بسیاری از صادرکنندگان دام معتقدند که قرنطینههای طولانی در مرزهای کشور، آن هم برای صادرات دام زنده، مانع بزرگی برای صادرات این محصول تلقی میشود.
به گزارش حکیم مهر به نقل از خبرگزاری کشاورزی ایران (ایانا)، رئیس مجمع ملی صادرکنندگان دام کشور با اعلام این مطلب گفت: عوامل متعددی در کاهش صادرات دام زنده از ایران دخیل هستند، اما مهمترین آنها قرنطینه دامپزشکی است.
«منصور پوریان» با اشاره به قرنطینههای ۲۱ روزه برای خروج دام از کشور، افزود: این ۲۱ روز، مدتی طولانی است که باعث شده واحدهای تولیدی بزرگترین ضربه را از نظر اقتصادی متحمل شوند. زیرا زمان، مقولهای است که در صادرات از اهمیت ویژهای برخوردار است و اگر از دست برود، به راحتی بازارها توسط رقیب، تصرف میشود.
وی در واکنش به این موضوع که به گفته مسئولان سازمان دامپزشکی، "مدت قرنطینه را کشور مقصد تعیین میکند" خاطرنشان کرد: چنین نکتهای، نشان از ضعف و عدم تعهد دامپزشکی کشور دارد. زیرا چنین معنا میدهد که این سازمان نمیتواند در قبال سلامت دامهای صادر شده، متعهد باشد و به همین دلیل آن را به گردن کشور مقصد مانند عراق میاندازد.
پوریان ادامه داد: این در حالی است که کشوری مثل برزیل، از آن طرف آبها یکروزه گوساله پرواری را پلاک کرده و بدون قرنطینه وارد کشتی میکند؛ گوسالههایی که قرار است به کشور عراق صادر شود. یعنی همان کشوری که ما برای صادرات به آن، مجبوریم ۲۱ روز قرنطینه را تحمل کنیم.
وی معتقد است: اگر قرار باشد شرایط قرنطینه را دامپزشکی کشور مقصد تعیین کند، چرا این شرایط تنها برای ایران قابل اجراست و کشوری مانند برزیل، بدون رعایت آن، دامهای خود را به عراق میفرستد؟ بهطوری که در سال گذشته بیش از ۵۰۰ هزار رأس گوساله از برزیل به این کشور صادر شد.
رئیس مجمع ملی صادرکنندگان دام تصریح کرد: با وجود اینکه بخشی از واحدهای پرواری به واسطه همین سختگیریهای بیمورد رو به تعطیلی رفتهاند، اما قرنطینه سازمان هنوز حاضر نیست دست از سیاست اشتباه برداشته و در خود تغییری ایجاد کند.
به گفته پوریان، اکنون گرجستان نیز به جمع صادرکنندگان پیوسته و به منطقه سلیمانیه، گوساله صادر میکند؛ در چنین شرایطی، تجار ایرانی چگونه میتوانند با فروشندگان خارجی رقابت کنند؟
از نظر وی، مشکل دیگری که مانع صادرات به کشورهایی مثل عمان و امارات تلقی میشود، نداشتن تنوع در محصولات تولیدی ایران است. به عبارتی این کشورها معمولا گوسالههایی با وزن ۱۰۰ تا ۲۰۰ کیلوگرمی از ما میخواهند؛ در حالی که بیشتر گوسالهها در ایران برای پرورابندی استفاده شده و به وزنهایی بالای ۵۰۰ کیلوگرم میرسند.