به گزارش حکیم مهر به نقل از روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست خوزستان، در پي گزارشات مردمي از بخش تشان بهبهان مبني بر وجود غاري در بخش تشان كه ساكنان بومي منطقه بصورت اتفاقي متوجه شكافي در روي تپه اي نزديك روستا شده و پس از ورود به آن متوجه ابعاد و اهميت آن گرديده و در اولین بازدید، «فرخ شیرعلی» رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان بهبهان به اتفاق بخشدار و رئیس اداره ميراث فرهنگي شهرستان در محل حضور يافته و پس از تحقيقات محلي مبني بر وجود نوعي ماهي در چشمه آب درون غار، در تاريخ 5/5/95 محيط بانان اين اداره جهت بررسي موضوع به درون غار عزيمت نموده و تعداد 3 قطعه ماهي را جهت بررسي به اداره كل حفاظت محیط زیست خوزستان ارسال نمودند .
پس از بررسی «خانم چنگیزی» مسئول بخش مطالعات ژنتیکی غارها و فسیل های خوزستان مشخص گردید، این ماهی فاقد قدرت بینایی بوده و به طور کامل کور است و هیچگونه آثاری از چشم خارجی در آنها مشاهده نمی‌شود و به دلیل این‌که در آبهای زیرزمینی و در تاریکی غارها زندگی می‌کنند به ماهی کورغاری معروف شده است .
پس از مشاهده این ماهی، مسئول بخش مطالعات ژنتیکی غارها و فسیل های خوزستان پس از هماهنگی با «سید عادل مولا» معاون محیط زیست طبیعی اداره کل حفاظت محیط زیست خوزستان به همراه رئیس و محیط بانان اداره محیط زیست شهرستان به محل غار رفته و بازدید مقدماتی را از محیط غار داشتند تا با بررسی وضع موجود جهت بازدید های تکمیلی بعدی قدامات لازم انجام گیرد .
چنگیزی در خصوص این ماهی کمیاب گفت: این گونه ماهی کور غار که ۴ تا ۵ سانتی‌متر طول دارد دارای دو جفت سبیلک است که یک جفت آن روی لب بالا و جفت دیگر در گوشه دهان قرار دارد .این نمونه نادر و منحصربه فرد در این غار مشابه آنها در هیچ نقطه دیگری از دنیا به جز بخش پاپی در استان لرستان یافت نشده است؛ طبق برخی گزارشات پراکنده و غیر رسمی گزارش شده برخی از افراد بومی این ماهی را می گیرند و از غار خارج می کنند؛ بی خبر از آنکه این ماهی در محلی غیر از زیستگاه اصلی‌اش، در بهترین شرایط بیشتر از سه هفته زنده نخواهند ماند. بهتر است بدانیم این ماهیان کور به لحاظ شیلاتی فاقد ارزش اقتصادی هستند، اما به عنوان منابعی از ذخائر ژنتیکی کشور نادر و خاص بوده و فقط زمانی که در زیستگاه اصلیشان هستند ارزش دارند .
