حکیم مهر - جامعه اسلامی دامپزشکان در نامه ای سرگشاده خطاب به «دکتر علی لاریجانی» که به امضای «دکتر حسینعلی عرب» دبیر این جامعه رسیده است، ضمن انتقاد از وضعیت نامطلوب دامپزشکی در کشور، خواستار بررسی فوری موضوع اصلاح، ارتقاء و توسعه دامپزشکی کشور در کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی گردید تا از طریق دعوت از صاحب نظران فعال در بخشهای مختلف دامپزشکی نسبت به تهیه لایحه جامع، منسجم و روز آمد برای تقویت، بهبود و ارتقاء حرفه دامپزشکی اقدام و با همکاری دولت و مجلس تقدیم هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی گردد.
به گزارش «حکیم مهر» در این نامه آمده است:
جناب آقای دکتر علی لاریجانی
رئیس محترم مجلس شورای سلامی
با سلام و احترام، به استحضار می رساند، اساس فعالیتهای فعلی دامپزشکی کشور بر مبنای قانونی است که در سال 1350به منظور تأسیس سازمان دامپزشکی کشور توسط مجلس شورای ملی به تصویب رسیده است. هر چند این قانون در زمان تصویب از استحکام، جامع نگری و روز آمدی مناسب برخوردار بوده است، اما مربوط به دوره ای است که گستره فعالیت و حوزه نفوذ دامپزشکی در کشور نسبت به وضعیت فعلی بسیار محدود بوده است. در آن زمان دامداری در کشور کاملا به صورت سنتی انجام میشده و پرورش صنعتی انواع دام، طیور و آبزیان به شکل امروزی وجود نداشته است. علاوه برآن، مسائلی چون نگهداری گسترده و متنوع حیوانات خانگی و زینتی، حراست از حیات وحش، واردات و صادرات انبوه محصولات دامی و مواد شیمیایی و بیولوژیک مرتبط مانند انواع دارو و سموم و در نهایت ارتباطات گسترده بین المللی تقریبا مورد توجه نبوده و غالب خدمات نیز بر عهده دولت بوده است. اما همانگونه که حضرتعالی نیز مستحضرید با گذشت زمان، تحول عظیمی در تمامی علوم و مشاغل، از جمله حرفه و دانش دامپزشکی صورت گرفته است. امروزه نقش بیبدیل دامپزشکی در افزایش تولیدات دامی، رونق اقتصادی و کسب و کار، حفاظت از محیط زیست، امنیت غذایی، تولید پروتئین سالم با منشاء دامی و بهداشت عمومی بر کسی پوشیده نیست تا جائیکه شعار "دام سالم، غذای سالم و انسان سالم" به یک هدف راهبردی بین المللی و ملی تبدیل گشته است.
نقش، جایگاه و مأموریت های فنی و اجرایی دامپزشکی در قرن 21 از این ها نیز فراتر رفته است. به طوری که 4سازمان مهم بین المللی WHO، OIE، FAO و WTO شعار "یک جهان، یک بهداشت" به معنی همطراز دیدن تشکیلات متولی بهداشت انسان با سازمانهای دامپزشکی دنیا را به عنوان یک روش راهبردی در حل مشکلات بهداشتی و تامین سلامت جوامع، سر لوحه کار خود قرار دادهاند. بر این اساس، ایده وجود مرز بین طب انسانی، حیوانی و گیاهی مردود دانسته شده و اکثر جوامع پیشرفته تلاش نمودهاند قوانین، مقررات، ساختارها و روشهای اجرایی خود را در راستای این هدف راهبردی (یک جهان یک بهداشت) متحول و روزآمد نمایند. اما متأسفانه در کشور ما این موضوع مورد غفلت تاریخی قرار گرفته است چنانکه بعد از تصویب قانون سال 1350، تا کنون قدم های بسیار اندکی در جهت بروزرسانی و اصلاح قوانین و مقررات دامپزشکی به منظور توسعه و تبیین حدود و ثغور دامپزشکی در بهداشت عمومی، امنیت غذایی، حیاط وحش، محیط زیست، رفاه و سلامت حیوانات و همچنین ساماندهی، تعیین جایگاه و نقش بخش های غیر دولتی و دیگر نهادها و دستگاه های مرتبط، برداشته شده است. این عدم تحول به دلایل عدیده از جمله، سهل انگاری، بی توجهی و مقاومت بخشی از مدیران دولتی در برابر تمرکز زدایی، کاهش تصدی گری و سپردن امور به بخش های غیر دولتی بوده است.
علی رغم مقاومتها و محدودیتها، با پیگیری و تلاش نیروهای مخلص و زحمت کش دامپزشکی اقدامات پراکنده ای در جهت توسعه دامپزشکی انچام گرفته است. اما به دلیل عدم جامع نگری و هماهنگی بین دستگاههای مختلف دامپزشکی و دیگر بخش های مرتبط، عملاٌ این اقدامات ثمره چندانی را بدنبال نداشته است. از جمله در دو دهه اخیرا با تصویب قانون نظام دامپزشکی (مصوب سال 1376) و یا افزودن مواد و بندهای مرتبط با دامپزشکی در قوانین نظام جامع دامپروری (مصوب سال 1388) و افزایش بهرهوری بخش کشاورزی و منابع طبیعی (مصوب سال 1389) تلاش هایی با انگیزه حمایت از شاغلین در حرفه دامپزشکی انجام شده است. اما به دلیل عدم اصلاح و ارتقاء قانون سال1350، عدم انسجام و وجود ابهامات در متون قانونی و عدم شفافسازی اطلاعات و فرایندها، در عمل منجر به تعارض در اجرای وظایف قانونی دستگاههای مرتبط شده است. به طوری که در دولتهای نهم و دهم اختلافات موجود بین مدیران و بدنه اجرایی دستگاههای مختلف از جمله سازمان دامپزشکی، سازمان نظام دامپزشکی، وزارت جهاد کشاورزی از یک طرف و وجود انحصار دولتی و تداخل بین فعالیتهای بخش دولتی و خصوصی از طرف دیگر، عملاٌ فعالیتهای دامپزشکی راکد و مشوش شده بود.
با وجود اینکه در دوسال اخیر تغییرات عمدهای در ساختار مدیریتی دستگاههای مرتبط با فعالیتهای دامپزشکی ایجاد گردیده و مدیران مربوطه نیز تا حدی در جهت تعامل و همکاری سازنده قدم بر داشتهاند، اما به دلایل وجود خلأها و ضعفهای قانونی و مشکلات ساختاری امکان تغییر و تحول اساسی در جهت بهبود روشها و عملکردها وجود ندارد. از اینرو تمامی دلسوزان، صاحب نظران و ذینفعان این حرفه در تلاش برای یافتن راهی برای برون رفت از شرایط نامساعد فعلی می باشند. در چنین شرایطی حمایت قاطع حضرتعالی و مجلس شورای اسلامی از دامپزشکی کشور در جهت نوآوری، توسعه و تصویب قوانین جدید که طی سخنرانی جنابعالی در مراسم بزرگداشت روز دامپزشکی در مهرماه سال1393 اعلام شد، نویدبخش افقهای روشن برای خانواده بزرگ دامپزشکی کشور بود. اما بعد از گذشت بیش از یک سال، متاسفانه اقدام جدی از طرف مدیران دستگاههای مربوطه انجام نشده و با توجه به شرایط حاکم در دستگاههای ذیربط، عملاٌ امیدی به ارائه طرح و برنامه اصلاحی از طرف آنها وجود ندارد. بدین لحاظ از جنابعالی تقاضا داریم موافقت و دستور فرمایند کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی، این موضوع را در دستور کاری فوری خود قرار داده و با دعوت از صاحب نظران فعال در بخشهای مختلف دامپزشکی نسبت به تهیه لایحه جامع، منسجم و روز آمد برای تقویت، بهبود و ارتقاء حرفه دامپزشکی اقدام و با همکاری دولت و مجلس تقدیم هیئت رئیسه محترم گردد. جامعه اسلامی دامپزشکان با توجه به چندین دهه سابقه فعالیت در حرفه دامپزشکی و ارتباط نزدیک و تنگاتنگ با متخصصین، صاحبنظران و کارشناسان باتجربه در بخشهای مختلف دامپزشکی شامل آموزشی، تحقیقاتی، اجرایی و خدماتی، آمادگی کامل خود را برای هر گونه همکاری در جهت پیشبرد این موضوع اعلام میدارد.
با تشکر
دکتر حسینعلی عرب
دبیر جامعه اسلامی دامپزشکان