به گزارش حکیم مهر به نقل از ایسنا، پژوهشگران دریافتند که حدود 40 گونه قارچ مختلف روی ناخنهای پا، 60 گونه بین انگشتان و 80 گونه در انتهای پاشنهی پا به طور متراکم قرار گرفتهاند.
برای قارچهای شکارچیِ جا، پاها مکانهای بسیار خوبی به شمار میروند. پژوهشگران در مجلهی Nature گزارش کردند که بیش از 80 گونهی مختلف از قارچها، پاهای انسان را به عنوان محل زندگی خود انتخاب میکنند.
جولی سگر (Julie Segre)، متخصص ژنتیک و یکی از اعضای این گروه از مؤسسهی ملی تحقیقات ژنوم انسانی (National Human Genome Research Institute) در مریلند میگوید که این موجودات زندهی کوچک نشان دادهاند که در سرتاسر پوست انسان قرار دارند اما تنها پاها میتوانند چنین تنوع گروهی از مهاجران را با خود حمل کنند.
این مطالعه نخستین سرشماری از تعداد قارچهای موجود روی پوست است. با کمک شناسایی تفاوتهای بین قارچهای سالم و ناسالم میتوان روزی به درمانهایی برای پاهای ورزشکاران یا عفونتهای ناخن دست یافت.
مارتین بلسر (Martin Blaser) پزشک و میکروبیولوژیستی از دانشکده پزشکی نیویورک میگوید: «این مطالعه توجه مردم را به خود جلب کرده است. چرا که پژوهشگران عموماً روی همنشینان باکتریایی ما متمرکز شدهاند نه همنشینان قارچی.»
هایدی کنگ (Heidi Kong) متخصص پوستی از مرکز ملی سرطان در مریلند و عضوی از این گروه بیان میکند که برخلاف باکتریها، رشد قارچها در محیط آزمایشگاه دشوار است. کشت قارچ از یک ناخن عفونی ممکن است هفتهها به طول انجامد.
کنگ، سگر و همکاران آنها به جای افزایش میکروبهای مختلف پوست از طریق رشد آن در آزمایشگاه، به سراغ دیانای قارچی رفتهاند.
به نوشته تارنمای انجمن فیزیک، این گروه از 13 قسمت پوست (بهعلاوه ناخنهای پا) 10 داوطلب سالم با کمک سنبه جراحی نمونهگیری به عمل آوردند و دیانای موجود در آنها را مورد تجزیهوتحلیل قرار دادند تا گونههای قارچی را که در آنجا زندگی میکنند، پیدا کنند. این پژوهشگران با استفاده از برچسبهای مولکولی که تنها به دیانای قارچی میچسبند، توانستند نمونهی مورد نظر خود را از میان مواد ژنتیکی سایر موجودات زنده نظیر باکتریها، ویروسها و غیره جدا کنند.
در همه نواحی به جز پاها یک گونهی قارچی به نام مالاسزیا (Malassezia) تمایل دارد بر گونههای مختلف دیگری که در نواحی نظیر پیشانی، چین پشت گوش یا ساعد هستند، غالب شود. با این وجود پاها بیشترین تنوع قارچی را دربردارند.
پژوهشگران دریافتند که حدود 40 گونه قارچ مختلف روی ناخنهای پا، 60 گونه بین انگشتان و 80 گونه در انتهای پاشنه پا به طور متراکم قرار گرفتهاند.
پاشنهها و پاها ممکن است میزبان چنین اجتماع عظیمی از قارچها باشند زیرا پاها از سایر قسمتهای بدن سردتر هستند و قارچها نیز گرما را دوست ندارند. قارچها همچنین با سطوح قارچپسندی مانند جورابهای عرقی و کف اتاقهای رختکن مالش پیدا میکنند.
کنگ بیان میکند که زمانی که مردم از نتایج این گروه خبردار میشوند، میگویند که اوه، من باید دوش بگیرم! اما در حقیقت این موجودات زنده میتوانند در جهت حفاظت از ما مفید واقع شوند.
سرج میگوید: «فرشی از قارچهای سالم احتمالاً از چسبیدن قارچهای خطرناک به پا پیشگیری میکند.»