حکیم مهر - سازمان فائو اعلام کرد برنامه پیشگیری از بیماریهای دامی از زیانهای کلان اقتصادی جلوگیری می کند.
بسیاری از بیماریهای دامی تاثیر منفی چشمگیری بر اقتصاد می گذارند. ویروسهای H1N1 و H5N1 ، بیماری تب برفکی، تب دره ریفت و هاری از جمله مواردی هستند که در سالهای اخیر بسیار شایع بوده اند.
کاربرد اراضی، پویایی بوم سازه ها (شامل تغییر اقلیم) و گسترش تجارت به مناطق دوردست سبب دشواری نظارت و پیشگیری بیماریهای دامی جدید شده اند.
این تهدیدات در حال ظهور به سبب افزایش شهرنشینی و بالا رفتن تقاضای جمعیت شهری برای گوشت، شیر و تخم مرغ پدید آمده اند. افزایش شتابان مرغداریها و تمرکز آنها در جنوب شرقی آسیا باعث افزایش 5 برابری تولید از سال 1985 تا 2000 شد. در سال 2008، بیش از 21 میلیارد دام برای تغذیه جمعیت جهان پروروش یافت که انتظار دارند این رقم تا سال 2020، 40 درصد افزایش یابد.
وان لاب راث، کارشناس ارشد بخش دامپزشکی فائو گفت: انتظار داریم هزینه فعالیتهای فوق جهت مقابله با عوامل بیماریزای گیاهی، دامی و انسانی در دهه آینده بسیار افزایش یابد.
مثلاً بیماری تب برفکی در سال 2001 در انگلستان بین 25 تا 30 میلیارد دلار به بخش خصوصی و دولتی ضرر زد.
شیوع سارس در سال 3-2002 در چین، هنگ کنگ، سنگاپور و کانادا 30 تا 50 میلیارد دلار زیان اقتصادی وارد کرد.
در کشورهای در حال توسعه، تاثیر زیاد بیماریهای دامی بر امنیت غذایی، تغذیه و معاش خانواده های روستایی که به دامداری وابسته اند، بر کسی پوشیده نیست.
ویروس آنفولانزا که اخیراً در انسانها، طیور، خوک و دیگر حیوانات در گردش بوده است، از لحاظ ژنی متنوع تر شده و به واسطه سویه های جدید خود در میزبانان مختلف، شایع تر خواهد شد. با توجه به افزایش ضایعات مواد غذایی در شهرها، افزایش حیواناتی مانند سگها که در این زباله ها دنبال غذا می گردند، در محیط شهری قابل مشاهده است. برخی گونه های وحشی نیز در شهرها سلامت مردم را تهدید می نمایند. نمونه بارز این بیماریها، هاری است. با افزایش جمعیت شهرنشین، پرورش دام در محلهای نزدیک به سکونتگاههای طبیعی رونق می گیرد. اما خطر انتقال بیماری بین حیوانات اهلی و وحشی بیشتر می شود.
لاب راث گفت: باور کنید اینها یک قصه علمی تخیلی نیست. تهدیدهای فوق، حقیقت دارند. همه گیری بیماریهای دامی مخرب و مرگ آور در سراسر تاریخ وجود داشته است. اما تردیدی نیست که عوامل بیماریزای بیشتری در حال سر برآوردن و گسترش هستند.
سازمان فائو در کنار سازمان جهانی بهداشت حیوانات و سازمان جهانی بهداشت، راهبرد "اول سلامت" را برای مقابله موثر با این عوامل بیماریزای جدید اتخاذ کرده اند. اجرای موثر عملیات پیشگیری و مدیریت خطرات بیماریهای نوظهور، ارتقای دانش در زمینه عوامل محرک این بیماریها در دامها و سامانه ها زیستی مرتبط، از اجزای این راهبرد هستند.
فائو از حامیان بین المللی خواسته است در برنامه پنج ساله مذکور سرمایه گذاری نمایند. اولویت این برنامه، توجه به کشورهای جنوب، جنوب شرق و مرکز آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین به ویژه مناطق آسیب پذیر مقابل شیوع بیماریهای عفونی است.
فعالیتهای پیش بینی شده عبارتند از:
· تقویت سامانه های کشف و اعلام به موقع شیوع بیماری
· تقویت ظرفیتها برای مقابله با شیوع بیماری
· شناسایی و ارزیابی عوامل محرک بیماری در تولید مواد غذایی و مدیریت منابع طبیعی
· تقویت ظرفیت بخش دامپزشکی دولتی در آماده سازی، پیشگیری و عکس العمل به شیوع بیماریهای دامی
· ارزیابی اثرات اجتماعی اقتصادی بیماریها
· همکاری بخش خصوصی با دولتی در زمینه های فوق
توجه ویژه این برنامه معطوف به ارتباط خطرات در تمام سطوح عملیاتی فوق است.
توضیح حکیم مهر : راهبرد "اول سلامت" در این متن ظاهراً به جای "سلامت واحد" به اشتباه ترجمه شده است!