحاتم باید اضافه کنم که ارتقای آموزش دامپزشکی مستلزم آموزش و تحقیقات روی حیوانات هست. اگر شما در دانش پزشکی هم نگاه کنید همین پزشکان و دندانپزشکان فبل از اینکه فارغ التحصیل بشوند روش های مختلف جراحی رو روی انسان ها پیاده می کنند. همین دانشجویان دندانپزشکی قبل از فارغ التحصیلی جراحی دندان می کنند. و این یعنی چی؟ عزیز من آدم تا تمرین نکنه چطوری یاد بگیره؟ حتما می خواهید اثر یک دارو یا پیوند رگ رو روی عروسک های ......... یاد بگیریم. یه مقدار واقع بینانه برخورد کنین. آخه این نمی شه که اگه ابروی یه چیزی ایراد داره بزنیم چشمش رو کور کنیم. تحقیقات روی حیوانات آزمایشگاهی در همه جای دنیا مرسومه. بعدم هی میگید روی تحقیقات به اصطلاح In vitro (تحقیقات اولیه آزمایشگاهی خارج بدن موجود زنده) کار بشه. آخه عزیزان من هیچ دارویی، هیچ پیوند بافتی، هیچ روش جراحی روی شرایط آزمایشگاهی خارج از بدن موجود زنده ارزش استفاده در کلینیک رو نداره. من واقعا متاسفم که برخی از عزیزان مطالعه نمی کنند و میان به عنوان مدافع حقوق حیوانات جلوی تحقیقات و افتخار آفرینی پژوهشگران این آب و خاک رو می گیرند به این بهانه که جان حیوانات عزیزه. دوستان در این که جان حیوانات عزیزه شکی نیست. اما اگر بخواهیم به نظر این دوستان تکیه کنیم پس گاو و گوسفند را هم نباید بکشیم و گوشت و محصولاتشون رو مصرف کنیم. از نظر من اگه خرگوش و موش و سگ حیوانند و حق حیات دارند پس حیوانات مزرعه هم حق حیات دارند. به نظر من این افراد اگه خیلی ادعا دارند با قربونی کردن دم منازل و کشته شدن سگ ها توسط شهرداری مقابله کنند نه با تحقیقات و پژوهش که امری مقدس هست. من نمی دونم چرا سریع یه عده بر علیه همکارشون موضع می گیرند. من در جهت دفاع از صنفم صحبت کردم نه در جهت تخریب صنفم. این نشون میده که ما باید روی سیاست گذاری هامون در جهت ارتقای دانش دامپزشکی در بین دانشجوهامون تجدید نظر اساسی کنیم. بنده هم با اینکه در تحقیقات بی ودی به حیوانات آزمایشگاهی ظلم بشه و یا بی جهت در تحقیقات مورد استفاده قرار بگیرند مخالف 100 در صد می باشم ولی از خودتون پرسیدید آیا در تشخیص اینکه در چه تحقیقاتی نیاز به استفاده از حیوان هست یا خیر، آیا یک دندانپزشک صلاحیت اظهار نظر دارد یا یک گروه دانشگاهی که بار ها تحقیقات انجام داده اند و به اصول اخلاقی پایبندند. بنده به این دوستان عرض می کنم، به امید پروردگار پژوهشگران این مرز و بوم به پروژه های تحقیقاتی خودشون ادامه خواهند داد و این حرکات تحت عنوان دفاع از حیوانات تا مادامی که به صورت ..... دنبال میشه به جایی نخواهد رسید. من پیشنهاد می کنم اگر همه ما اعتقاد به اخلاق و حقوق حیوانات داریم بهتره سطوحی رو تعریف کنیم و این نظامات رو قانون مند کنیم. با بی قانونی نمی تونید افکار خودتون رو پیش ببرید. جهت اطلاعتون عرض می کنم بررسی هایی در دست انجام است تا کمیته اخلاق در علم دامپزشکی تشکیل بشه و لایحه اون هم در دولت محترم در حال پیگیری هست تا به مجلس ارسال بشه. قرار هست در این طرح از همه دامپزشکان دلسوز و با سابقه و البته عالم به این علم استفاده بشه تا قوانینی در جهت استفاده از حیوانات در آموزش و پژوهش دامپزشکی نگاشته بشه تا هم پژوهش های کاربردی که منفعت ملی دارند برای کشور بتونند به اهداف خودشون برسند و هم حقوق حیوانات حفظ بشه و بی جهت حیوانات برای موارد بی خودی کشته نشوند. همچنین بحث هایی در زمینه نحوه کنترل بر رفتار با حیوانات آزمایشگاهی به خصوص در دانشگاه های علوم پزشکی علاوه بر دانشکده های دامپزشکی در جریان است که امیدوارم به ثمر بشینه. به هر حال این بحث طولانی هست و در این مجال بسط اون نمی گنجه. من اگر اسم خودم رو اعلام نکردم نه به خاطر اینکه از کسی ترسی دارم بلکه علاقه ای به معروف شدن بی جهت ندارم. ببخشید سرتونم درد آوردم. ممنون علوم تشریح یکی از رشته‌های اساسی در علوم پزشکی است. دانشجویان پزشکی و پیراپزشکی از روز اول ورود به دانشگاه با آناتومی سر و کار دارند به همین دلیل فراهم بودن ابزارهای آموزشی تشریح تاثیر مستقیم و مثبتی بر روی کیفیت آموزش آنها می‌گذارد. من هم کاملا با سیستم اهدا جسد برای دامپزشکی موافقم . کار کردن با فرمالین و حیوانات فیکس شده هم باعث در خطر قرار گرفتن اساتید عزیز و دانشجویان ترم های 1 و ترم های پایین است هم دانشجویان جدید الورود را از درس آناتومی زده می کنه به خاطر بوی بد و شرایط نازیبای سالن های تشریح و ضمن اینکه مثلا برای آموزش مغز ما کلا با مشکل مواجه بودیم و انقدر سفت شده بود مغز که راستش خیلی قابل بررسی نبود و به سختی میشد جزئیات رو دید. در حالی که اگر از اجساد هدیه شده ی حیوانات که خوشبختانه داره کم کم جا میفته استفاده بشه و در کنارش شیوه های آموزشی جدیدتر مثل تصاویر سه بعدی متحرک و رنگی CT-Scan بدن سگ که نرم افزارش موجوده و من شخصا استفاده کردم و مفید بوده و کلی برنامه های جدیدتر -که قیمت خیلی هاش از قیمت یک تکست بوک فراتر نیست- استفاده بشه چندین مزیت داره : 1. به دلیل ایجاد آرامش از بابت انسانی بودن این شیوه دست کم برای من دانشجو که عاشق حرفه ی مقدس دامپزشکی هستم بازده آموزشی خیلی بالاتر خواهد رفت و راحتتر می توانم با اعصاب راحت تر و قلب آرام تر یاد بگیرم و نگران این نیستم که خون بی گناهی برای یادگیری من ریخته شده و جانش به اجبار گرفته شده و راستش سرپوش هم نمی تونم بذارم روی این مسئله در شرایطی که راه جایگزین وجود داره و حقیقت اینه که نمی شه بگیم که حیوان برای آموزش مرده پس اشکالی نداره چون واقعا راه های جایگزین هم وجود داره و ما می تونیم استفاده کنیم. مثل اهدا جسد که امیدوارم زودتر جا بیفته . 2.هزینه های دانشگاه ها پایین میاد و دانشکده ها می توانند هزینه های خرید حیوان برای آناتومی رو صرف خرید تجهیزات بهتری بکنند و کاملا از این بابت خیال دانشکده ها راحت میشه چون اجساد همشون هدیه میشن و پولی بابتش دریافت نمیشه . چه بسا اگر این فرهنگ قشنگ جا بیفته ، بر خلاف پزشکی که با کمبود جسد مواجه هستن ، ما بتونیم حتی بیش از تعداد مورد نیاز هم دریافت کنیم ! چون اغلب صاحبان حیوانات وقتی متوجه نیت خیر دانشجو ها و دامپزشکان میشند ، جسد حیوانشون رو هدیه میدن به دانشکده ها ولی هنوز ما نرفتیم و با خیلی از کلینیک ها این موضوع مطرح نشده که اگر این اتفاق بیفته خود به خود تعداد اجسادی که هدیه داده میشه بیشتر میشه و 3.از نظر بهداشتی حاضرم قسم بخورم که اساتید و دانشجویان در شرایط فعلی تحت خطر زیادی هستند ! فرمالین بسیار خطرناک هست و سرطان زا هست و تنفس و لمسش مشکلات جدی به وجود میاره. خدا رو خوش نمیاد اساتید نازنین و ارزشمندمون که عمرشون رو گذاشتن روی بحث تدریس آناتومی و سایر موارد و دانشجویان گرامی خدای نکرده دچار مشکل بشن به خاطر تنفس فرمالین یا لمس اون و حتی من به شخصه بسیار مواردی دیدم که دانشجو بدون دستکش به جسد فیکس شده با فرمالین دست میزنه یا جزواتشون رو میگذارند روی میز های فلزی تشریح بعد همون رو می برن توی منزل میذارن روی میز نشیمن ! خب اینا تمامش مشکل ساز میشه . نمیشه ؟ با سلام.اصلا همچین چیزی در رشته ی ما وجود نداره.من دانشجوی دکترای دامپزشکی سال آخر هستم.دل سوز تر از بچه های دامپزشکی برای حیوانات وجود نداره سلام جناب دکتر دندانپزشک::
