روابط عمومی اداره کل دامپزشکی استان کهگیلویه و بویراحمد در خصوص انتشار خبری تحت عنوان «طاعون گاوی به جان دام های بویراحمد افتاده است» در تاریخ 9/3/95 در روزنامه استانی "ابتکار جنوب" مطالب ذیل را جهت تنویر افکار عمومی اعلام می نماید:
در ابتدا لازم است توضیحاتی در رابطه با بیماری های طاعون و تب برفکی جهت روشن شدن اذهان عمومی و اطلاع آن سردبیر محترم و همچنین خوانندگان گزارش مورخه 9/3/95 آن روزنامه ارائه گردد.
بیماری طاعون گاوی یک بیماری ویروسی با تلفات بسیار بالاست که از دهها سال قبل تاکنون در کشور مشاهده نشده و هیچگونه مستنداتی مبنی بر وجود این بیماری در کشور وجود ندارد، بنابراین ادعای وجود بیماری طاعون در استان به راحتی یک تیتر زدن آن هم از نوع قرمز آن نبوده و آزمایشگاه های مرجع و مدرنی باید وجود این بیماری را به اثبات برسانند که به نظر نمی رسد آن روزنامه محترم با مجوز و یا اعتبار لازم برای داشتن چنین آزمایشگاهی را در اختیار داشته باشد.
اما در مورد بیماری تب برفکی باستحضار میرساند این بیماری ویروسی بسیار مسری که خوشبختانه بیماری مشترک بین انسان و دام نمی باشد، یک بیماری قدیمی در کشور و استان محسوب شده که از سال ها قبل تحت عنوان نام های محلی از جمله توکه، طبقه در مقاطع مختلف بروز و شیوع پیدا کرده که تا قبل از شیوع اخیر معمولاً با واکسیناسیون و رعایت اصول ایمنی بهداشتی و مدیریت بیماری، گاهی با تلفات جزئی دامهای جوان (بره و بزغاله-گاو و گوساله) و اکثراً بدون تلفات دام های بالغ و با عوارضی از قبیل لنگش، آبریزش از دهان، زخم زبان و لثه و زخم بین سم ها همراه بوده و حداکثر پس از 2 تا 3 ماه نیز شیوع بیماری متوقف می شود که بر این اساس، طبق برنامه سازمان دامپزشکی کشور در سه فاز سالیانه (اردیبهشت، آبان، بهمن) به ترتیب جمعیت گاو و گوساله (در دو فاز اول) و جمعیت گوسفند و بز و گاو و گوساله در فاز سوم (بهمن) بر اساس میزان دام در معرض، به نسبت جمعیت موجود بر علیه این بیماری واکسینه شده که بر اساس جمعیت دامی استان این میزان پیش بینی برای استان کهگیلویه و بویراحمد واکسیناسیون 45000 راس گاو و گوساله در هر فاز و 650000 راس گوسفند و بز در فاز بهمن بوده که در سال 94 نیز حتی بیش از پیش بینی عملیات هر سه فاز در موعد مقرر انجام گردید.
اما در رابطه با شیوع اخیر بیماری، لازم است به زبان ساده و قابل فهم برای عموم اشاره گردد که ویروس بیماری تب برفکی به طور مداوم از لحاظ ژنتیکی در حال تغییر بوده و گاهی تغییرات در آن به گونه ای است که واکسن موجود تاثیری جهت جلوگیری از شیوع آن نداشته و لازم است سریعاً نمونه از بیماری جدا و به خارج از کشور ارسال تا سروتیپ آن مشخص و واکسن موثر آن ساخته و مصرف گردد که همین نحوه برخورد با بیماری و زمانی که از تشخیص تا تهیه واکسن به درازا می انجامد و از طریفی مسری بودن بسیار زیاد ویروس باعث می شود که قبل از رسیدن واکسن، بیماری مناطق وسیعی از کشور را در بر گیرد و مشکلاتی را برای دامداران ایجاد نماید که متاسفانه نوع جدید بیماری که از مرزهای غربی کشور وارد شده بود، این بار بر خلاف انواع قبلی ویروس تلفاتی را در دام های بالغ (علاوه بر دامهای جوان) نیز ایجاد و خساراتی را وارد کرد.
اما عکس العمل سازمان دامپزشکی و اداره کل دامپزشکی استان به محض شیوع بیماری بدین شرح بود که بلافاصله از طریق مکاتبه استانداری ها و ادارات کل موضوع به استان ها اعلام و استان کهگیلویه و بویراحمد که حتی تا حدود 4 ماه پس از شیوع به علت اقدامات قرنطینه ای مناسب در گیر بیماری نشده بود، ضمن اقداماتی از قبیل در خواست جلسه مدیریت بحران استانداری مکاتبات متعدد با دستگاه ها و ارگانهای ذیربط اطلاع رسانی به اتحادیه های دامداری و واحدهای صنعتی و اطلاع به فرمانداری ها و بخشداری ها و همیاران دامپزشک و ... مصاحبه متعدد با صداو سیما و ... رایزنی های لازم جهت دریافت واکسن اضافی (بیش از پیش بینی اولیه) را آغاز و همزمان واکسیناسیون مناطق مرزی، کانون های قبلی بیماری، عشایر را بر اساس اولویت احتمال در گیر شدن به بیماری آغاز و اکیپ های عملیاتی در سراسر استان به صورت مداوم حتی در روزهای تعطیل و ایام نوروز شروع به واکسیناسیون دام ها نمودند که گاهی به علت به اتمام رسیدن واکسن، وقفه ای کوتاهی در انجام عملیات ایجاد ولی بلافاصله با تهیه گاهی حتی چند شیشه جدید از سازمان و یا استان های مجاور عملیات مجدداً آغاز تا اینکه بالاخره از 27 اردیبهشت ماه بمدت 40 روز عملیات جدید فاز اول سال 95 آغاز و در حال حاضر نیز در حال اجرا می باشد.
در این مدت (از شروع شیوع جدید بیماری از بهمن ماه 94 تا کنون) بیش از یک میلیون و دویست هزار راس گوسفند و بز بر علیه بیماری تب برفکی با واکسن جدید و موثر واکسینه شده اند و طبق برنامه عملیات تا آخر خرداد ادامه خواهد داشت. لذا ضمن تاکید بر این نکته که واکسیناسیون به تنهایی قادر به کنترل بیماری نمی باشد و رعایت اصول بهداشتی، جلوگیری از تماس دام سالم با بیمار، ضدعفونی محل دامداری، خودداری از خرید و فروش دامهای مشکوک، تردد دام با مجوز دامپزشکی، مدیریت صحیح دامداری عوامل اصلی جلوگیری از شیوع بیماری می باشند.