حکیم مهر - پس از 52 سال سرانجام دو ببر آمور (ببر سیبری) که به گفته کارشناسان از نظر ژنتیکی تفاوت چندانی با ببر مازندران ندارند روانه ایران شدند تا با کمک کارشناسان داخلی و خارجی نسل ببر مازندران مجددا در کشور احیا شود.
، گزارش‌ها نشان می‌دهد آخرین ببر ایران در پارک ملی گلستان در سال 1337 شکار شد و پس از آن دیگر خبری از ببر در ایران نبود. اما پیش از این ببر ایرانی در منطقه مازندران و در جنگل‌های هیرکانی (جنگل‌های مازندران و گیلان تا منطقه سرخس) پراکندگی داشته و جمعیت آن بسیار زیاد بوده است به شکلی که ظل السطان در کتاب تاریخ مسعودی می‌نویسد در برنامه شکاری که در میانکاله داشتم 35 ببر شکار کردم.
به گفته کارشناسان در پی نابودی ببر مازندران، تلاش‌های زیادی برای یافتن ردپای این ببر در کشور انجام شد و پس از سالها کارشناسان به این نتیجه رسیدند که نسل ببر مازندران نیز مانند شیر ایرانی منقرض شده است.
بررسی‌های انجام شده بر روی DNA نمونه‌های پوست ببر مازندران که در موزه‌های مختلف نگهداری می‌شود نشان داد که ببر ایرانی با ببر آمور (ببر سیبری) از نظر ژنتیکی تفاوت چندانی ندارد تا این که چندی پیش وزیر محیط زیست روسیه که در راس هیاتی با مسوولان سازمان حفاظت محیط زیست ایران ملاقات کرد و خواستار دریافت دو قلاده پلنگ ایرانی و احیای نسل این حیوان در کشور روسیه شد. در این حال مسوولان ایرانی که مدتها به دنبال گرفتن ببر مازندران بودند به شرط تحویل دو قلاده ببر توسط روسیه موافقت کردند دو پلنگ ایرانی را به این کشور بفرستند.
موضوعی که به گفته رییس سازمان حفاظت محیط زیست، موافقت با آن در روسیه با چالش‌های زیادی مواجه بود به شکلی که نخست وزیر روسیه برای این تبادل تحت فشار رسانه‌ها و گروه‌های مردمی روسیه قرار گرفته بود اما در نهایت با پیشنهاد ایران موافقت کرد و قرار شد مراسم تحویل دو بربر سیبری روز جمعه پس از چند بار تغییر ساعت پرواز در فرودگاه مهرآباد تهران انجام شود.
مشاور معاونت طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست:
ببرها تا آماده شدن زیستگاهشان در میانکاله، در باغ‌وحش تهران می‌مانند
مهندس ضیایی، استاد دانشگاه و مشاور معاونت طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به اینکه ببرهای تمام دنیا یک گونه هستند افزود: در عین حال زیر گونه‌های ببر متفاوت بوده و به طور مثال ببر بنگال، سیبری و خزری داریم.
وی با اشاره به بررسی‌های انجام شده بر روی DNA بیست نمونه پوست ببر مازندران که در موزه‌های مختلف نگهداری می‌شود نشان داد که ببر ایرانی با ببر آمور (ببر سیبری) از نظر ژنتیکی تفاوت چندانی ندارد و تنها تفاوت در یک نوکلوئید است که تفاوت قابل توجهی محسوب نمی‌شود.
مشاور معاونت طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به اینکه زیستگاه ببر مازندران پارک ملی گلستان و منطقه میانکاله بود گفت: در پارک ملی گلستان آخرین ببر در سال 1337 شکار شد و پس از آن دیگر خبری از ببر ایرانی نداشتیم.
وی با اشاره به انجام پروژه‌های متعدد برای ردیابی ردپاهای ببر ایرانی تصریح کرد: بعد از مدتها به این قطعیت رسیدیم که نسل ببر ایرانی نیز مانند شیر ایرانی منقرض شده است این در حالیست که هنوز در هندوستان شیر ایرانی وجود دارد.
مشاور معاونت طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست یکی از علل مهم نابودی نسل ببر مازندران را ازبین رفتن زیستگاه و تخریب آن در کنار شکار بی‌رویه عنوان کرد و گفت: برای احیای ببر ایرانی باید زیستگاه آن احیا شود.
وی مناسب‌ترین زیستگاه ببر ایرانی را پناهگاه حیات وحش میانکاله عنوان کرد و گفت: در تلاشیم تا یک محل مناسب از این پناهگاه را حصارکشی کرده و ببرها را در آنجا رهاسازی کنیم.
مشاور معاونت طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: روسها یک ماده ببر 4 ساله و یک ببر نر 2 ساله را با یک هواپیمای اختصاصی به تهران فرستاده‌اند که به دلیل آماده نبودن زیستگاه ببر در میانکاله قرار است این ببرها فعلا برای مدتی به باغ وحش تهران در پارک ارم منتقل شوند.
وی با اشاره به اینکه نسل ببر در روسیه نیز به دلیل شکارهای بی رویه در خطر قرار گرفته است گفت: ببرهایی که روسها برای ما ارسال کرده‌اند پیش از این در باغ وحش روسیه نگهداری می‌شدند، لذا مشکلی برای ماندن در اسارت نخواهند داشت.
مشاور معاونت طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست دوره بارداری ببر را 100 روز عنوان کرد و گفت: ببرها می‌توانند تا 4 توله بیاورند.
وی با اشاره به اینکه دو پلنگ حدود یک ساله که هم اکنون در پارک پردیسان تهران نگهداری می‌شوند نیز امروز طی مراسمی به روسها تحویل می‌شود اظهارامیدواری کرد که با کمک کارشناسان داخلی و خارجی بتوانیم نسل ببر ایرانی را مجددا احیا کنیم.
لازم به ذکر است مشخصات ببر ایرانی یا ببر مازندران با نام علمی (Panthera tigris virgata) به این شرح است:
رنگ پشت و پهلوی ببر ایرانی زرد متمایل به نارنجی با نوارهای باریک و قهوه ای می باشد و زیر بدن یعنی شکم و سینه سفید رنگ است. پشت گوش ها سیاه بوده لکه سفیدی در وسطش دیده می شود. از ببر ایران که زیستگاه اصلی‌اش دامنه شمالی رشته کوه البرز بوده است با نام ببر خزر یا ببر مازندران در سفرنامه‌ها و کتب تاریخی و ادبی یاد شده است.
ببر ایرانی شباهت زیادی به پسر عموی بنگالی خود دارد ولی نوارهای قهوه‌ای دور بدنش یه پهنی نوارهای ببر بنگال نیست (البته تعداد نوارها در ببر ایرانی بیشتر است) همچنین رنگ پهلوها در ببر ایرانی تیره‌تر (قهوه‌ای‌تر) است.
موهای بدن ببر مازندران بخصوص در زمستان رشد زیادی دارد و موهای صورت او مانند ببر سوماترا بلند است. طول بدن ببر مازندران 140 تا 280 سانتیمتر است و اندازه دم این حیوان بین 60 تا 90 سانتیمتر است. (دو گزارش هم درباره اندازه ببر ایرانی وجود دارد یکی از منطقه لنکران که طول بدن این حیوان را 259 و 5/289 سانتیمتر ذکر شده است)
غذای ببر خزر مرال، گوزن، گراز، شوکا، گربه وحشی، خرگوش، پرندگان و خزندگان و در مواقع گرسنگی و عدم دسترسی به شکار طبیعی گاو و گاومیش اهلی بوده است.
بچه‌های این ببر در 4 سالگی بالغ می‌شوند (طول عمر ببر در اسارت 30 سال است).
تصاویری از ببر مازندران
خواهش من و تمام كساني دلسوز طبيعت وآينده كشور هستند اين است كه قبل از احياي ببر مازندران به فكر نجات ميانكاله از دست سودجويان و جاهلان باشيم. تا زحماتي كه براي احياي گونه با ارزش كشيده مي شود بي نتيجه نباشد. 
