حکیم مهر - سازمان نظام دامپزشکی جمهوری اسلامی ایران همزمان با آغاز هفته سلامت بیانیه صادر کرد. متن بیانیه این سازمان به شرح زیر است:
بسم ا... الرحمن الرحیم
موضوع انتقال بیماری ها از انسان به حیوان و به عکس موضوع تازه ای نیست و به تدریج که یافته ها و آگاهیهای بشر افزون شده این مقوله به موازات پدیده ها و رویداد های زندگی انسان و دخالت های بشر در طبیعت و وارد شدن در تغییر اساس محیط زیست نیز گسترش یافته، اما آن چه مسلم است اینکه در دو قرن گذشته تلاشهای بسیاری برای شناسایی علل و پدیدار شدن بیماری هایی مانند سیاه زخم، تب مالت، کزاز، مالاریا، سالک، مشمشه، تب های خونریزی دهنده ، صدها بیماری دیگر و رابطه آن ها بین انسان و حیوان با همکاری تنگاتنگ دامپزشکان و پزشکان شناخته شد.
با این همه اما گاه طغیان ناگهانی بیماریهایی چون جنون گاوی و انواع آنفلوانزای پرندگان، خوکی و ... جامعه جهانی را با شوک مواجه کرده است. در حال حاضر به استناد آمار ارائه شده توسط سازمان بهداشت جهانی W.H.O)) و تأیید سازمان جهانی بهداشت دام (O.I.E) تاکنون از مجموع 1709 عامل بیماری زا که برای انسان شناخته شده ،832 عامل آن مشترک با حیوانات (زئونوتیک) است و به همین دلیل در کنگره جهانی در سال 2004 در پاریس به همه دولت ها چنین توصیه شد : " تا زمانی که در سراسر گیتی از ضعیف ترین تا توسعه یافته ترین کشورها، حکومت ها با هر مرام و مسلک توجه جدی به نقش ارزشمند علمی و بهداشتی نیروهای دامپزشکی ننمایند و سازمان های دامپزشکی را به عنوان مسئول اصلی سلامت دام و مبارزه با بیماری های مشترک نشمارند و از دخالت دیگران در آن ها ممانعت به عمل نیاورند و آن را تا سطح سیستم بهداشتی انسان ارتقاء ندهند و از هر جهت آن را تقویت ننمایند و وحدت همه جانبه ای بین دستگاه های بهداشتی انسان و حیوان به وجود نیاورند، مطمئناً مبارزه با بیماری های مشترک ناقص خواهد بود و جهان در انتظار بیماریهای نوپدید دیگر، عدم تأمین سلامت با تعریف درست جهانی رو به رو خواهد بود و بی دلیل نبوده است که دانشمندان و مسئولان در یک تصمیم گیری علمی، سطح دفتر بین المللی بیماری های واگیر دامی را به سازمان جهانی بهداشت دام ارتقاء دادهاند".
امروزه دامپزشکان در کشورهای توسعه یافته از جایگاهی ارزشمند برخوردار هستند،اما به راستی در کشور خودمان تا چه حد به دامپزشکی و فعالان این عرصه، پاسداران بهداشت و سلامت جامعه "دامپزشکان" ارزش میگذاریم.
دامپزشکانی که در عرصه سلامت عموم جامعه هر لحظه نقشی بی بدیل ایفا میکنند. دام و طیور را قبل از کشتار به دقت بازرسی میکنند، آنچنان که سفره هایمان عاری از هر آلودگی غذایی باشد، تا مبادا هموطنی درگیر بیماری شود، هموطنی که در انگشت شمار وعدههای غذائیش در طول یکماه از مصرف پروتئین با منشاء خام دامی چشم پوشی میکند و این فقط یک نقش از هزار و یک نقش برجسته و ارزشمندی است که دامپزشکان در عرصه بهداشت و سلامت عموم جامعه ایفا میکنند. در هفتهای که بنابر اهمیت موضوع " سلامت" نام گرفته کم لطفی است اگر از متولیان اصلی سلامت جامعه نام نبریم. دامپزشکانی که اگر نبود خدمات ارزنده شان از زمان شیوع آنفلوانزای فوق حاد پرندگان تاکنون کشور آنچنان فلج می شد که هیچکس را یارای مقابله با آن نبود.
در حالیکه در چرخه بیماریها که شیوع آنها فلج کننده ترین عامل پویایی اجتماعی، اقتصادی و حتی سیاسی هر کشور است دکتر دامپزشک اصلیترین نقش را برای سلامتی آحاد جامعه ایفا میکند، همچنان شاهدیم که مسئولان سلامت و بهداشت کشور نقش دامپزشک را فقط طبابت و درمان دام، طیور، آبزیان، کرم ابریشم و زنبور عسل میدانند.
با این توضیح بر کسی پوشیده نیست که دستیابی عملی به شعار " غذای سالم، انسان سالم، توسعه پایدار" در گرو تامین سلامت و بهداشت از مزرعه تا میز غذاست و هیچ گروهی به اندازه دامپزشکان توانایی پیشگیری و مقابله با شیوع انواع بیماری ها را از طریق کنترل دام و بیماری های دامی و مواد خام پروتئینی در کشور ندارد.
امید است در سالی که به نام " همت مضاعف و کار مضاعف" مزین است، مسئولان کشور و متولیان امر همتی مضاعف به کارگیرند تا دامپزشک و دامپزشکی جایگاه واقعی خود را در جامعه بازیابد.