شالیکاری یکی از کارهای پرزحمت در بخش کشاورزی و تب بیجار نیز از بیماریهایی است که معمولا شالیکاران در معرض خطر ابتلا به آن قرار دارند، این بیماری دوره درمان طولانی و سختی دارد.
به گزارش ایسنا، این بیماری جزء بیماریهای مشترک بین انسان و حیوان بوده که در مناطق مختلف به عناوین مختلفی مانند تب شالیکاران، تب گل و لای، بیماری ماهیگیران، زردی خونریزی دهنده، تب هفت روزه، تب نیشکر چینان و ... معروف است.
این بیماری در انسان بیشتر به عنوان یک بیماری وابسته به شغل شناخته میشود و در افرادی که دارای مشاغلی خاص مانند کار در مزارع برنج، نیشکر، دامپزشکان، کار در آزمایشگاه، کارکنان کشتارگاهها و دامپروران هستند بیشتر دیده شده است. البته در مواردی هم گزارشاتی از بیماری در سربازان که به اردوگاههای جنگلی اعزام شدهاند و یا در افرادی که بهعنوان ورزش و تفریح به اردو در مناطق پرباران و یا شنا در برکهها و استخرهایی که از آب جاری پر میشوند نیز وجود دارد.
در مناطق شمالی کشور این بیماری با نام تب بیجار معروف است و همه ساله تعداد زیادی از شالیکاران کشور در اثر ابتلا به این بیماری در بیمارستانهای منطقه بستری میشوند. هر چند درمان به موقع بیماری بسیار موفقیتآمیز است اما مشکل اصلی تشخیص به موقع و عدم اشتباه آن با بیماریهای مشابه است. به همین دلیل در بعضی از رفرانسها این بیماری به عنوان یک بیماری چند چهره شناخته میشود. نشانههای بیماری در مواردی مشابه آنفلوآنزا بوده و ممکن است با آن اشتباه گرفته شود.
عامل بیماری، باکتری با نام لپتوسپیرا است. مخزن این بیماری حیوانات اهلی و وحشی هستند و شرایط مساعد محیطی مانند خاک مرطوب یا آبهای سطحی زمینه را برای بقاء این باکتری در خارج از بدن میزبان فراهم میسازند.
همه ساله تعدادی از شالیکاران بر اثر این بیماری در بیمارستانها بستری میشوند. هر چند درمان به موقع بیماری بسیار موفقیتآمیز است اما مشکل اصلی تشخیص به موقع و عدم اشتباه آن با بیماریهای مشابه است. به همین دلیل در بعضی از رفرانسها این بیماری به عنوان یک بیماری چند چهره شناخته میشود. نشانههای بیماری در موارد مشابه آنفلوآنزا بوده و ممکن است با آنفلوآنزا اشتباه شود.
فریبرز منصور قناعی فوق تخصص گوارش و کبد و رئیس مرکز تحقیقات بیماریهای گوارش و کبد استان گیلان در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)- منطقه گیلان، اظهار کرد: تب بیجار، بیماری تب دار عفونی است که معمولا در استان گیلان در فصل برداشت برنج بیشتر شایع میشود.
وی تصریح کرد: علائم اولیه این بیماری شامل سرماخوردگی، گرفتگی عضلات، تب و لرز و سر درد است که با پیشرفت بیماری فرد دچار آسیب کبدی، زردی و نارسایی کلیوی خواهد شد که در این صورت متاسفانه مرگ و میر بالا است.
رئیس مرکز تحقیقات بیماریهای گوارش و کبد استان گیلان با تاکید بر اینکه هرگونه علایم سرماخوردگی با آب شالیزار و برنج جدی تلقی شود، گفت: درمان بهموقع این بیماری موجب میشود تا جلوی پیشرفت بیماری گرفته شود.
قناعی یادآور شد: این بیماری از طریق تماس با آب، غذا یا خاک آلوده به ادرار حیوان اهلی یا وحشی مبتلا به انسان انتقال مییابد، بنابراین هم از طریق خوردن و آشامیدن غذا و آب آلوده و هم از طریق ورود عامل بیماری از راه خراشهای پوستی و مخاطی و تنفسی انتقال صورت میگیرد.
وی شایعترین علائم در مرحله اول بیماری را قرمزی چشم و گرفتگی عضلات و درد بدن و سر عنوان کرد و گفت: علائم این بیماری معمولا یک یا دو هفته بعد از ابتلا بروز مییابد.
این فوق تخصص گوارش و کبد استان گیلان استفاده از آنتی بیوتیکها را در درمان این بیماری مهم برشمرد و گفت: در صورت تشخیص به موقع بیماری و مراقبت کامل بیماری براحتی قابل درمان است.