هوشنگ ضیایی در رابطه با انقراض ببرهای ایرانی گفت: متاسفانه آخرین ببر ایرانی سال ۱۳۳۷ در پارک ملی گلستان منقرض شده بود و سالها تلاش جنگلبانان و کارشناسان حیات وحش در یافتن اثری از ببر ایرانی در پارک‌ها و جنگل‌های ملی ایران بی نتیجه ماند و ما نتوانستیم این گونه با ارزش حیات وحش ایران را از خطر انقراض نجات بدهیم.
وی ابقای نسل ببر ایرانی را یک حسرت بزرگ عنوان کرد و گفت: ببر ایرانی پس از شیر ایرانی دومین گونه با ارزش منقرض شده حیات وحش ایران شمرده میشود که نتوانستیم آن را ابقا کنیم تا اینکه دانشگاه آکسفرد با انتشار مقاله‌ای مدعی شد که ببرهای سیبری و ببرهای منقرض شده ی ایرانی از نظر دی.ان.ای به هم نزدیک هستند و تنها ۱۰۰ سال از هم فاصله گرفته‌اند که این مقاله تا حد زیادی امید ما را به ابقای ببر ایرانی زنده کرد.
این کارشناس حیات وحش ادامه داد: بر خلاف انقراض ببر ایرانی و جست و جوی مسئولان حیات وحش ایران در احیای ببر ایرانی، در روسیه نژاد پلنگ سیبری در خطر انقراض قرار گرفته است لذا پیشنهاد انتقال ببرهای سیبری با پاسخ درخواست انتقال پلنگ ایرانی به روسیه رو به رو شد.
پلنگ ایرانی وضعیت بهتری در مقایسه با سایر گوشت‌خواران در کشور را دارد
وی وضعیت پلنگ ایرانی را به نسبت سایر حیوانات گوشت‌خوار ایرانی خوب دانست و گفت: گرازها منبع غذایی پلنگ ایرانی را تشکیل می‌دهد که به علت حرام گوشت بودن از سوی شکارچیان و مردم کمتر مورد تعرض و کشتر قرار گرفته است واز آنجایی که منبع غذایی نقش مهمی در حیات جانور دارد لذا پلنگ ایرانی کمتر در معرض تهدید قرار گرفته است ولی با این حال سالی ۲۰ پلنگ ایرانی از بین می‌رود.
ضیایی ادامه داد: وضعیت خوب نژاد پلنگ ایرانی باعث شد تا با پیشنهاد معاوضه ببر سیبری و پلنگ ایرانی موافقت شود.
وی وضعیت ببرهای خارج از باغ وحش را در مقایسه با ببرهای داخل باغ‌وحش بدتر دانست و گفت: با کاهش و نزول جمعیت ببرها جفت‌گیری بین ببرها فامیلی میشود و همین امر باعش میشود تا دچار تضعیف و مشکلات ژنتیکی میشوند و در نهایت در مقابل بیماری‌ها و تهدیدات طبیعی و انسانی آسیب‌پذیرتر میشوند.
این کارشناس حیات وحش در رابطه با تعداد ببرهای دنیا گفت: بنا بر آخرین اطلاعات دریافتی در حال حاضر ۱۰۰۰ ببر در دنیا وجود دارد که نیمی از آنها در باغ‌وحش‌ها به زندگی خود ادامه می‌دهند و این در حالی است که ببرها در چهار سالگی به بلوغ می‌رسند.
ضیایی، عدم تعیین مسیول مستقیم و بودجه در امر نگهداری از ببرهای سیبری از سوی سازمان محیط زیست را بی توجهی سازمان به این موضوع مهم دانست و گفت: علاوه بر این بی توجهی، انتقال زودتر از موعد ببرهای سیبری به ایران باعث شد تا مکان اصلی استقرار این ببرها آماده نشود.
قرار بود منطقه میان‌کاله به عنوان اسکان ببرهای سیبری آماده شود
این کارشناس حیات وحش خاطرنشان کرد: جهت حفظ و نگهداری ببرهای سیبری منطقه میان‌کاله که به عنوان بکرترین منطقه حفاظت شده ایران شناخته شده است را در نظر گرفته بودیم چراکه این منطقه به علت داشتن به علت داشتن آب شیرین و آب شور یکی از مناطق بی نظیر دنیا محسوب میشود و ظرفیت خوبی را جهت نگهداری گونه‌های نادر جانوری کشور را دارد.
وی ادامه داد: سازمان بالغ بر ۳ میلیارد تومان جهت ترمیم و مناسب سازی این منطقه پرداخت کرد ولی حضور زودتر از موعد ببرها برنامه ریزی ها بر هم زد تا در نهایت باغ وحش تهران به عنوان محل اسکان موقت این ببرها انتخاب شود.
مشمشه عامل مرگ ببرهای سیبری و شیرهای باغ وحش تهران
وی در رابطه با جزییات مرگ ببرهای سیبری در کشور گفت: متاسفانه پس از مدتی ببر نر کاملا زخمی شده بود به طوری که گمان برده می‌شد که این زخم‌ها در پی درگیری با ببر ماده است در حالی که پس از بررسی‌ها به این نتیجه رسیدیم که هیچ درگیری بین دو ببر رخ نداده است.
ضیایی ادامه داد: در حالی که ببر نر کاملا زخمی شده بود شیرهای باغ وحش نیز همگی مردند و دانشگاه دامپزشکی پس از بررسی‌ها به این نتیجه رسید که ببرها و شیرها مبتلا به مشمشه شده اند در حالی که همواره از ایران به عنوان کشوری که سابقه مشمشه ندارد یاد میشود.
این کارشناس حیات‌وحش در رابطه با بیماری مشمشه، افزود: این بیماری از سرد سم‌ها به سایر حیوانات سرایت میکند و بسیار خطرناک است چرا که به انسان نیز سرایت می کند؛ این در حالی است که الاغ‌ها در جنوب کشور به آفت تبدیل شده اند و طی بررسی‌های انجام شده مشخص شد که بسیاری از الاغ‌ها در پی برگزاری مسابقات اسبدوانی در کشورهای عربی خلیج فارس در ایران رها میشوند.
ضیایی ادامه داد: در هنگام برگزاری مسابقات اسبدوانی حیوانات کشور بررسی میشوند و در صورت نبود بیماری خطرناک در کشور اجازه برگزاری مسابقات صادر میشود به همین علت کشورهای حوزه خلیج فارس برای دریافت جواز برگزاری مسابقات سیل بسایری از حیوانات مشکوک به بیماری را در کشورهای همسایه از جمله ایران رها میکند.
وی به ذبح الاغ‌ها و توزیع گوشت الاغ در بین حیوانات باغ‌وحش تهران اشاره کرد و افزود: متاسفانه گوشت الاغ‌های مبتلا به مشمشه بدون آزمایش و سنجش بین حیوانات باغ وحش توزیع شده بود و درنهایت حیواناتی که ای این گوشت ها تغذیه کرده بودند از بین رفتند.
سازمان دامپزشکی در مورد انتقال بیماری مشمشه در بین حیوانات باغ وحش تهران مقصر است
این کارشناس حیات وحش ضمن ابراز تاسف از کوتاهی سازمان دامپزشکی در اعلام ابتلای حیوانات باغ‌وحش به مشمشه،خاطرنشان کرد: زمانی که حیوانات جهت تغذیه جانوران باغ‌وحش ذبح میشوند آن مکان باید قرنطینه باشد و بر روی حیوانات ذبح شده آزمایش انجام شود تا از ابتلای احتمالی آنان به بیماری‌های خطرناکی همچون مشمشه آگاه شوند ولی متاسفانه این کار صورت نگرفت و در نهایت هزینه و زمانی که صرف ابقای ببر در ایران شده بود با عدم انجام یک آزمایش بر باد رفت.
وی تاکید کرد: در حالی که پلنگ‌های ایرانی منتقل شده در سیبری در یک مکان مجهز به زندگی شاد خود ادامه می‌دهند متاسفانه ما حتی نتوانستیم در مدت کوتاهی از ببرهای سیبری محافظت کنیم و این ناتوانی برای کشور یک بدنامی بزرگ را در زمینه حیات وحش رقم زد.
به جای آنکه تمام کاسه کوزه ها رابر سردامپزشکی بشکنید بهتر است فکری برای این سازمان کنید سازمانی که چارت کاری آن تامین سلامت جامعه و محیط زیست است ولی باید زیر نظرجهادکشاورزی کار کند. آن رااز وزارت بهداشت جداساختید و اکنون چون کودک یتیمی جایگاه ونسب خویش رانمی داند فارغ التحصیلانش بیکارند ودر جامعه کسی جایگاهی را برایشان متصور نیست. مشخص است سازمان از هم گسیخته ای چون دامپزشکی از پس مسوولیت هایی که باید بر نمی آیدچون توانش راندارد و عامل ناتوانی آن همین کسانی هستندکه امروز کاسه کوزه ها را بر سر آن میشکنند. سالهاست که بین گروههای دانشگاهی دامپزشکی و پزشکی آنگونه که بایدتبادل اطلاعات وتبادل استادصورت نگرفته است حال آنکه در کشورهای پیشرفته تامین سلامت جامعه ،بهداشت و محیط زیست حاصل کار همزمان پزشک ودامپزشک است. طرح اینکه تمامی رشته ها زیر نظر وزارت علوم اداره شوند هم که با مخالفت وزارت بهداشت رو به رو شد.حال آنکه اگراین امر صورت میگرفت از لحاظ علمی گروه دامپزشکی ورشته ژنتیک که ازوزارت بهداشت جداافتاده اند جهت ارتقا بار علمی خود اینقدر دچار مشکل نبودند.حاصل این اعمال تربیت فارغ التحصیلانی است که از بار علمی پایین برخوردارند. نبود بودجه کافی و تضعیف سازمانی که بایدسازمانی قدرتمندباشد تابتواند از پس مسوولیت هایش بر آید عواقبی از این قبیل و چه بسا بدتراز آن در سطح بهداشت عمومی خواهدداشت. امیدوارم افرادیکه فقط برای حفظ منافع خود هنوزخواستار اداره شدن دامپزشکی زیر نظر جهاد کشاورزی هستند بیدار شوند و مسوولین بالا دست فکری به حال سامان بخشی این بخش از کارکنان بهداشت عمومی ومحیط زیست بکنند واز جداماندن بیش از پیش آنهااز وزارت بهداشت جلوگیری نمایند .حتمابایدمثل اتحادیه اروپا فجایعی همچون شیوع جنون گاوی رخ دهد تابه فکر اهمیت واستقلال دامپزشکی از سازمان های دیگر بیفتیم؟ تا دیر نشده فکری کنیدوتا این سازمان ،سازمانی قدرتمندنشده و در جامعه جایگاهی برای آن متصور نیستید فکر احیای گونه های کمیاب و منقرض شده رااز سر خودبیرون کنیدچون زیرساخت ها مهیا نیست. 
