در یک دهه گذشته نزدیک به هزار نفر در کشور به تب کنگو دچار شدهاند که ۱۵۰ نفر فوت کرده اند.
به گزارش روزنامه شهروند، بالارفتن تعداد مبتلایان و متوفیان ناشی از تب کنگو زنگ خطر شیوع کشوری این بیماری کشنده را به صدا درآورده است. هرچند وزیر بهداشت از کنترل بیماری تب کنگو در بخشهای انسانی خبر داده اما ریشه بیماری به منشأ دامی آن برمیگردد. وزارت بهداشت این روزها با انواع و اقسام بیماریهای مشترک قابل انتقال بین انسان و حیوان از آنفلوآنزای مرغی تا تب کنگو دست به گریبان است. بیماریهایی که منشأ حیوانی دارند و هرچند کنترل و درمان انسانی در آنها مهم است اما برای پیشگیری باید ریشههای حیوانی را تحت کنترل قرار داد.
در این بین نمایندگان دامپزشک مجلس همسو با سازمان دامپزشکی کماکان روزه سکوت درباره تب کنگو و آنفلوآنزای مرغی پیشهکردهاند. علیرضا منادی سپیدان نماینده تبریز و عضو هیأت رئیسه با وجودی که عنوان دکترایش را از دامپزشکی گرفته تاکنون از هرگونه اظهارنظری دراینباره طفره رفته است.
علی ایرانپور نماینده مبارکه در مجلس که مدرک دامپزشکی دارد و در دولت قبل از منتقدان سازمان دامپزشکی به حساب میآمد این روزها ترجیح میدهد تا درباره موضوع چالشبرانگیز رشته تحصیلیاش سکوت کند.
در مقابل برخی از نمایندگان با اظهارات غیرفنی دراینباره سخن گفتهاند. از جمله سکینه عمرانی عضو کمیسیون کشاورزی از احتمال شیوع بیماری به دلیل واردات گوشت خبر داده درحالیکه امکان انتقال بیماری از طریق گوشت منجمد وجود ندارد. با شروع فصل گرما زمزمههای شیوع دوباره تب مرگبار کریمه کنگو شنیده شد و از آن روز اخبار آن دست به دست میشود و نشانههایی از گسترش بیماری دیده میشود.
خبرهایی که در مجاری رسمی تمرکزش بیشتر روی کنترل و تکذیب بیماری بود و در فضای مجازی شایعات و حرفهای غیرعلمی بر همین اساس بود. در همین حال هفته گذشته کمیسیون بهداشت مجلس از ورود به موضوع تلفات انسانی و حیوانی بیماری تب کنگو خبر داد.
تلفات انسانی تب کریمه کنگو در چند سال اخیر به مرز ۱۵۰ نفر رسیده و امسال نشانههای واضحی از گسترش بیماری از شمال تا جنوب و از غرب تا شرق کشور دیده میشود.
تبی خونریزی دهنده که نام کشوری آفریقایی و درهای اوکراینی را یدک میکشد، حالا در حال بومی شدن در ایران است. بومیشدن بیماری واقعیتی است که چندی پیش مدیرکل دامپزشکی اصفهان هم به آن اشاره کرد. موحدی با صراحت لهجه به فارس گفت که تب کنگو جزو بیماریهای بومی کشور شده و امکان ریشهکنی آن به دلیل منبع کنهای آن تقریبا غیرممکن است.